Η πολιτική αμνησία δυστυχώς έχει οδηγήσει σε εκτροπές. Η συλλογική μνήμη και συνείδηση βιάζονται καθημερινά. Οι πληγές έχουν κακοφορμίσει σε τέτοιο βαθμό που αν ο λαός δεν ξυπνήσει έγκαιρα -όπως το 2004- μαύρες μέρες μας περιμένουν. Με τους πρώην εκτελεστές μας να έρχονται σήμερα ντυμένοι ως φίλοι και σύμμαχοι
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ, πρώην μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ,
πρώην Διευθύντρια της εφημερίδας Χαραυγή. Αναδημοσίευση άρθρου από τη «Σημερινή» της Κύπρου.
Όλες οι στάσεις ζωής έχουν το ανάλογο τίμημα. Στην Κύπρο δυστυχώς επιλέξαμε την εύκολη και την ανώδυνη. Τη στάση της σιωπής και της λήθης. Μια στάση που στο πέρασμα των χρόνων αποδεικνύεται επικίνδυνη και εθνοκτόνος για την επιβίωση αυτού λαού. Όταν αυτή η γενιά φύγει δεν θα μπορεί να εξηγήσει στις επόμενες γιατί δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τα ελάχιστα και τα αυτονόητα. Πως δεν υπερασπίστηκε με όσες δυνάμεις είχε τη γη των προγόνων και δεν την παράδωσε όσο το δυνατόν ακέραιη. Ή τουλάχιστον χωρίς τα βαρίδια της υποταγής και της δουλοπρέπειας.
Αυτοί που ζουν με τις έμμονες φοβίες σίγουρα θα προτρέξουν να απαντήσουν πως δεν μπορούσαμε ούτε και μπορούμε να τα βάλουμε με την πάνοπλη Τουρκία. Είναι αυτοί που βαφτίζουν εθνικιστικά κατάλοιπα την αντίσταση, την φιλοπατρία και την αγάπη προς το έθνος. Κόμματα και ύποπτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσει που θεωρούν πως το πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης Ε/κ και Τ/ κ και όχι ότι η Τουρκία είναι μια κατοχική δύναμη και με την δική μας ανοχή έγινε μέρος της λύσης του προβλήματος.
Οι διεκδικήσεις δεν γίνονται πάντα με όπλα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για όσους είναι αδύναμοι πληθυσμιακά και μικροί εδαφικά. Η μαχητική διπλωματική οδός η οποία δεν νοείται να γίνεται με παρακάλια, εκκλήσεις, επικύψεις, γλείψιμο, δουλικότητα και υποταγή προς τους ανωτέρους ή πιο συγκεκριμένα προς τους εκπροσώπους της Αστερόεσσας και τους πρώην αποικιοκράτες μας .Οι τελευταίοι θεωρούν ακόμα την Κύπρο φέουδο τους. Λένε ψέματα περί «κυριαρχικών βάσεων» και κανένας δεν τολμά να τους ενοχλήσει προκειμένου να πληρώσουν τα ενοίκια ύψους μερικών δισεκατομμυρίων , για την χρήση των βάσεων σε Ακρωτήρι και Δεκέλεια. Εξάλλου είναι κοινό μυστικό πως οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο είναι για να κάνει τις βρόμικες δουλειές του το ΝΑΤΟ ενώ τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο μέρος της χρήσης τους πέρασε στα χέρια των ΗΠΑ.
Λάθος οι φωνές αποκλειστικά και μόνο για το Βαρώσι
Με αφορμή την πώληση τριών ξενοδοχείων στην περίκλειστη πόλη των Βαρωσίων από τον Ε/κ ιδιοκτήτη τους σε Τ/κ επιχειρηματία, κόμματα, κυβέρνηση , Δήμοι και τοπικοί άρχοντες άρχισαν τους γνωστούς «θρήνους» και δίνουν συμβουλές πως θα αποτρέψουμε το κακό του εποικισμού της περίκλειστης πόλης.
Ο γ.γ. του ΑΚΕΛ δήλωσε λίγο μετά την αποκάλυψη της είδησης για την πώληση των τριών ξενοδοχείων ότι οι αρνητικές εξελίξεις με την Αμμόχωστο θα πρέπει να μας ενεργοποιούν για ανάληψη πρωτοβουλιών για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό.
Όπως είπε, οι νέες διεργασίες και εξελίξεις προκαλούν στο ΑΚΕΛ ανησυχίες, προσθέτοντας πως αναμένουν από πλευράς Κυβέρνησης υπεύθυνη ενημέρωση για τις πραγματικές διαστάσεις του θέματος.
Ποια υπεύθυνη ενημέρωση περιμένει όταν και η κυβέρνηση πιάστηκε στον ύπνο. Ακόμα και ένα νήπιο να ερωτήσεις θα σου απαντήσει ποιες θα είναι οι διαστάσεις του προβλήματος.
