Ο ΟΗΕ λοιπόν προειδοποίησε ότι πλέον υπάρχουν στον κόσμο 745 εκατομμύρια άνθρωποι που πεινούν ή λιμοκτονούν, πολύ περισσότεροι σε σύγκριση με το 2015, γεγονός που μαζί με τους συνεχιζόμενους πολέμους και την κλιματική κρίση πυροδοτεί και το μεγαλύτερο μεταναστευτικό / προσφυγικό κύμα όλων των εποχών…
Γιώργος Τσιάρας
Ποια Ουκρανία; Αν και τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ έδωσαν δυσανάλογα μεγάλη προσοχή στη χτεσινή ομιλία του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, που ουσιαστικά απέρριψε κάθε ειρηνευτικό διάλογο με τη Ρωσία, την οποία κατηγόρησε για γενοκτονία, και αξίωσε την αποπομπή της από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού, στην πραγματικότητα τα θέματα που κυριαρχούν στις περισσότερες ομιλίες της φετινής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είναι άλλα: η κλιματική αλλαγή –με ιδιαίτερη έμφαση στις όλο και μεγαλύτερης κλίμακας φυσικές καταστροφές που προκαλεί παγκοσμίως–, οι απειλές από τη γιγάντωση των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά πρωτίστως η καλπάζουσα φτώχεια και η αυξανόμενη οικονομική ανισότητα μεταξύ των υποτίθεται «Ηνωμένων», στα χαρτιά μόνο, Εθνών, κρατών και φυσικά ατόμων.
Για παράδειγμα, ο Πορτογάλος πρόεδρος Μαρτσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα κατακεραύνωσε τα αφηγήματα του Μπάιντεν και άλλων Δυτικών ηγετών, χωρίς φυσικά να τους κατονομάζει, επισημαίνοντας ότι η οικονομική ανισότητα και τα χρέη των αναπτυσσόμενων χωρών κορυφώνονται, αντί να μειωθούν, και τονίζοντας πως «είναι εύκολο να έρχονται κάποιοι εδώ κάθε χρόνο και να δίνουν τις ίδιες υποσχέσεις, τις οποίες ποτέ δεν εφαρμόζουν».
Ακόμη πιο σκληρός, για ευνόητους λόγους, ήταν ο Κουβανός πρόεδρος Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, που είπε πως αν θέλουν πραγματικά τα πλούσια κράτη να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής στις φτωχότερες χώρες και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια απειλή της κλιματικής αλλαγής, όπως συστηματικά υπόσχονται, δεν έχουν παρά να «κουρέψουν» τα συσσωρευμένα βουνά χρέους του αναπτυσσόμενου κόσμου, που αποτελούν την πραγματική τροχοπέδη κάθε προόδου. Αλλά και ο Νοτιοαφρικανός πρόεδρος Σίριλ Ραμαφόζα, που πρόσφατα φιλοξένησε τη σύνοδο κορυφής της ομάδας BRICS+, ήταν ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στα κούφια ευχολόγια των ισχυρών: όπως είπε, οι πιθανότητες επίτευξης της περίφημης αναπτυξιακής «Ατζέντας 2030» του ΟΗΕ είναι «όλο και πιο απόμακρες», καθώς τα πλούσια κράτη δεν υλοποιούν τις υποσχέσεις τους…
Να θυμίσουμε εδώ ότι η «Ατζέντα 2030», που συμφωνήθηκε με πολλές τυμπανοκρουσίες πριν από οχτώ χρόνια, περιλάμβανε 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals, SDG), όπως η εξάλειψη της πείνας και της ακραίας φτώχειας, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μέσω της μείωσης των ρύπων κατά τουλάχιστον 45% και συνολικά η καταπολέμηση των ανισοτήτων, περιλαμβανομένων και αυτών μεταξύ των φύλων. Οπως όμως ανέφερε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ανοίγοντας τις εργασίες της Γ.Σ., «μόνο το 15% των στόχων είναι στη σωστή πορεία» ενώ οι άλλοι ακολουθούν μια πορεία «αντίθετη από την επιθυμητή»: «Ο κόσμος περιμένει από τους ηγέτες του να βρουν έναν δρόμο που θα τους βγάλει από αυτό το χάλι, αλλά οι γεωπολιτικές διαφορές υπονομεύουν την ικανότητά μας να αντιδράσουμε συλλογικά», είπε ο Γκουτέρες, τονίζοντας κι αυτός ότι «παρακολουθούμε την ανάδυση ενός νέου πολυ-πολικού κόσμου… που ωστόσο οδηγεί σε κλιμάκωση των εντάσεων και κατακερματισμό» της παγκόσμιας ενότητας και συνεργασίας…
Και επειδή πολλά λέγονται για την κλιματική αλλαγή, να σημειώσουμε πως ο Γκουτέρες –επικαλούμενος τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας– επανέλαβε πως το καλοκαίρι που πέρασε ήταν στατιστικά το πιο καυτό στην ανθρώπινη ιστορία και ότι τόσο ο ρυθμός εμφάνισης όσο και η κλίμακα των ανά τον κόσμο φυσικών καταστροφών είναι πρωτοφανείς, αλλά οι ηγέτες των πιο ρυπογόνων κρατών «δεν νιώθουν την κάψα», με αποτέλεσμα η επικείμενη σύνοδος κορυφής COP28 να μοιάζει καταδικασμένη εκ των προτέρων.
Όσο για τη φτώχεια και την πείνα, τα νούμερα που παραθέτει ο ΟΗΕ είναι τρομακτικά και ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την ανημπόρια του ίδιου του Οργανισμού να παίξει τον σωτήριο ρόλο για τον οποίο ιδρύθηκε αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: ο ΟΗΕ λοιπόν προειδοποίησε ότι πλέον υπάρχουν στον κόσμο 745 εκατομμύρια άνθρωποι που πεινούν ή λιμοκτονούν, πολύ περισσότεροι σε σύγκριση με το 2015, γεγονός που μαζί με τους συνεχιζόμενους πολέμους και την κλιματική κρίση πυροδοτεί και το μεγαλύτερο μεταναστευτικό / προσφυγικό κύμα όλων των εποχών…
