Καλάβρυτα-Διακοφτό. “Περπατώντας τα 22 χλμ. του οδοντωτού σιδηρόδρομου” – 36ο Πανελλήνιο πέρασμα στο Φαράγγι του Βουραϊκού

Αλέξανδρος Γραμματικόπουλος

Την Παρασκευή, 06-05-2016, μια ομάδα  ορειβατών  ξεκινήσαμε  από τη  Βέροια  για  την  ιστορική πόλη  των  Καλαβρύτων  προκειμένου  να περπατήσουμε τα 22  χλμ.  του οδοντωτού  σιδηρόδρομου  Καλάβρυτα – Διακοφτό  που περνά  μέσα  από  το απερίγραπτης   ομορφιάς   Φαράγγι  του  Βουραϊκού  ποταμού  που  βρίσκεται  στο  βόρειο  τμήμα  της  Πελοποννήσου  μεταξύ  του  Όρους  Χελμού  και  των  ανατολικών  προεκτάσεων  του  Παναχαϊκού  Όρους.

Η  σκέψη   για  την  πραγματοποίηση  του  πιο πάνω  εγχειρήματος  « γεννήθηκε »  πριν  από  χρόνια. Γίνονταν  κατά  διαστήματα  κάποιες  προσπάθειες ,  αλλά  τα  προβληματάκια  των  τελευταίων  στιγμών  τις  ακύρωναν.

Το  « 36^ο  Πανελλήνιο  πέρασμα  στο  Φαράγγι  του  Βουραϊκού  ποταμού »  που  διοργάνωνε  ο  Σύλλογος  Ορειβασίας – Χιονοδρομίας – Αναρρίχησης, Προστασίας  περιβάλλοντος  Καλαβρύτων  μαζί   με  τον  Φορέα  Διαχείρισης  Χελμού – Βουραϊκού  και  τον  Δήμο  Καλαβρύτων  ήταν  η  αιτία  να  πραγματοποιήσουμε,  επιτέλους,  το όνειρο  ετών.

Έτσι,   4  άτομα,  φίλοι  και  συνορειβάτες   μαζί  με  τον  16 / χρονο  Πέτρο, τον μικρότερο σε ηλικία  της παρέας,  βρεθήκαμε  στη  Μαρτυρική  πόλη  των   Καλαβρύτων  και  συμμετείχαμε  στις  διήμερες  εκδηλώσεις  των  διοργανωτών.

Το  Σάββατο,   07-05-2016,  στις  19.00΄  έγινε  η  τελετή  έναρξης   των  εκδηλώσεων  « ΕΝ  ΣΥΡΜΩ »  που  συνδιοργάνωσαν  οι  Δήμοι  Καλαβρύτων, Αιγιαλείας και  η ΤΡΑΙΝΟΣΕ  για  τα  120  χρόνια  από  την  έναρξη  ( 1896 )  της  λειτουργίας  του  ΟΔΟΝΤΩΤΟΥ  ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ  ΔΙΑΚΟΠΤΟΥ – ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ.

Μέχρι  την  στιγμή  της έναρξης  όλα  έδειχναν  πως  όλη  η  εκδήλωση  θα  γινόταν  κάτω  από  τις  καλύτερες συνθήκες  και  θα  συμπεριελάμβαναν   όλα  εκείνα  τα  οποία  είχαν  τόσο  μελετημένα  προγραμματιστεί  εδώ  και  μέρες.

Η  απεργία, όμως,   των  εργαζομένων  στον  ΟΣΕ  δεν  επέτρεψε  στους  επισκέπτες  και  τους  συμμετέχοντες  να  δουν  από  κοντά  τον  « μουντζούρη »,  τη  πρώτη   ατμοκίνητη   μηχανή   και  τους  παλιότερους  συρμούς.

Ήρθε  και  η  δυνατή   ξαφνική  βροχή  που  πήγε  να  τα  χαλάσει  όλα.

Έγιναν, όμως,  οι  προγραμματισμένοι   χαιρετισμοί  κάτω  από  αντίξοες  συνθήκες,  κόπηκε  και  η  γενέθλια  τούρτα  για  τα  120  χρόνια.

Ακολούθησε  η  παρουσίαση   των  προϊόντων  που  παράγονται στην  περιοχή   και  μετά  το  κέρασμα  οι  εκδηλώσεις  του  προγράμματος   συνεχίστηκαν  σε  κλειστό  χώρο. Ένα  ανακαινισμένο  αρχοντικό  που  χρησιμοποιείτε  από  το Δήμο  για  διάφορες  εκδηλώσεις.

Στον  χώρο  αυτό  έγινε  προβολή  ενός  βίντεο  με  τις  απερίγραπτες  εικόνες  που  μπορεί  να  δεί  κανείς  μέσα  από  το τραίνο  κατά  τη  διάρκεια  της  διαδρομής  του   σε  διάφορες  εποχές  του  χρόνου.

