Ειρήνη Δασκιωτάκη
Ο «Ιανός» στο πέρασμα του ισοπέδωσε ολόκληρο χωριό, με τις πέτρες να έχουν σκεπάσει πολλά αυτοκίνητα, στην Άσσο της Κεφαλονιάς.
Καρδίτσα… Δρόμοι, σπίτια, μαγαζιά πλημμυρισμένα. Τρεις νεκροί…
Ποτάμια οι δρόμοι, πλημμύρισε η πλατεία των Λιονταριών στο Ηράκλειο….
Το ποτάμι είναι ένα συνεχόμενο «νήμα», που καλό είναι να συνεχίζει από τις πηγές μέχρι τις εκβολές απρόσκοπτα. Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις και δραστηριότητες στις όχθες και κοίτες των ποταμών προκαλούν πλημμυρικές καταστροφές, διαβρώσεις και κατολισθήσεις.
Ο άνθρωπος ευθύνεται άμεσα και έμμεσα και για την επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής, που δημιουργεί κι ένα επιπρόσθετο κόστος στην παγκόσμια οικονομία
Η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται, τα μοτίβα των βροχοπτώσεων αλλάζουν, η υγρασία γίνεται όλο και πιο έντονη, τα κουνούπια μεταφέρουν ασθένειες (ιός του δυτικού Νείλου) και βέβαια εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας οι πυρκαγιές εντείνονται.
Το κλίμα αλλάζει εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης του ορυκτού πλούτου της γης, της αποψίλωσης των δασών, αλλά και εξαιτίας της υπερβολικής δραστηριότητας στην κτηνοτροφία. Επιστημονική άποψη υποστηρίζει ότι οι επιδημίες ξεκινάνε από τους τεράστιους πληθυσμούς εκμεταλλεύσιμων για το κρέας τους ζώων.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες προσθέτουν τεράστιες ποσότητες αερίων στα ήδη υπάρχοντα αέρια της ατμόσφαιρας ,δημιουργώντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου το οποίο προκαλεί την υπερθέρμανση στον πλανήτη (Ιούνιος 2020, καύσωνας 38 βαθμών Κελσίου στη Σιβηρία).
Μερικά από αυτά τα αέρια είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, το οξείδιο του αζώτου. Μέχρι το 2050, αν δεν κινητοποιηθούμε, θα ζήσουμε τραγικά γεγονότα…
Αυτή η παρέμβαση του ανθρώπου ευθύνεται και για τους λιμούς και τις απάνθρωπες εικόνες με τα υποσιτισμένα παιδιά σε Ασία και Αφρική…
Προσωπικά, πιστεύω ότι ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει πολύ τη ζωή μας αναφορικά με το περιβάλλον, είναι η υπερκατανάλωση «άχρηστων» προϊόντων πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι:
Δεν μπορούν τα παιδιά, για παράδειγμα, να ζήσουν χωρίς γαριδάκια, πατατάκια, χωρίς άλλα προϊόντα που διαταράσσουν την διατροφική πυραμίδα; Τα «σκουπίδια» αυτά για να παραχθούν, καταναλώνεται πολύτιμη ενέργεια και έχουμε έκλυση ρυπογόνων ουσιών που τις περισσότερες φορές δεν φιλτράρονται, επειδή η διαδικασία αυτή είναι ακριβή.
Πόσο άχρηστο πλαστικό για τα σχολικά τους είδη;
Τα παιδιά έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε εκατοντάδες εκδοχές ενός είδους (π.χ. ξύστρες, χάρακες, σχολικές τσάντες). Πόσα άχρηστα προϊόντα αγοράζουμε οι καταναλωτές που έχουμε εθιστεί στην υπερκατανάλωση, αλλά δεν υπάρχει κάποια θεραπεία, για αυτόν τον εθισμό;
Οι προσφορές, «η μεγάλη παγίδα»! Προσφορές σε προϊόντα που υποβαθμίζουν τη διατροφή μας (γλυκά, σνακς, εξοπλισμός κ.α.).
Προϊόντα που δεν χρειαζόμαστε άμεσα, αφού ήδη έχουμε από αυτά στο ψυγείο ή στα ντουλάπια μας, με αποτέλεσμα να γίνονται απορρίμματα.
Το shopping therapy δημιουργεί ψευδαισθήσεις. Έχει όμως καλλιεργηθεί από το παγκόσμιο σύστημα του κεφαλαίου, το οποίο δεν θα μπορούσε να συσσωρεύσει τόσο πλούτο αν ο άνθρωπος ήταν περισσότερο αυτάρκης. Όσο αυξάνεται η καταναλωτική, χωρίς μέτρο, ζήτηση, τόσο η προσφορά θα γίνεται «υπερπαραγωγή»…
Προϊόντα που δεν καταναλώνονται, θάβονται , καταστρέφονται …
Αυτό ως φαίνεται δεν κοστίζει στον έχοντα και κατέχοντα, τα εργατικά χέρια είναι πολύ φθηνά για αυτούς κι ας υποκρίνονται το αντίθετο.
Ας αναλογιστούμε κι αυτό, ότι εργάζονται, ενάντια στη νομοθεσία για τα δικαιώματα της παιδικής εργασίας, παιδιά και έφηβοι για την παραγωγή προϊόντων.
Δυστυχώς, είναι βασικός παράγοντας η οικονομική συνεισφορά τους στον ελλιπή οικογενειακό προϋπολογισμό (φτώχεια).
Στην Ασία και στις χώρες του Ειρηνικού είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο.
Ό,τι κάνουμε όλοι μας, είτε μικρό, είτε μεγάλο, που εναντιώνεται στον πλανήτη Γη, από το πιο μικρό σκουπίδι που θα πετάξουμε μέχρι τους ρύπους της μεγαλύτερης βιομηχανίας παραγωγής πλαστικού, γίνεται μπούμερανγκ για όλους μας , την εικόνα του οποίου βλέπουμε εδώ και χρόνια στους δέκτες μας , είτε είναι ακραία καιρικά φαινόμενα, είτε καινούργιες ιώσεις.
Η φύση, μας προειδοποιεί και θα είναι αδυσώπητη, εάν εμείς δεν αλλάξουμε στάση.
Αγνάντια το παράθυρο· στο βάθος
ο ουρανός, όλο ουρανός και τίποτ’ άλλο·
κι ανάμεσα, ουρανόζωστον ολόκληρο,
ψηλόλιγνο ένα κυπαρίσσι· τίποτ’ άλλο.
Και ξάστερος ο ουρανός ή μαύρος είναι,
στη χαρά του γλαυκού, στης τρικυμιάς το σάλο,
Όμοια και πάντα αργολυγάει το κυπαρίσσι,
Ήσυχο, ωραίο, απελπισμένο. Τίποτ’ άλλο.
(Εκατό φωνές. Από τη συλλογή Ασάλευτη ζωή, 1904)
Κωστής Παλαμάς
καλή εβδομάδα με υγεία
Ει. Δα.
