————–
Πέτρος Δούκας: «Όπως θυμάσαι είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε».
«Αυτό πρέπει να το απαντήσουμε. Από τότε έχετε μείνει στην ιστορία με αυτά τα οποία κάνατε εκεί και υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτή την εποποιΐα», απαντά ο (πρώην εδώ και λίγες ώρες) υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός.
———————————
Μια μικρή προσωπική αναφορά από τις πυρκαγιές στην Ηλεία το καλοκαίρι του 2007. Βρέθηκα εκεί για ρεπορτάζ για τον «Ριζοσπάστη», όταν ακόμα ο τραγικός απολογισμός δεν είχε ολοκληρωθεί. Τότε, μετρούσαμε πάνω από 30 νεκρούς. Η ατμόσφαιρα μύριζε θάνατο. Το μέτωπο της φωτιάς μέσα σε λίγες ώρες είχε ξεπεράσει τα 80 χιλιόμετρα, από την Ανδρίτσαινα ως την Αμαλιάδα και από εκεί ως το Βαρθολομιό.
«Λίγο πριν τη στροφή για Αρτέμιδα, στην πλαγιά, με την αυγή βρέθηκαν δυο πτώματα», καταγράφαμε στο ρεπορτάζ. «Στη συνέχεια προχωράμε και φτάνουμε στο χωριό – φάντασμα, το Μάκιστο. Σιωπή. Οι κάτοικοι θρηνούν τους νεκρούς τους και αγωνιούν για τους αγνοούμενους». Η μαρτυρία ενός 80χρονου τότε συνταράσσει: «Τα παιδιά μου ήταν στη Ζαχάρω. Ημουν στο μαγαζί μου και κάτι σημείωνα. Είδα πανικό στους συγχωριανούς μου και βγήκα έξω. Αντίκρισα τη φωτιά και έτρεξα πίσω στη γυναίκα μου που είναι ανάπηρη και της είπα: “Κάτσε εδώ και θα κάνω ό,τι μπορώ”. Προσπάθησα με το λάστιχο να βρέχω το σπίτι. Παράλληλα, έριχνα νερό στο κεφάλι μου και πάνω σε όλο μου το σώμα για να μη με πιάσει η σπίθα και λαυρώσω. Με βοήθησε ο αέρας και σωθήκαμε».
Ο τραγικός απολογισμός για την Ηλεία ήταν 49 νεκροί και μια ανείπωτη καταστροφή. Το καλοκαίρι του 2007 οι πυρκαγιές σε πολλούς νομούς της χώρας κόστισαν τη ζωή σε συνολικά 84 ανθρώπους, 27 εκ των οποίων στη στροφή του δρόμου στο χωριό Αρτέμιδα της Ηλεία. Εγκλωβίστηκαν και βρήκαν τραγικό θάνατο.
Οι απίθανες δηλώσεις του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, Βύρωνα Πολύδωρα, περί «ασύμμετρης απειλής» και «στρατηγού ανέμου» δεν μπόρεσαν να δικαιολογήσουν τίποτα. Μόνο παραπάνω οργή έφεραν.
Πέρασαν σχεδόν 15 χρόνια για να έρθει η σημερινή μέρα και να ακούσω και να δω αυτόν τον διάλογο από μια σύσκεψη (αναλυτικά εδώ):
Δήμαρχος Σπάρτης και πρώην υπουργός, Πέτρος Δούκας: «Όπως θυμάσαι είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε».
«Όποιος έλεγε καλημέρα, έπαιρνε λεφτά, έχουν μείνει αξέχαστα τα χρόνια αυτά», ακούγεται να λέει ένας από τους περήφανους τύπους της σύσκεψης.
«Κυριολεκτικά γυρίσαμε το παιχνίδι. Εκεί που πέφταμε με 15%, θα καταστρεφόμασταν, πήγαμε εκεί και με δύο κινήσεις γύρισε όλο το παιχνίδι», συνεχίζει ο δήμαρχος Σπάρτης.
«Αυτό πρέπει να το απαντήσουμε. Από τότε έχετε μείνει στην ιστορία με αυτά τα οποία κάνατε εκεί και υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτή την εποποιΐα», απαντά ο (πρώην εδώ και λίγες ώρες) υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός.
Δεν υπάρχει ίχνος αμφιβολίας για τον απάνθρωπο κυνισμό ενός πολιτικού συστήματος που δεν έχει κανένα πρόβλημα να δίνει «λεφτά σε όποιον λέει καλημέρα», όταν είναι να διατηρήσει την εξουσία.
Είναι το ίδιο σύστημα που σε μια περίοδο πανδημίας, που πεθαίνουν πάνω από 100 άνθρωποι τη μέρα στην Ελλάδα, κρατά την αντίληψη περί «πολυτέλειας» της ενίσχυσης της δημόσιας Υγείας, αλλά θα βρει – όταν χρειαστεί – να δώσει χρήματα «σε όποιον λέει καλημέρα», για λίγο. Μέχρι τότε – και αμέσως μετά – θα «μπουκώνει» τα αφεντικά του με «ζεστό χρήμα» και θα τους προσφέρει στο πιάτο την εκμετάλλευση των δικών μας ζωών.
Υπάρχει κι άλλη λύση: Κόψτε τους το γέλιο!
Υ.Γ: «Να φέρουν τη μάνα τους και τον πατέρα τους να ψηφίσουν» λέει σε προεκλογική συγκέντρωση ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γ. Γεωργαντάς, σε ένα βίντεο ορισμό της ρουσφετολογίας. Εξαιρετική (και) η νέα επιλογή κύριε Μητσοτάκη. Καλύφθηκε το κενό πολιτικού ήθους…
