–
Καθώς ο ουκρανικός πόλεμος πέρασε χτες στη δεύτερη εβδομάδα του, η Ρωσία σφίγγει όλο και περισσότερο τον κλοιό γύρω από τις πολιορκημένες και αποκομμένες πόλεις, έχοντας περικυκλώσει από τρεις πλευρές την πρωτεύουσα Κίεβο – που απειλείται πάντα με εισβολή από τον Βορρά, όπου έχει σταθμεύσει σε απόσταση 25 χιλιομέτρων μια γιγαντιαία φάλαγγα εκατοντάδων τεθωρακισμένων αρμάτων και οχημάτων. Μια τρομακτική πολεμική μηχανή που έχει «παρκάρει» μπροστά σε μια πόλη τριών εκατομμυρίων κατοίκων και την οποία κανείς δεν δείχνει ικανός να σταματήσει ή έστω να πλήξει από μακριά, καθώς προστατεύεται από μια εντυπωσιακή αντιαεροπορική και αντιπυραυλική ασπίδα, ενώ επίλεκτες δυνάμεις «καθαρίζουν» τον διάδρομο μπροστά και γύρω της, σε μια πρωτοφανή επίδειξη ισχύος.
Ενώ η προσοχή όλων είναι όμως στραμμένη στο Κίεβο, η Ρωσία ολοκληρώνει τους στρατηγικούς της στόχους στον Νότο, καθώς έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό επιτύχει να συνδέσει την Κριμαία με το Ντονμπάς και να αποκλείσει πρακτικά την Ουκρανία από την Αζοφική Θάλασσα, αν όχι και από ολόκληρο τον Εύξεινο Πόντο. Οι άγριες οδομαχίες μεταξύ στρατιωτικών, αλλά και παραστρατιωτικών μονάδων συνεχίζονταν αργά χτες σε πόλεις-κλειδιά όπως η (γεμάτη Έλληνες ομογενείς) Μαριούπολη και τα περίχωρά της, ενώ το στρατηγικό λιμάνι της Χερσώνας έχει ήδη πέσει οριστικά στα χέρια των Ρώσων – και η Οδησσός απειλείται ευθέως, καθώς στα ανοιχτά εθεάθησαν μεγάλα αποβατικά σκάφη υπό την κάλυψη ρωσικών πολεμικών πλοίων.
Σε κάθε περίπτωση, τα ρωσικά στρατεύματα ολοκληρώνουν την περικύκλωση όλων των μεγάλων πόλεων στη νότια και ανατολική Ουκρανία, με την ουκρανική πλευρά να καταγγέλλει και πάλι επιθέσεις κατά νοσοκομείων, σχολείων και άλλων μη στρατιωτικών στόχων, που βέβαια δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν από ανεξάρτητες πηγές. Πολύ μεγάλη μάχη δίνεται και στο Χάρκοβο, τη βιομηχανική πρωτεύουσα της χώρας με το περίπου 1,5 εκατ. κατοίκους, στην πλειονότητά τους ρωσόφωνους, όπου οι προμήθειες τροφίμων και νερού εξαντλούνται, ενώ ρωσικές δυνάμεις επιχειρούν σε όλο τον άξονα από το Σούμι κα τη θρυλική Πολτάβα στα ανατολικά του Δνείπερου ώς το Τσερνίχιβ (Τσέρνιγκοβ στα ρωσικά), βορειοδυτικά του Κιέβου και κοντά στα λευκορωσικά σύνορα.
Σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο, ο πόλεμος μοιάζει να έχει χαθεί εδώ και μέρες για τους Ουκρανούς επιτελείς. Σε πλήρη αντίθεση με τα όσα αναφέρουν τα περισσότερα ξένα ΜΜΕ αλλά και πολλοί δυτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι περί καθυστερημένης προέλασης των Ρώσων και αποτυχημένου Blitzkrieg, για ελλείψεις σε βενζίνη και τρόφιμα και πάει λέγοντας, ο ρωσικός στρατός έχει μέσα σε λίγες μέρες κατορθώσει να κόψει στα τέσσερα μια χώρα 44 εκατομμυρίων με καλά οπλισμένο υποτίθεται στρατό και με έκταση περίπου σαν αυτή της Γαλλίας, ενώ οι ξένοι φίλοι της Ουκρανίας χειροκροτούν εκ του μακρόθεν και στέλνουν όπλα και πυρομαχικά που, ακόμη κι αν περάσουν στη φλεγόμενη ουκρανική επικράτεια, πολύ δύσκολα θα φτάσουν εγκαίρως στα πραγματικά πεδία των μαχών.
Οσο κι αν η προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ τους παρουσιάζει σαν υπερανθρώπους που δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για λογαριασμό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, με τον Ζελένσκι σε ρόλο σταυροφόρου του φωτός ενάντια στο απόλυτο κακό που εκπροσωπεί η σατανική Ρωσία, οι Ουκρανοί έχουν στην πραγματικότητα εγκλωβιστεί σε στατική άμυνα μέσα στις γεμάτες πολίτες πόλεις, χωρίς εφεδρείες, αεροπορία, επικοινωνίες και επιμελητεία.
Και κάθε μέρα που περνά οι νεκροί και οι τραυματίες αυξάνονται, όπως και η απελπισία των εκατομμυρίων αμάχων που παραμένουν εγκλωβισμένοι στα υπόγεια των πολυκατοικιών και στα έγκατα των σιδηροδρομικών σταθμών, συχνά χωρίς ρευμα και πόσιμο νερό – ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συνωστίζονται στα χιονισμένα σύνορα με την Πολωνία και τους άλλους γείτονες στα δυτικά, από όπου έχουν ήδη περάσει πάνω από ένα εκατομμύριο απελπισμένοι. Η φρίκη του πολέμου σε όλο της το αποτρόπαιο μεγαλείο, ενισχυμένη και πολλαπλασιασμένη από την αμεσότητα και την… instant προπαγάνδα των κινητών τηλεφώνων και των σόσιαλ μίντια.
Δυστυχώς, αν δεν υπάρξει εκεχειρία και δεν ανοιχτούν άμεσα ανθρωπιστικοί διάδρομοι –κάτι που επισήμως θέλουν και οι δυο πλευρές, για διαφορετικούς φυσικά λόγους η καθεμιά– οι ανθρώπινες απώλειες θα είναι δυσανάλογα μεγάλες – όσο «χειρουργικά» κι αν είναι τα χτυπήματα των Ρώσων, που σε γενικές γραμμές έχουν προσπαθήσει ώς τώρα (με εξαίρεση τη Μαριούπολη και ίσως το κέντρο του Χάρκοβο) να αποφύγουν τους μαζικούς βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών που έχουμε δει σε παλαιότερους πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, με πιο πρόσφατη την ισοπεδωμένη Μοσούλη στο βόρειο Ιράκ.
Άλλωστε ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, σε ένα ανατριχιαστικό μήνυμά του που δυστυχώς θύμισε έντονα παλαιότερα αμερικανικά, ΝΑΤΟϊκά ή ισραηλινά πολεμικά ανακοινωθέντα, κατηγόρησε τον ουκρανικό στρατό ότι χρησιμοποιεί τους αμάχους ως «ανθρώπινες ασπίδες», πράγμα που σημαίνει πως ετοιμάζει την κοινή γνώμη για μαζικότερες «παράπλευρες απώλειες» Ουκρανών αμάχων αλλά και Ρώσων στρατιωτικών, καθώς είναι βέβαιο ότι η πρώτη του ανακοίνωση περί 498 νεκρών Ρώσων στρατιωτικών την πρώτη εβδομάδα του πολέμου δεν απηχεί την πραγματικότητα περισσότερο από εκείνη του ΟΗΕ, που κάνει λόγο για «μόλις» 228 νεκρούς Ουκρανούς αμάχους…