Γιώργης Έξαρχος: Ρήγας Βελεστινλής, η κίβδηλη “υπογραφή” του και το βλάχικο “Τραγούδι του Ρήγα”
Αν και στο σημερινό «σημείωμα» είχα σκοπό να περάσω σε θέμα σχετιζόμενο με την ΠΟΙΗΣΗ, θα συνεχίσω με τον ΡΗΓΑ, αναφορικά με την κίβδηλη «υπογραφή του», και θα καταθέσω και «Το τραγούδι του Ρήγα», στη βλάχικη γλώσσα, όπως το κατέγραψε στη δεκαετία του 1950 ο Μετσοβίτης φίλος Γιώργος Πλατάρης-Τζίμας, βραβευμένος από την ακαδημία Αθηνών συγγραφέας ερευνητής και ζωγράφος, και μου το εμπιστεύτηκε ώστε να το δημοσιεύσω στην πρώτη μου μελέτη για τον Ρήγα, και το οποίο αναφέρει τον Ρήγα ως Περιβολιώτη και ως έχοντα επαφές με τον Μεγάλο Ναπολέοντα. Το τραγούδι «απήγγειλε» στον Γ. Πλατάρη ο Νικόλαος Σιούτας.
Τούτο το κείμενο προέκυψε ως απάντηση σε ερώτηση αναγνώστη της ΦΑΡΕΤΡΑΣ (βρήκε το τηλέφωνό μου από τους εκδότες μου), ο οποίος έθεσε το ζήτημα ως εξής:
–Μας λέτε ότι οι Βρανούσης, Ενεπεκίδης, Επιστημονική Εταιρεία Βελεστίνου, Βουλή των Ελλήνων, Υπουργείο Παιδείας σε εκδόσεις του, άλλοι πανεπιστημιακοί καθηγητές χρησιμοποιούν κίβδηλη υπογραφή του Ρήγα για αληθινή;… Μήπως υπερβάλλετε;
Ρώτησα τον ανώνυμο συνομιλητή αν διάβασε καλά το προηγούμενο σημείωμα και αν πρόσεξε καλά το δημοσιευμένο «εικαστικό υλικό». Είπε, «Ναι», και δήλωσε ότι «Δεν νομίζω ότι ήσασταν και τόσο πειστικός».
Οπότε, και επανέρχομαι:
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ
Αδιαμφισβήτητη υπογραφή του Ρήγα είναι τούτη, έτους 1796
Υπάρχει στο κάτωθι αυτόγραφο έγγραφο, ημ/νίας 22 Ιουνίου 1796:
22 Ιουνίου 1796, Βουκουρέστι. Ο Ρήγας Βελεστινλής Γραμματικός γράφει
τις ευχαριστίες του για την οριοθέτηση του τσιφλικιού του στο Καλαρέτσι
του νομού Βλάσκας. Αυτόγραφο του Ρήγα στην ελληνική γλώσσα.
Δείτε τη γνήσια υπογραφή του. – Καμιά σχέση με αυτή των πλαστογράφων
Υπάρχει και μία «υπογραφή» (!) του Ρήγα, που είναι έργο… αλχημιστών… Βρίσκεται στην «ελληνική ταβέρνα» της Βιέννης «Griechen-Beisl», την είδε μία «επώνυμη κυρία», τη φωτογράφησε, την έστειλε στον Λέανδρο Βρανούση, αυτός την πρωτοδημοσίευσε στον Ρήγα του, το 1954, μετά από… γραφολογικό έλεγχο που έκανε ο ίδιος, και απεφάνθη ότι είναι ιδιόχειρη «υπογραφή» του Ρήγα (!). Αντί να δημοσιεύσει τη φωτογραφία, την «ξεπατίκωσε» και τη δημοσίευσε στο βιβλίο του, και από τότε έγινε το σήμα κατατεθέν πολλών δημοσιευμάτων. Το κίβδηλον «νομιμοποιήθηκε» από το 1954!…
Ιδού το δείγμα της κίβδηλης υπογραφής των κυνικών ρηγολόγων:
Τούτη την παραποίηση πιστοποιούν και οι επόμενες εικόνες από σχετικά δημοσιεύματα:
Το 2016, η κυρία Άννα Ρόδη, δημοσιεύει σε εργασία της για τον Ρήγα, στην Αίγινα, την εξής φωτογραφία, με την σχετική ερμηνευτική λεζάντα:
Αν τούτη τη φωτογραφία τη μεγεθύνουμε θα ιδούμε και θα ανακαλύψουμε τους αλχημιστές, ποιοι είναι!;
Δηλαδή, κάτω από την υποτιθέμενη υπογραφή «Ρήγας Βελεστινλής», με το ίδιο μελάνι είναι γραμμένο το όνομα «Π. Ενεπεκίδης», και λίγο παρακάτω, με πιο χοντρά γράμματα, και το όνομα «Ε. ΑΣΠΑΣΙΔΗΣ»!
ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΠΙΟ… ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΑ!
Ρήγας Βελεστινλής (!!!) – Ω, ανόητοι πλαστογράφοι!…
Π. Ενεπεκίδης (!!!) – Του έδωσε το «στυλό» του ο Ρήγας!!!…
Ε. ΑΣΠΑΣΙΔΗΣ (!!!) – Μάλλον… «φίλος» του Ρήγα!!!
Ωρέ, σαν δεν ντρέπεστε λίγο, όσοι ασχημονείτε και παριστάνετε τους τιμητές του Ρήγα; Ποια άλλη απόδειξη να κομίσει κανείς;…
Να το πω ξεκάθαρα: Μέσα από την αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, την οποία όλοι οφείλουμε να σεβόμαστε και να μην φοβόμαστε, θα ανακαλύψουμε την αλήθεια του παρελθόντος μας. Γιατί η αλήθεια της ιστορίας είναι αυτή η οποία μας διαμορφώνει ως λαό, και η οποία μας βοηθάει στο να χαράξουμε την πορεία μας στο μέλλον.
Εκάς οι βέβηλοι.
Οι ίδιοι «κύκλοι» που παρουσιάζουν την κίβδηλη υπογραφή του ρήγα σαν «ιδιόγραφη» είναι αυτοί που έχουν ενοχληθεί σφόδρα και από το «βλάχικο τραγούδι» του Μετσόβου, για τον «Περιβολίωτη Ρήγα». Και τούτοι οι κύκλοι των «ανοήτων», να μην θέτουν ερωτήματα αφελή, του είδους «πότε και πού το τραγουδούσαν οι Μετσόβίτες», καθότι γνωρίζουν ότι τα αφηγηματικά τραγούδια ήταν και είναι μια… φυσική προνομία ελάχιστων (δυστυχώς) καλών αφηγητών και πληροφορητών.
