Οι 8 από τις πιο όμορφες φωτογραφίες του διαστήματος για το 2023 από τη NASA

Ίσως το αγαπημένο μας είναι η εικόνα του νεφελώματος Horsehead. Ένα αστρικό φυτώριο που βρίσκεται 1.500 έτη φωτός μακριά, στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Αυτή η πλησιέστερη περιοχή σχηματισμού άστρων στη Γη είναι γεμάτη με αστέρια που λαμπυρίζουν κάτω από μια κυλιόμενη ομίχλη αερίου και σκόνης.

Εκτός από τη χαρτογράφηση της αόρατης σκοτεινής ύλης και ενέργειας σε αυτή την περιοχή, ο Ευκλείδης θα ψάξει επίσης για πλανήτες μάζας του Δία, καφέ νάνους και Αστέρια βρέφη.

Ο Τζούνο κοιτάζει την Ιώ

Αυτή η εκπληκτική εικόνα του τρίτου φεγγαριού του Δία Io, που τραβήχτηκε από το διαστημόπλοιο Juno της NASA, είναι η εικόνα με την υψηλότερη ανάλυση που τραβήχτηκε τα τελευταία 22 χρόνια.

Η Ιώ είναι ο πιο ηφαιστειακός κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα και 100 φορές πιο ηφαιστειακός από τη Γη. Και φαίνεται. Τα ηφαίστεια στην επιφάνειά του εκπέμπουν αέρια στο τσακισμένο πρόσωπο του φεγγαριού. Κοιτάξτε στην κορυφή της εικόνας και θα δείτε λεπτομέρειες της βόρειας πολικής περιοχής του φεγγαριού που δεν έχετε ξαναδεί, η οποία στέφεται από μια ομάδα βουνών ύψους 6.000 μέτρων.

Το τηλεσκόπιο James Webb καταγράφει ένα νεφέλωμα δακτυλίου

Φαίνεται να μοιάζει είτε με ένα κοσμικό μάτι που βλέπει τα πάντα είτε με τα ατυχή υπολείμματα ενός μεγάλου μεγέθους ζελέ ντόνατ που έπεσε από μεγάλο ύψος. Αυτή η εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb (JWST) του μακρινού νεφελώματος δακτυλίου 2.000 ετών φωτός έχει πολλά να λάβει.

Ονομάστηκε έτσι για τους μεγάλους κεντρικούς και 10 ομόκεντρους εξωτερικούς δακτυλίους του. Τα στρώματα αυτού του συμπιεσμένου νέφους αερίου σχηματίστηκαν ως η τελική πράξη ενός ετοιμοθάνατου αστέρα, το οποίο έριξε στρώματα αερίου που στη συνέχεια τραβήχτηκαν σε τεράστιους δακτυλίους καπνού, από ένα μικρότερο γειτονικό αστέρι.

Το τηλεσκόπιο James Webb αποκαλύπτει το τεράστιο αστέρι «Mothra» στην πιο πολύχρωμη εικόνα του σύμπαντος που τραβήχτηκε ποτέ

Φωτογραφία παρμένη με τα ισχυρά όργανα υπέρυθρης απεικόνισης του JWST, αυτή η εκπληκτική παρέλαση αστεριών και γαλαξιών σε όλο το σμήνος γαλαξιών MACS0416 εντοπίστηκε 4,3 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Μέσα στο κοσμικό καρναβάλι υπάρχουν ορδές γαλαξιών, κορδέλες σκόνης και το στρεβλό νέον του απομακρυσμένου αστρικού φωτός που έχει τεντωθεί από τη διαστημική βαρύτητα τεράστιων αστρικών σμηνών.

Εικόνες όπως αυτή δεν είναι μόνο χρήσιμες για να μας αφήνουν με το στόμα ανοικτό. Η γεμάτη χρώματα φωτογραφία αποτυπώνεται σε πολλαπλά μήκη κύματος φωτός σε ένα τμήμα του χώρου. Μετρώντας τις μετατοπίσεις σε αυτά τα μήκη κύματος, λόγω της συνεχούς διαστολής του σύμπαντος, οι αστρονόμοι μπορούν να προσδιορίσουν τις αποστάσεις μεταξύ των πολλών αντικειμένων στο φόντο αλλά και στο παρασκήνιο της φωτογραφίας.

«Κρυμμένοι» δακτύλιοι του Ουρανού αποκαλύφθηκαν σε νέες εκθαμβωτικές εικόνες από το τηλεσκόπιο James Webb

Ο ψυχρός εξωτερικός πλανήτης Ουρανός, που βρίσκεται περίπου 1,8 δισεκατομμύρια μίλια (2,9 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον ήλιο, δεν θεωρείται ως “πλανήτης δακτύλιων”. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δακτύλιοι του είναι πολύ αμυδροί για να φαίνονται από τα περισσότερα τηλεσκόπια.

Στην πραγματικότητα, χρειάστηκε μέχρι την πτήση του 1986 του διαστημικού σκάφους Voyager 2, έξω από τις άκρες του ηλιακού μας συστήματος για να επιβεβαιώσουν οι αστρονόμοι την ύπαρξη των 13 δακτυλίων του Ουρανού — που αποτελούνται από ένα μείγμα λεπτού θρυμματισμένου πάγου και σκόνης.