Στη  συνέχεια  ακολούθησαν παρουσιάσεις  ομιλητών  από  διάφορους  φορείς  που   αναφέρθηκαν  στα  παρακάτω  θέματα :

1. « 120  χρόνια  Οδοντωτός  σιδηρόδρομος  Διακοφτού – Καλαβρύτων »  με  ομιλητή  τον  Πρόεδρο  του  Συλλόγου  Φίλων  του  Σιδηροδρόμου.
2.  « Φαράγγι  του  Βουραϊκού : Μοναδικός  θησαυρός  της  Προστατευόμενης  Περιοχής  Χελμού- Βουραϊκού »  με  ομιλητή   τον  καθηγητή  του  Τμήματος  Βιολογίας  του  Παν. Πατρών.
3. « Αναγκαιότητα  δημιουργίας  νέων  ΕΘΝΙΚΩΝ  ΔΡΥΜΩΝ  στην  Ελλάδα »  με  ομιλητή   τον  Διδάκτορα  Χωροταξίας – Πολεοδομίας, συνιδρυτή  της  Παγκόσμιας  Οργάνωσης  για  την  προστασία  των  Βουνών  MOUNTAIN  WILDERNESS  INTERNATIONAL.
4. « Οδοντωτός  και  Χιονοδρομικό  Κέντρο  Καλαβρύτων »  με  ομιλητή  τον Γενικό  Διευθυντή   Χιονοδρομικού  Κέντρου  Καλαβρύτων.

Δεν  πραγματοποιήθηκε, όμως,  η  μουσική  εκδήλωση  που  είχε  προγραμματιστεί  μετά  το  πέρας  των  ομιλιών.

Την  Κυριακή 08-05-2016, ακολουθώντας  το  πρόγραμμα  του  τοπικού  Ορειβατικού  Συλλόγου ξεκινήσαμε, η ομάδα των  5,   από  την  Πλατεία  του  ΟΣΕ  Καλαβρύτων  (  υψ.  720 μ. )  την  πεζοπορική  πορεία  μας  ακολουθώντας  τις  γραμμές  του  τραίνου  και  πίσω  από  άλλες    ομάδες  οδοιπόρων   που  έχουν  έρθει  από  διάφορες  περιοχές  της  Ελλάδας.

Τα  πρώτα  10 περίπου  χλμ  δεν  είχαν  αυτή  την  ομορφιά  που  περιμέναμε   να  δούμε. Ήταν  μια  συνηθισμένη  εικόνα  μιας  διαδρομής  ενός  τραίνου   δίπλα  από   οργωμένα  χωράφια  και  αυτοκινητοδρόμους.  Υπήρχαν, όμως,   κατά  διαστήματα  κάποια  περάσματα μέσα  από  καταπράσινα  δένδρα  και  τα  τρεχούμενα νερά  του  ποταμού  και  τίποτε  άλλο  το  φανταστικό.

Περάσαμε  τον    πρώτο    Σ.Σ. ΚΕΡΠΙΝΗΣ  συναντώντας  αμέτρητες  ομάδες  συνοδοιπόρων  διάφορων  ηλικιών  και  μετά  από  πορεία  μιας  ώρας  και  30΄ το  τοπίο  άρχισε  να αλλάζει.

Μπαίναμε  σε  περιοχή  με  πανύψηλους   βράχους  που  είχαν  απερίγραπτους  σχηματισμούς  που  η  φύση    τους  έχει    «αποτυπώσει»   πάνω  τους  με  την  πάροδο   χιλιάδων  ετών.

Σε  κάποια  σημεία  μέσα  από  τα  καταπράσινα   ψηλά  πλατάνια   μπορούσαμε  να  δούμε  κάποια  κτίσματα  της  Ι.  Μ.  Μεγάλου  Σπηλαίου   που  « φώλιαζαν »  σε  υψόμετρο  950 μ.    γαντζωμένα  σε  απόκρημνους   βράχους.

Φτάναμε  στο  γνωστό  Σ.Σ.  Κ. Ζαχλωρού,  ένα  ορεινό  χωριό  των  Καλαβρύτων  κτισμένο  σε  υψόμετρο  623 μ.  στις  πλαγιές  ενός  από  τους  ορεινούς  όγκους  που  περιβάλλουν  το  φαράγγι  του  Βουραϊκού ποταμού.  Στο  σταθμό  αυτό  αποβιβάζονται όσοι  χρησιμοποιούν  τον οδοντωτό  και  θέλουν  να  επισκεφτούν   την  Ι. Μ.  Μεγάλου  Σπηλαίου  που  βρίσκεται  σε  κοντινή  απόσταση.

