Μια έκθεση με… “συμμετοχικές” διαδικασίες, στη «Γκαλερί Παπατζίκου»
Στα εγκαίνια της έκθεσης του Νίκου Τερζή, στη «Γκαλερί Παπατζίκου», στη Βέροια
«Έργα ΕκΤελέστηκαν», στη «Γκαλερί Παπατζίκου», από τον καλλιτέχνη Νίκο Τερζή, που εξέθεσε τη δουλειά του, αλλά και από το …κοινό που επισκέφθηκε την έκθεση!
Ο σκιτσογράφος και χαράκτης Νίκος τερζής, καταξιωμένος Έλληνας της διασποράς, που ζει στη Στοκχόλμη, επισκέπτεται τη Βέροια για δεύτερη φορά με ατομική του έκθεση.
Στα εγκαίνια της έκθεσης – ξεκίνησε χθες 1η Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι και 27 του ίδιου μήνα – εκείνο που εντυπωσίασε πέρα από τα εκθέματα, τα ευφυή στη σύλληψη και ευανάγνωστα στην απόδοση, ήταν η πρωτότυπη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην έκθεση.
Τους επισκέπτες περίμενε μια έκπληξη. Πέρα από τα σκίτσα τα αναρτημένα στους τοίχους, καυστικά και ανατρεπτικά, μικρά έργα με ακρυλικό χρώμα και θέμα τη γυναίκα, την αιώνια καταπιεσμένη γυναίκα, περίμεναν στο δάπεδο της γκαλερί, για να κρεμαστούν από τους ίδιους τους επισκέπτες στον τοίχο.
Καρφί και σφυρί λοιπόν, όχι όμως πριν περάσουν οι ενδιαφερόμενοι από… «γραφειοκρατικές» διαδικασίες! Δύο «δημόσιοι υπάλληλοι» κατέγραφαν τα στοιχεία των «εκτελεστών» των έργων, με το ανάλογο δημοσιοϋπαλληλικό ύφος!
Η όλη σκηνοθεσία, που διακωμώδησε έξυπνα τη γραφειοκρατική μέγγενη στην Ελλάδα, φαίνεται πως άρεσε στο κοινό, γιατί όχι απλά συμμετείχε αλλά και το διασκέδαζε.
Ο καλλιτέχνης και η γκαλερίστα Βίκυ Παπατζίκου πέτυχαν το στόχο τους, αφού, παίζοντας με τη λέξη «εκτελούνται», με τη θετική και αρνητική της σημασία – της δημιουργίας και της καταστροφής – οδήγησαν το κοινό τους στην αίσθηση της δημιουργίας.
Καθώς δημιουργία είναι όχι μόνο η παραγωγή ενός καλλιτεχνικού έργου αλλά και ο σεβασμός και ο θαυμασμός του θεατή απέναντι σ’ αυτό.
Έτσι, σε μια βραδιά που τη χαρακτήριζε το πλήθος των επισκεπτών – ανανεώνονταν συνέχεια – το χρώμα, η κίνηση και το γενικότερο κλίμα της συναισθηματικής ευφορίας, ο Νίκος Τερζής, παρών και αεικίνητος ανάμεσα στο κοινό, σπινθηροβόλος και οικείος όχι μόνο ως καλλιτέχνης αλλά και ως άνθρωπος, απέδειξε πως μπορεί να αφυπνίσει το θεατή είτε με τα μηνύματα των έργων του, είτε με την πρωτότυπη πλατφόρμα που θέλησε να τα περάσει.
Μια πετυχημένη βραδιά και ως σύλληψη και ως… «εκτέλεση»!