12 Μαΐου – Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών: Ελάχιστη πράξη αναγνώρισης στο έργο και στην προσφορά τους
Η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτή εορτάζεται κάθε χρόνο, από το 1965, στις 12 Μαΐου (ημέρα γέννησης της γυναίκας που έθεσε τη βάση για την εξέλιξη της Νοσηλευτικής ως επιστήμης) με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών (InternationalCouncilofNurses – ICN).
Η Παγκόσμια Ημέρα αποτελεί την ελάχιστη πράξη τιμής και αναγνώρισης στο έργο και στην προσφορά των νοσηλευτών σε όλο τον κόσμο.
Η Νοσηλευτική αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κλάδους του Συστήματος Υγείας, με πρωταγωνιστές τους Νοσηλευτές να διαδραματίζουν έναν ρόλο απαιτητικό μα και ευαίσθητο. Μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις στον δύσκολο χώρο της Υγείας, με τη συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας και των συνεχών μεταρρυθμίσεων, η νοσηλευτική επιστήμη καλείται να εξοπλιστεί με εξειδικευμένη γνώση, άρτια επιστημονική κατάρτιση και ειδικές δεξιότητες. Η νοσηλευτική φροντίδα απαιτεί υψηλό αίσθημα ευθύνης, ενσυναίσθηση, αφοσίωση, κουράγιο, δύναμη ψυχής και αγάπης προς τον συνάνθρωπο.
Ειδικότερα τώρα, αυτή την περίοδο, το έργο των Νοσηλευτριών και Νοσηλευτών, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί, σημαντική παράμετρο στην αντιμετώπιση της επιδημίας του Covid-19, γεγονός που καταξιώνει και αναδεικνύει στη συνείδηση όλων μας, τον ιδιαίτερο ρόλο και την προσφορά αυτών των ανθρώπων.
Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ “με αφορμή τον εορτασμό της 12ης Μαΐου Διεθνούς Ημέρας Νοσηλευτών το φετινό θέμα του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών είναι: “Οι νοσηλευτές μας. Το μέλλον μας”.
Θα είναι μια παγκόσμια εκστρατεία που καθορίζει τι θέλουμε για τη νοσηλευτική στο μέλλον, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις για την υγεία και να βελτιώσουμε την παγκόσμια υγεία για όλους. Πρέπει να μάθουμε από τα μαθήματα της πανδημίας και να τα μετατρέψουμε σε ενέργειες του μέλλοντος.
Ο νοσηλευτής αποτελεί σημαντικό πυλώνα στήριξης του συστήματος υγείας Είναι κοντά στον ασθενή κάθε στιγμή με υψηλό αίσθημα ευθύνης και παρέχοντας φροντίδα και ανακούφιση στον σωματικό και ψυχικό του πόνο. Κινείται με γνώμονα τη φροντίδα υγείας και επίκεντρο τον άνθρωπο. Συμβάλλει στην πρόληψη με την αγωγή και την προαγωγή υγείας και φυσικά στην περίθαλψη και αποκατάσταση του ασθενή. Είναι το πρόσωπο που έρχεται σε επαφή με τον ασθενή συνεχώς, γνωρίζει τις ανάγκες του και προσπαθεί να τις ικανοποιήσει. Μαθαίνει, φροντίζει, αξιολογεί, ενημερώνει και στηρίζει τον ασθενή.
Ο νοσηλευτής παρακολουθεί τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας γύρω από αυτή. Επιμορφώνεται και αναβαθμίζει συνεχώς την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει. Ο νοσηλευτής είναι επαγγελματίας με πολυδιάστατη θέση στο χώρο της υγείας.
Οι νοσηλευτές, από την πρώτη στιγμή της πανδημίας COVID-19, όχι μόνο ανταποκρίθηκαν πλήρως στις ανάγκες της πρωτοφανούς κρίσης Δημόσιας Υγείας, αλλά υπερέβησαν εαυτούς, ηγήθηκαν, καινοτόμησαν επιτέλεσαν με απόλυτη επιτυχία το έργο τους και σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό και όλους τους επαγγελματίες υγείας και εργαζόμενους στα Δημόσια Νοσοκομεία, συνετέλεσαν να πετύχει η χώρα κάτι αξιοθαύμαστο και καθόλου αυτονόητο: Να μείνει όρθιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να μην καταρρεύσει, όπως συνέβη σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, με συστήματα Υγείας πολύ πιο ισχυρά από το δικό μας.
Σήμερα, η πλειοψηφία του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα μας εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Οι 12.000 και πλέον αποχωρήσεις νοσηλευτών από τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας τα τελευταία χρόνια και η επακόλουθη μείωση του ανθρώπινου δυναμικού λόγω ελάχιστων προσλήψεων στα χρόνια της κρίσης, καθώς και οι εξαντλητικοί ρυθμοί εργασίας οδηγούν συχνά σε επαγγελματική εξουθένωση.
Ενδεικτικά, η αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού προς τον πληθυσμό στη χώρα μας είναι 3,3 νοσηλευτές/ 1.000 κατοίκους ενώ η αντίστοιχη αναλογία στην Ε.Ε. είναι 8,4 νοσηλευτές/ 1.000 κατοίκους. Χαμηλότερα από την Ελλάδα είναι το Μεξικό (2,9/1.000) και η Τουρκία (1,9/1.000). Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Νορβηγία με 17,7 νοσηλευτές/1.000 κατοίκους ενώ ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ, είναι 9 νοσηλευτές/1.000 κατοίκους.
Σε έρευνα έχει βρεθεί ότι το ποσοστό δυσαρέσκειας των νοσηλευτών από τις συνθήκες εργασίας στη χώρα μας είναι 56% ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των Κάτω Χωρών είναι 11%. Επίσης πολλοί, νέοι κυρίως, νοσηλευτές οδηγούνται στη μετανάστευση σε αναζήτηση καλύτερων οικονομικών συνθηκών και όρων διαβίωσης.