Δυστυχώς για τον κυπριακό λαό το μερίδιο ευθύνης του είναι ότι εκλέγει κόμματα και κυβερνήσεις που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων όλα αυτά τα χρόνια .
Το κυπριακό από πρόβλημα κατοχής και εισβολής συνεπεία μιας διεθνούς ιμπεριαλιστικής συνωμοσίας με πρωτεργάτες τις ΗΠΑ , το ΝΑΤΟ και τις ορτινάντζες τους Τουρκία και Ελλάδα, εξελίχθηκε σε δικοινοτικό πρόβλημα. Αποκαθηλώθηκε από την ατζέντα των διεθνών προβλημάτων. Η Τουρκία βρίσκεται στο τραπέζι του διαλόγου ως συμμετέχουσα για την εξεύρεση λύσης και όχι ως θύτης και δημιουργός του προβλήματος .
Πρωτάκουστο και εξοργιστικό. Να περιμένουμε από την Τουρκία πότε θα δεήσει να συμφωνήσει να παρακαθήσει σε ένα διάλογο μουγγών την ώρα που γνωρίζουμε πως η λύση που επιδιώκει είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και στις ορέξεις της.
Μέγιστο κακούργημα ήταν η αναγνώριση της ούτω καλούμενης Τ/κ Επιτροπής Αποζημιώσεων στα κατεχόμενα. Οι πρώτες Διακρατικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ για τις οποίες κοπίασε τόσο πολύ η αείμνηστη Στέλλα Σουλιώτη αφέθηκαν να αποδυναμωθούν και εκφυλιστούν μετά από πολλές άλλες προσφυγές υποθέσεων που ακολούθησαν. Να υπενθυμίσουμε πως η Στέλλα Σουλιώτη ήταν αυτή που αποκάλυψε τις χρηματοδοτήσεις πέραν των 300 εκατομμυρίων από την UNOPS, USAID, UNDP, ΗΠΑ, Κόφι Ανάν, σε κόμματα , οργανώσεις, Μ.Κ.Ο και διάφορα κομματικά στελέχη που τους βάφτισαν opinion leaders προκειμένου να ασκήσουν πιέσεις για να περάσει το σχέδιο Ανάν.
Κατεχόμενα είναι όλα τα εδάφη και όχι μόνο η Αμμόχωστος
Οι φωνές κι αντιδράσεις για τις αγοραπωλησίες Ε/κ περιουσιών στην κατεχόμενη Αμμόχωστο είναι δικαιολογημένες αλλά ελλειμματικές. Δεν υπήρξαν παρόμοιες αντιδράσεις για το ξεπούλημα περιουσιών στην Κερύνεια, την Μόρφου και την Καρπασία. Είναι και αυτές κατεχόμενα εδάφη και δεν νοείται να μπαίνουν αστερίσκοι σε ποιες ανεχόμαστε το ξεπούλημα και σε ποιες όχι.
Είναι σαν να διεκδικούμε μόνο την Αμμόχωστο και χαλαλίζουμε τα άλλα κατεχόμενα εδάφη στην Τουρκία.
Αν και αργά πλέον η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να δράσει αποτελεσματικά και χωρίς αμφιταλαντεύσεις.
Να ενεργοποιηθούν όλοι οι θεσμοί προκειμένου να καταστεί ποινικό αδίκημα σε όσους ξεπουλούν σε Τούρκους ή Τ/κ τις ιδιοκτησίες τους. Είναι αντισυνταγματικό κάτι τέτοιο θα απαντήσουν πολλοί. Από την στιγμή όμως που κανένας δεν τιμωρήθηκε για την κατάλυση του Συντάγματος το 1974 και από την στιγμή που ακολούθησαν νομοθεσίες έκτακτης ανάγκης λόγω της τουρκικής εισβολής , υπάρχουν τρόποι να προστατευθεί η Ε/κ γη από τους Τούρκους σφετεριστές και τους Ε/κ επιχειρηματίες. Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι Ε/κ επιχειρηματίες και ειδικά οι ξενοδόχοι που είχαν περιουσίες τα κατεχόμενα, πήραν ευνοϊκά παραθαλάσσια φιλέτα γης στις ελεύθερες περιοχές καθώς και χαμηλότοκα δάνεια ή χρηματικές αποζημιώσεις προκειμένου να επαναδραστηριοποιηθούν . Ακόμα και γνωστοί επιχειρηματίες που ως υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΟΚΑ Β’ που άφησαν ανοικτές τις Κερκόπορτες της Αμμοχώστου στο έλεος των Τούρκων, αποζημιώθηκαν πλουσιοπάροχα.
