Απόψεις Πολιτική

“Ενεργειακή κρίση” γράφει η Νίνα Γεωργιάδου

———-

Νίνα Γεωργιάδου

Έτσι ξεκινά το παραμύθι και βέβαια τελειώνει με το «ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς πολύ χειρότερα». Το διογκωμένο αφήγημα της κλιματικής αλλαγής από αυτούς που βρωμίζουν τον πλανήτη, αποτελεί το άλλοθι της πράσινης μπίζνας, της ενεργειακής καταδυνάστευσης, του απόλυτου ελέγχου των υδάτινων πόρων και των νέων παρεπόμενων πολέμων.

Ο πρόσφατος σχεδόν διπλασιασμός της τιμής του ρεύματος στα 253,33 ευρώ/MW, δεν έχει πιάσει ακόμη ταβάνι, καθώς υπολογίζεται πως μπορεί να ξεπεράσει τα 300 ευρώ και βάλε, ανεβάζοντας τραγικά το διατροφικό κόστος και τη μετακίνηση. H υπερεκμετάλλευση των γήινων αποθεμάτων για την ενέργεια – πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας – δεν είναι μέρος του παραμυθιού αλλά του αδηφάγου, για κέρδη και γεωπολιτική κυριαρχία, ιμπεριαλισμού, που νοιάζεται τάχα για τη «μάνα Γη» και καθιέρωσε μέχρι χρηματιστήριο ρύπων.

Όπως μέρος της πραγματικότητας επίσης είναι πως οι ενεργοβόροι τσάτσοι του πλανήτη, κυρίως ΗΠΑ και Κίνα, κρατούν σε εφεδρεία τα δικά τους ενεργειακά αποθέματα και υπεραντλούν τα υπεδάφη των υποτελών τους, με συμβάσεις ντροπής, πολιτικές εκτροπές και φονικούς πολέμους. Ο βαθμός υποτέλειας μιας χώρας αποτυπώνεται στην ενεργειακή της πολιτική. Η Ελλάδα, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος του ’40, είχε ήδη υπογράψει την υποτέλειά της στις ΗΠΑ για τα επόμενα 70 χρόνια, με τη Σύμβαση Cooper. Με δυο υπογραφές, των Μεταξά και Γεώργιου Β’, η χώρα που έδωσε αμέσως μετά 1 εκατ, νεκρούς στα πεδία των μαχών, την Κατοχική πείνα, τα Σκοπευτήρια και τα ολοκαυτώματα, είχε ήδη παραδώσει γη και ύδωρ. Με τη Σύμβαση Cooper που υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010, όλος ο υδάτινος, ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της χώρας (τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα Αμερικάνικου consortium εταιρειών!

Η αποκάλυψη της Σύμβασης από το Δημήτρη Μπάτση, κατέληξε με την εκτέλεσή του, ως ανθέλληνα, μαζί με το Μπελογιάννη. Έκτοτε, το πολιτικό προσωπικό του προτεκτοράτου αποσιώπησε εντελώς τη Σύμβαση Cooper, κρατώντας τον ελληνικό λαό σε πλήρη άγνοια, με ερωτηματικό για τον αν ο ίδιος ήθελε να μάθει. Και όταν το 2010, η σύμβαση έληξε, εφευρέθηκε η χρεοκοπία και η θανατηφόρα ένταξη στο ΔΝΤ, με όλα τα παρεπόμενα, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και 6000 αυτοκτονίες. Ήταν το remake της Συμβασης Cooper, χωρίς καν καταληκτική ημερομηνία. Μέσα σ’ αυτό το όργιο ξεπουλήματος, η ΔΕΗ δόθηκε για κατασπάραξη από τα όρνια της «ελεύθερης αγοράς». Σήμερα λειτουργούν κι λυμαίνονται το δίκτυο της ΔΕΗ, 38 «πάροχοι», ενδιάμεσοι μεσάζοντες, μεταπράτες κι εκεί που υπήρχε απόλυτη αυτάρκεια στην παραγωγή ρεύματος, φτάσαμε να αγοράζουμε ρεύμα από τις λιγνιτοπαραγωγικές και πυρηνικές μονάδες της Βουλγαρίας. Μια νέα, σκοτεινή ενότητα του remake άρχισε να γράφεται από τον ελέω θεού και κληρονομικώ δικάιω, εκλεγόμενο μονάρχη.

Η απόλυτη διάλυση της ΔΕΗ, με 3500 λιγότερους υπαλλήλους, η εγκατάλειψη των λιγνιτοπαραγωγικών μονάδων και βέβαια το ξεπούλημα. Με βάση το τελευταίο πλιάτσικο, τον προηγούμενο μήνα, το ποσοστό του Δημοσίου στη ΔΕΗ, κατρακύλησε απ’ το 51% των προηγούμενων πλιατσικολόγων, στο 34%. Το 49% περιέρχεται στην εταιρία Macquarie Infrastructure and Real Assets Group (MIRA), και το 17% παραμένει σε ιδιώτες-μετόχους. MIRA και ιδιώτες, αποκτούν πλήρη έλεγχο των υδροηλεκτρικών μονάδων, των εργοστασίων, των κοιτασμάτων και κάθε άλλης υποδομής της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού.

Η χώρα διαθέτει απόθεμα λιγνίτη και κατά συνέπεια θα διέθετε και ενεργειακή αυτάρκεια, για τα επόμενα 40 χρόνια, μόνο από τα ενεργά ορυχεία σε Δ. Μακεδονία και Αρκαδία. Τα μη ενεργά ορυχεία, σε Ελασσόνα και Δράμα διαθέτουν υπερδιπλάσιες ποσότητες. Η απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση υπογραμμίζει την απόλυτη υποτέλεια. Μια χώρα, χωρίς δικά της αεροδρόμια, με πουλημένους τους δρόμους και τα λιμάνια, τις βουνοκορφές και τους υδάτινος πόρους, με τριπλάσιο κόστος ζωής από την Κύπρο και υποπενταπλάσιους μισθούς, τώρα βυθίζεται και στο σκοτάδι. Δεν είναι πια χώρα. Είναι ένας κατασπαραγμένος χώρος. Μαζί με το νερό, να θυμηθούμε να πάρουμε και καμιά γκαζόλαμπα. Το μέλλον, εκτός από ξηρασία, θα έχει και βαθύ σκοτάδι.

banner-article

Ροη ειδήσεων