ΑποΜνημοΝεύματα της Μνήμης: “Η κυρα-Ροδάνθη ή κυρα-Δωροθέα” / γράφει η Ροδάνθη Δημητρέση
Ροδάνθη Δημητρέση
Πρόσφυγας από τη Σμύρνη, βρήκε προσωρινό καταφύγιο με την οικογένειά της στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Βέροια. Κατάφεραν έχοντας χάσει βιος, ανθρώπους, όπως όλοι οι Μικρασιάτες, να στήσουν τη νέα τους ζωή σε δύσκολους καιρούς. Ήξερε πως τίποτε δεν χαρίζεται και καθένας έκανε ό,τι μπορούσε να βοηθήσει την οικογένεια αλλά και την κοινωνία. Η κυρα-Ροδάνθη ή Δωροθέα όπως ο κόσμος την αποκαλούσε, είχε το χάρισμα να θεραπεύει και να κάνει φάρμακα από υλικά της φύσης. Ήταν σαν να λέμε πρακτικός ορθοπεδικός. Στην οικογένειά της το χάρισμα περνούσε από γενιά σε γενιά και ο μεγαλύτερος εκπαίδευε τον νεότερο.
Από τα χαράματα ξυπνούσε, μωρομάνα ακόμη και για χρόνια πολλά διέσχιζε όλα τα χωριά της Ημαθίας, καβάλα στ’ άλογο μέσα στα χιόνια, μέσα στο κρύο, τη βροχή και πήγαινε όπου τη χρειάζονταν. Το σπίτι της πάντα είχε κόσμο που περίμενε να τον γιάνει. Η φήμη της είχε απλωθεί. Ο κόσμος είχε ανάγκη, εκείνα τα χρόνια πού γιατροί! Όταν ο Σόλων δημιούργησε την πρώτη γυναικολογική κλινική στη Βέροια, αυτήν ειδοποιούσε να πάει να βοηθήσει για τα δύσκολα περιστατικά των νεογέννητων. Τα πράγματα σιγά σιγά ημέρεψαν. Αποσύρθηκε, δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσει. Υπήρχαν τώρα οι γιατροί.
Πέθανε πλήρης ημερών. Την ημέρα του στερνού «αντίο», ήρθε πλήθος κόσμου που είχε θεραπευτεί από τα χέρια της για να της πει το στερνό «ευχαριστώ». Στον τάφο της γράφτηκε το όνομα που ο κόσμος της έδωσε: Δωροθέα.
Βέροια: Σελίδες από τα “ΑποΜνημοΝεύματα της μνήμης” κάθε Κυριακή πρωί στη Φαρέτρα