Φτάνοντας  στον  Σ.Σ.  Κ.  Ζαχλωρούς  αποφασίσαμε  να  καθίσουμε  και   να  πιούμε  το καφεδάκι  μας  σε  ένα  πανέμορφο  περιβάλλον. Διαλέξαμε   ένα  μπαλκόνι  μαγαζιού  με  τα  νερά  του   Βουραϊκού  να   τρέχουν  από  κάτω  και  την  γύρω  περιοχή  να  καλύπτεται  από  τα  πανύψηλα  πλατάνια. Χιλιάδες  κόσμου, ένα πανηγύρι.  Άτομα  να  « κυκλοφορούν »  μέσα  από  τη  …τσίκνα…  και  τον  καπνό  από τα αναμμένα  κάρβουνα  και  τα  σουβλάκια  να  φεύγουν  κατά  εκατοντάδες.

Φωτογραφίες, καφεδάκι, τα συνοδευτικά  του  καφέ, φρούτα, τα  γνωστα  παρεϊστικα  πειράγματα  και  μετά  από  μια  ώρα   ξεκούρασης  ξεκινήσαμε  για  τη  συνέχεια.

Σε  μικρή  απόσταση  και  στη  θέση  « Τρεκλιά»  οι  διοργανωτές   πρόσφεραν  στους  συμμετέχοντες  τοπικό τσίπουρο, ούζο, λουκούμι.

Από  το  σημείο  αυτό  και  μετά  η  εικόνα  του  τοπίου άλλαξε  δια  μαγείας. Δεν  ήξερες  που  να  πρωτοκοιτάξεις, τι  να  πρωτοδείς  ;  Την  άγρια  ομορφιά  του  φαραγγιού ;  Τα  τούνελ  που  δημιουργήθηκαν  μεσα  σε  βράχους  για  το  πέρασμα  του  οδοντωτού ;    Τα   τρεχούμενα  νερά  του  Βουραϊκού  που  σε  πολλά  σημεία  είχαν  ορμητική  ροή ;  Τους  σχηματισμούς  στους  βράχους ;  Τα  πολλά    μεταλλικά  γεφύρια  που  για  να  τα  περάσεις  ήθελε  πολύ προσοχή ;  Τους  θαυμαστούς  σε  κάποια  σημεία  καταρράκτες ;  Τα  σπήλαια  με  σταλακτίτες  και  σταλαγμίτες  ;   ( Ακολουθεί  φωτογραφικό υλικό. )

Τα  πιο  συναρπαστικά  σημεία  της  διαδρομής  είναι  οι  θέσεις : Νιάματα, Πόρτες, Τρικλιά, Δικαστήρια  ( σχηματισμός  από  σταλακτίτες και σταλαγμίτες  μέσα  σε  εσοχή  ενός  απόκρημνου   βράχου ), Σιφώνι.

Μετά  από  πορεία  2 ωρών  και  30΄ φτάσαμε  στον  προτελευταία  Σ.Σ.  στη  θέση  Νιάματα.

Εκεί  οι  διοργανωτές  πρόσφεραν  τοπικά  κρασιά, γλυκά, φρούτα, νερό, αναψυκτικά. Μοίρασαν,  επίσης,  σε  όλους  τους  συμμετέχοντες  Αναμνηστικά  «Τιμής  ΄Ενεκεν ».

Μια  ολιγόλεπτη  ξεκούραση  της  ομάδας  και  ξεκίνημα  για  το  τελευταίο  κομμάτι  της  διαδρομής  που  δεν  είχε  τίποτα  από  εκείνες  τις  απερίγραπτε  εικόνες  που  είδαμε  λίγα  χλμ. πριν.

Φτάσαμε  στο  Σ.Σ.  Διακοπτού  ( τον  τερματισμό )  διανύοντας  την  απόσταση  από   τα  Νιάματα  σε  50΄  και  περνώντας  τα  τελευταία  μέτρα  δίπλα  από  τα  σπίτια  του  Διακοπτού.   Εκεί  οι  διοργανωτές  υποδέχονταν  τους  συμμετέχοντες  με  μουσικά  ακούσματα  της  περιοχής.

Απολογισμός  :

Ο  καιρός  ιδανικός  για  την  τόσο  μεγάλη  πεζοπορική  διαδρομή. Στην  αρχή  ομίχλη, στη  συνέχεια  ήλιος, λίγο  πρίν  τον  τερματισμό  αραιά  συννεφάκια  και  στον  τερματισμό ήλιος.

Απόσταση  22  χλμ

Ομάδα  5  ατόμων  (  ο μικρότερος  16  και  ο μεγαλύτερος  62 ετών ).

Συνολικός  χρόνος  πορείας   6  ώρες.