Βέροια Γράμματα & Τέχνες Περισσότερο διαβασμένα Ρεπορτάζ

Αποχαιρετώντας τη σχολική χρονιά με ποίηση και μουσική

20/06/2015, 13:56

Μαθητές του 1ου ΓΕΛ Βέροιας απαγγέλουν ποίηση και τραγουδούν, στο καφέ McOza

Δήμητρα Σμυρνή

Όταν ο μαθητής κι ο δάσκαλος έρχονται πλάι – πλάι, για να ζήσουν κάτι που τέλειωσε – στη συγκεκριμένη περίπτωση τη σχολική χρονιά – όχι μ’ ένα αίσθημα ανακούφισης, αλλά μ’ ένα αίσθημα δημιουργικής χαράς, τότε μπορούμε να μιλάμε για το σχολείο, όπως το θέλησαν δάσκαλοι οραματιστές, κι όπως δεν το ζήσαμε όσοι ξαναγυρίζουμε στις δικές μας σχολικές αναμνήσεις.

Μετά από μια γεμάτη δημιουργική σχολική χρονιά, με παρουσιάσεις ποιητών και πεζογράφων, με την έκδοση μιας μαθητικής ποιητικής συλλογής κι ένα μουσικοχορευτικό δρώμενο αφιερωμένο στον Τσιτσάνη, μαθητές του 1ου ΓΕΛ κλείνουν τα βιβλία τους, μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής ευφορίας, όπου απαγγέλουν δικά τους ποιήματα, ποιήματα μεγάλων ποιητών και τραγουδούν.

Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η απουσία κάθε τυπικότητας και η συγκινητική παρουσία δίπλα τους καθηγητών και γονιών.

Μ’ ένα έντονο αίσθημα ελευθερίας, αλλά και γνώση των ορίων που καθορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις, μαθητές όχι μόνο της τελευταίας τάξης, αλλά και των μικρότερων, δε διστάζουν να “εκτεθούν” διαβάζοντας δικά τους ποιήματα, άλλων ποιητών, αλλά και διατυπώνοντας δικές τους σκέψεις και προβληματισμούς πάνω στη ζωή.

Δίπλα τους, ο φιλόλογος Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος χαμογελά, στηρίζει, αναδεικνύει, δηλώνει παρών και σ’ αυτήν την πρωτοβουλία των παιδιών.

Και είναι πραγματικά ευχάριστο ν’ ακούς αυτά τα παιδικά χείλη να διαβάζουν αποσπάσματα από την “Ασκητική” του Καζαντζάκη, να διαβάζουν Ελύτη ή να τραγουδούν “Ερωτόκριτο”, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί το θέλουν. Λαμπερά πρόσωπα, συστολή αλλά και τόλμη μαζί, σ’ ένα παράξενο κράμα…

Όσο για τους μικρούς μουσικούς, περιπλανήθηκαν σε δρόμους φαινομενικά τόσο αλλιώτικους, αλλά στη βάση τους τόσο κοινούς. Τι κοινό μπορεί να έχει ο “Ερωτόκριτος” με το ποντιακό “Η Ρωμανία ‘πάρθεν” ή με τη Jazz; Βαθύτερα έχει. Πανανθρώπινος ο κώδικας της μουσικής, που ενώνει…

Δίπλα στους μαθητές, ποιητές της Βέροιας, που δήλωσαν και παλιότερα πως στηρίζουν τις ποιητικές τους προσπάθειες. Παρόντες, ο ποιητής και κριτικός Θανάσης Μαρκόπουλος, οι ποιητές Βασίλης Δασκαλάκης, Δημήτρης Παπαστεργίου, Δημήτρης Καρασάββας και Παύλος Παρασκευαΐδης.

Παρόντες και γονείς, που καθώς έβλεπαν τα παιδιά τους να ζουν αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές, συμπύκνωσαν τα συναισθήματά τους στα λόγια της μητέρας του μαθητή Μιχάλη Ρίζου, που κυριολεκτικά έκλεψε την παράσταση, τραγουδώντας από “Ερωτόκριτο” μέχρι και Σούλη Λιάκο. Η κ. Ρίζου είπε: “…Να, γιατί εσείς οι καθηγητές μένετε νέοι. Δίνετε και παίρνετε φως…”. Και η μικρή Δήμητρα Τσιουμέλα συμπλήρωσε, αυθόρμητα, κλείνοντας: “…Ίσως η ουσία της ζωής να βρίσκεται στη χαρά της δημιουργίας…”.