Εγκλήματα επί εγκλημάτων
Δυστυχώς η Κύπρος το μεγαλύτερο θύμα μιας διεθνούς συνωμοσίας στην Ευρώπη με ΝΑΤΟϊκή σφραγίδα, άφησε να ξεθωριάσει και να εκφυλιστεί το σύνθημα «Δεν ξεχνώ» που πρότασσε τα πρώτα χρόνια μετά την τραγωδία του 1974. Άρχισε να ξεχνά αυτούς που την ξεπούλησαν και σήμερα δείχνει να τους εμπιστεύεται. Να τους ζητά να την βοηθήσουν. Ξεχνά ποιοι την συνέτρεξαν την ώρα της μεγάλης ανάγκης και της κρίσης. Η πρώην Σοβιετική Ένωση και μετέπειτα η Ρωσία στάθηκε βράχος και υπερασπίστηκε με σθένος την απειλούμενη Κύπρο. Όχι μια, αλλά πολλές φορές. Ακόμα και όταν ο αξιοθρήνητος τότε ΓΓ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν (μετά το όχι του κυπριακού λαού στο εθνοκτόνο σχέδιο του) επεδίωξε να ακυρώσει ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας στα οποία καταγγέλλονταν η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, Ρωσία Κίνα και Γαλλία στάθηκαν εμπόδιο.
Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας
Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας με την συμμετοχή και της Κύπρου είναι ένα τοξικό αγκάθι που θα έχει μεγάλο κόστος για το νησί μας .
Το γράψαμε, το ξαναγράψαμε και το επαναλαμβάνουμε. Η Κύπρος όφειλε να μην συναινέσει υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας . Όφειλε να ασκήσει βέτο παρά τις εμποτισμένες με δουλοπρέπεια αναφορές αξιωματούχων μας ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια του βέτο. Αυτό το δικαίωμα το έχουμε από την στιγμή που οι λεγόμενοι εταίροι και σύμμαχοι επιβάλλουν εξοντωτικές κυρώσεις κατά της Μόσχας αλλά για την Τουρκία σφυρίζουν αδιάφορα ή μας ρίχνουν κανέναν κοκαλάκι παρηγοριάς για να βγάλουμε τον σκασμό. Έτσι βγάζουμε τον σκασμό και προχωρούμε με την ουρά στα σκέλια εξακολουθώντας να δηλώνουμε πίστη και αφοσίωση σε όσους ευθύνονται για την τραγωδία μας και για την συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή.
Όταν τα εγκλήματα δεν τιμωρούνται κακοφορμίζουν οι πληγές
Για το δίδυμο έγκλημα του 1974 κανένας δεν τιμωρήθηκε. Ούτε οι επίορκοι συνταγματάρχες στην Ελλάδα ούτε και στην Κύπρο. Ή τουλάχιστον κανένας. Πλήρωσε μόνο ο οκταήμερος του πραξικοπήματος Σαμψών με λίγες «γρατσουνιές». Τα 2-3 χρόνια φυλάκισης που του επιβλήθηκαν είναι ποινή για μικροπαραβάσεις και όχι για ανατροπή της Συνταγματικής Τάξης και για την παράδοση του 37% των κυπριακών εδαφών στην Τουρκία. Στην Ελλάδα ο Καραμανλής υπάκουσε τα μεγάλα αφεντικά και άφησε ατιμώρητους τους επίορκους. Η Αμερική δεν θα άφηνε να τιμωρηθούν τα τσιράκια της και οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της. Τα χουντοφασιστικά ανδρείκελα τιμωρήθηκαν μόνο για την κατάλυση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα αλλά όχι για την προδοσία και το ξεπούλημα της Κύπρου.
Τα εγκλήματα του 1974 , όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά οι επίορκοι , οι ένοχοι και συνένοχοι ξεπλύθηκαν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ επί διακυβέρνησης Κληρίδη- ΔΗΣΥ. Διεκδίκησαν θέσεις και πολιτειακά αξιώματα. Σήμερα με το ύφος των άμωμων και άσπιλων δίνουν συμβουλές πως θα λυθεί το κυπριακό .
Η πολιτική αμνησία δυστυχώς έχει οδηγήσει σε εκτροπές. Η συλλογική μνήμη και συνείδηση βιάζονται καθημερινά. Οι πληγές έχουν κακοφορμίσει σε τέτοιο βαθμό που αν ο λαός δεν ξυπνήσει έγκαιρα -όπως το 2004 -μαύρες μέρες μας περιμένουν. Με τους πρώην εκτελεστές μας να έρχονται σήμερα ντυμένοι ως φίλοι και σύμμαχοι, να μας επιβάλλουν ποιοι θα είναι οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας. Και όταν χρειαστούμε τους πραγματικούς φίλους δεν θα είναι εκεί . Η στήριξη είναι στοιχείο αμοιβαιότητας και όχι μονόδρομος καιροσκοπισμού.