Έντεκα από τους δεκατρείς δακτυλίους του πλανήτη φαίνονται σε αυτή την εικόνα. Τα δύο τελευταία είναι τόσο αδύναμα που μπορούν να προβληθούν μόνο όταν ο πλανήτης έχει κλίση προς τη Γη έτσι ώστε όλοι οι δακτύλιοι του να επικαλύπτονται. Αυτό συνέβη για τελευταία φορά το 2007, όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατάφερε να ”δει” ολόκληρο το σετ. Η επόμενη ευκαιρία θα είναι το 2091, όταν ο πλανήτης έχει περιστραφεί αρκετά στο πλάι του σε σχέση με τη Γη για να μας δώσει την επόμενη ματιά.

Εξαιρετικά σπάνια «σύννεφα ουράνιου τόξου» φωτίζουν τον ουρανό της Αρκτικής για 3 συνεχόμενες ημέρες

Αφήστε στην άκρη τα τηλεσκόπια πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για μια στιγμή, γιατί εδώ είναι ένα θέαμα που μπορείτε να δείτε με τα μάτια σας και ένα αναποδογυρισμένο κεφάλι — με την προϋπόθεση, φυσικά, να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν της Αρκτικής.

Τραβηγμένη πάνω από το Gran στη Νότια Νορβηγία από τον φωτογράφο Ramunė Šapailaitė, αυτά τα όμορφα ιριδίζοντα σύννεφα άρχισαν να αστράφτουν πάνω από την Αρκτική στα τέλη Δεκεμβρίου λόγω ενός κρύου φαινόμενου στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Είναι γνωστά ως πολικά στρατοσφαιρικά σύννεφα (PSC) ή νέφη με το παρατσούκλι της ιριδίζουσας λάμψης του μαργαριταριού) και προκαλούνται από το ηλιακό φως που διαχέεται μέσω μικροσκοπικών κρυστάλλων πάγου που αιωρούνται στον αέρα.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb βρίσκει ένα μυστικό στην καρδιά του νεφελώματος του Καβουριού

Στον πυρήνα του νεφελώματος του Καβουριού βρίσκονται τα υπολείμματα ενός αστέρα που εκρήγνυται. Έγινε σουπερνόβα το 1054 μ.Χ. και το φλοιό του άλλοτε τεράστιου αστεριού στην καρδιά του νεφελώματος είναι τώρα ένα αστέρι νετρονίων, που περιστρέφει γρήγορα λωρίδες αερίου προς όλες τις κατευθύνσεις.

Εκπαιδεύοντας την κάμερα του JWST σε αυτό το νεφέλωμα, αποκαλύφθηκαν νήματα αερίου σε πορτοκαλί κόκκινο διάστικτο με κίτρινο-λευκό και πράσινους κόκκους σκόνης. Αλλά είναι η γαλάζια λάμψη καπνού που συνεπήρε τους επιστήμονες της NASA, καθώς μπορεί να είναι η ακτινοβολία που παράγεται από φορτισμένα σωματίδια που φέρουν κατά μήκος των γραμμών μαγνητικού πεδίου που δημιουργούνται από το αστέρι νετρονίων. Πιθανώς η πρώτη εικόνα του είδους του. Και είναι εκπληκτική.

Η κάψουλα OSIRIS-REx της NASA επιστρέφει στη Γη με δείγμα από τον «δυνητικά επικίνδυνο» αστεροειδή Bennu

Μπορεί να φαίνεται σκληρό να τελειώνουμε μια αντίστροφη μέτρηση θεαματικών εικόνων του σύμπαντος με μια φωτογραφία ενός ασπρόμαυρου διαστημικού βράχου. Αλλά είναι αυτό που βρίσκεται σε αυτόν τον βράχο που μας ενθουσιάζει: «οι πιθανοί πρόδρομοι της ζωής στη Γη».

Ο αστεροειδής ονομάζεται Bennu, ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής που έχει 1 στις 2.700 πιθανότητες να χτυπήσει τη Γη το έτος 2182 — τις υψηλότερες πιθανότητες από οποιοδήποτε γνωστό διαστημικό αντικείμενο. Αλλά ο κύριος λόγος που το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx της NASA προσγειώθηκε σε αυτόν τον σωρό από μακρινά ερείπια είναι οι χημικές ουσίες που κρύβονται στην επιφάνεια.

«Πρόκειται για το μεγαλύτερο δείγμα αστεροειδούς πλούσιου σε άνθρακα που έχει πέσει στη Γη», είπε ο διαχειριστής της NASA Bill Nelson σε συνέντευξη Τύπου κατά την πτώση του δείγματος στη Γη. «Τα μόρια άνθρακα και νερού είναι ακριβώς τα στοιχεία που θέλαμε να βρούμε. Είναι κρίσιμα στοιχεία για το σχηματισμό του δικού μας πλανήτη και θα μας βοηθήσουν να προσδιορίσουμε την προέλευση των στοιχείων που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει στη ζωή.»

Μικρές πέτρες του συνολικού δείγματος έχουν ανακτηθεί και αποσταλεί σε εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Και με κάποια αρχικά αποτελέσματα να έρχονται πιθανώς ήδη από το 2024, ανυπομονούμε να δούμε τι υπάρχει.