Η αείμνηστος γιαγιά μου, η Βασιλική Δανόγλου, πέθανε και αυτή πλήρης ημερών στα 96 της.
Σε μικρή ηλικία, φορτωμένη με έξι ορφανά, (τέσσερα κορίτσια και δύο αγόρια ), εγκατέλειψε τη Σμύρνη το 1922 χωρίς άντρα, καθόσον τον έσφαξαν οι τσέτες του Κεμάλ, όταν κατέκαιαν την πόλη. Στη καταστροφή – και όχι στον συνωστισμό (για κάποιους ανιστόρητους) – ήταν η ηρωίδα.
Η γιαγιά μου στη Σμύρνη ήταν αρχόντισσα, όχι βέβαια βασίλισσα. Έζησε την προσφυγιά σ΄όλο της το μεγαλείο. Δεν έζησε σε χρυσοποίκιλτους πύργους και κάστρα.
Στα 25 της χρόνια ήταν βασίλισσα της προσφυγιάς και όχι βέβαια κάποιου Δυτικού Βασιλείου… Βρέθηκε στα λαμαρινένια καταλύματα των προσφύγων στην Ξηροκρήνη Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσε τα παιδιά της στη φτώχεια, αλλά με αξιοπρέπεια. Όχι σε κολέγια για πρίγκιπες και πριγκίπισσες.
Πάντρεψε τα παιδιά της και χάρηκε εγγόνια και δισέγγονα. Και οι βασίλισσες παντρεύουν τα παιδιά τους αλλά δεν ξέρω αν χαίρονται τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους.
Τη γιαγιά μου την θάψαμε απλά και ταπεινά στα κοιμητήρια της Αγίας Παρασκευής , στην Μενεμένη Θεσσαλονίκης.
Πόσο διαφορετική κηδεία από το show που παρακολουθήσαμε πρόσφατα από τα ΜΜΕ!
Σε πρόσφατο άρθρο του ο εξαιρετικός φιλόλογος – συγγραφέας Ηλίας Γιαννακόπουλος γράφει:
‘’ Το περιφερόμενο φέρετρο της αποθανούσης για άλλους υποδηλώνει τον σεβασμό του λαού στον θεσμό και το πρόσωπο της πρώην βασίλισσας και για άλλους συνιστά μία προσβολή, αφού αυτή η υπερπροβολή παραπέμπει σε ανάλογες ειδωλολατρικές εκδηλώσεις των αρχαίων.
Εξάλλου δεν λείπουν κι εκείνες οι φωνές που υπενθυμίζουν πως ο καθένας στον κόσμο αυτό δικαιούται μια κηδεία «σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες», όπως εμφαντικά έγραψε ο ποιητής Ν. Καββαδίας’’.
Τολμώ να συγκρίνω την χολιγουντιανή τελετή, που απλόχερα μας τάισαν τα τηλεοπτικά μας κανάλια με τις τελετές ‘’απείρου δημοκρατικού κάλλους’’ που εκπέμπουν στη Βόρεια Κορέα σε ανάλογες προπαγανδιστικές τελετές των δικτατόρων ηγετών τους.
Και μη μου πείτε ότι εκεί υπάρχει δικτατορία και στη Δύση δημοκρατία, γιατί η Κύπρος θρηνεί ακόμη τον απαγχονισμό του Ευαγόρα Παληκαρίδη.
Δεν θα επεκταθώ σε άλλα θέματα, που έχουν σχέση με την οικονομική διάσταση του γεγονότος. Ούτε θα μιλήσω για τους 2000 καλεσμένους –κομπάρσους της σεμνής (!!!) τελετής που ολοκληρώθηκε μετά μια εβδομάδα περιφοράς του … “επιταφίου”!
Η Βασίλισσα της προσφυγιάς, η γιαγιά μου η Βασιλική, και η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου θα ψιλοκουβεντιάζουν εκεί ψηλά ή εκεί κάτω, για τις εντυπώσεις τους από την επίγεια ζωή τους…
……………………………
* Ο Αλέξανδρος Τρομπούκης είναι Υποστράτηγος ε.α