Απ’ αυτή την κακή εμπειρία τού φετινού χιονιού, παρακάμπτοντας το όνομά του (Ελπίδα), μου έκανε εντύπωση η «ε ξ α γ ο ρ ά» όλης αυτής της απίστευτης ταλαιπωρίας, της υποτίμησης και υποβάθμισης των πολιτών, προς 2.000 ευρώ!!!
Αλήθεια, πώς αποτιμάται μια τέτοια ταλαιπωρία; Με ποιον τρόπο θα υπολογιστεί η… ταρίφα; Πώς εκτιμάται αυτό το… πακέτο των σκληρών ωρών τής περιπέτειας μέσα στο χιονισμένο τοπίο; Υπάρχει μήπως τέτοιο αμοιβολόγιο και δεν το γνωρίζουμε; Θεωρώ πως τα 2.000 ήταν μια προσπάθεια εξαγοράς θυμού και νεύρων των παθόντων, που σίγουρα θα μείνει στη μνήμη τους και θα το διηγούνται στα εγγόνια τους ως παραμύθι…
——————————-
Μετά πάσης ειλικρινείας… (28/1/2022)
Νότης Μαυρουδής
Το χιόνι, από τον ουρανό, κατέληξε στη Βουλή και στην πολιτική σύγκρουση, με αποτέλεσμα να νιώθουμε το κρύο και την παγωνιά ακόμα πιο ισχυρά. Να έχουν διαπεράσει σώμα και νόηση…
Βρισκόμαστε σε περίοδο καθολικής δυσφορίας που απλώνεται σε δεξιούς, αριστερούς, κομμουνιστές, κεντρώους, ακροδεξιούς, και πάει λέγοντας. Όλοι όσοι ταλαιπωρήθηκαν επί ώρες και μέρες, παγωμένοι, και απογοητευμένοι με το Κράτος (με το Κράτος, επαναλαμβάνω) που δείχνει α ν ί κ α ν ο να αντιμετωπίσει κάθε έκτακτο καιρικό φαινόμενο, αλλά και α ν ί σ χ υ ρ ο με τα μέσα και τις υποδομές που διαθέτει…
Όχι πως αυτή η κρατική ήττα είναι πρωτοφανές αρνητικό γεγονός. Θυμόμαστε τα τόσα που έγιναν ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν, τα οποία επαληθεύουν το γεγονός τής α ν ο χ ύ ρ ω τ η ς χώρας που είναι πλέον κοινό «μυστικό».
Οι εικόνες τής τηλεόρασης και του διαδικτύου αυτές τις μέρες, είναι απαράδεκτες και απίστευτες! Η δοκιμασία τόσων ανθρώπων με τα αυτοκίνητα χωμένα στο χιόνι επί ώρες και σε πολλές περιπτώσεις επί 48 ώρες, με άλλους δίχως ρεύμα επί μέρες, αδύναμοι, εγκλωβισμένοι, παγωμένοι, απελπισμένοι…
Εικόνες θαρρείς βγαλμένες από ιστορίες με πικρή γεύση, όχι όπως εκείνες που τελειώνουν με αισιοδοξία, για να είναι ευχαριστημένα τα πιτσιρίκια και οι γιαγιάδες τους.
Απ’ αυτή την κακή εμπειρία τού φετινού χιονιού, παρακάμπτοντας το όνομά του (Ελπίδα), μου έκανε εντύπωση η «ε ξ α γ ο ρ ά» όλης αυτής της απίστευτης ταλαιπωρίας, της υποτίμησης και υποβάθμισης των πολιτών, προς 2.000 ευρώ!!!
Αλήθεια, πώς αποτιμάται μια τέτοια ταλαιπωρία; Με ποιον τρόπο θα υπολογιστεί η… ταρίφα; Πώς εκτιμάται αυτό το… πακέτο των σκληρών ωρών τής περιπέτειας μέσα στο χιονισμένο τοπίο; Υπάρχει μήπως τέτοιο αμοιβολόγιο και δεν το γνωρίζουμε; Θεωρώ πως τα 2.000 ήταν μια προσπάθεια εξαγοράς θυμού και νεύρων των παθόντων, που σίγουρα θα μείνει στη μνήμη τους και θα το διηγούνται στα εγγόνια τους ως παραμύθι…
Η χώρα μας βρέθηκε στα χειρότερά της· μέσα σε ένα τεράστιο πλέγμα ευθυνών που θύμιζε άλλες πικρές εμπειρίες τού παρελθόντος χρόνου.
Έχω πει και γράψει πολλές φορές πως η μάνα Φύση δεν παλεύεται όταν την υποβαθμίζεις. Θα σε κατατροπώσει. Η έλλειψη υποδομών και συντονισμού προς αντιμετώπιση των προβλημάτων τής χιονοθύελλας, θα βαραίνει στις συζητήσεις μας ως καίριο σημείο αυστηρής κριτικής απέναντι σε ένα ελλιπέστατο σύστημα προετοιμασίας, το οποίο αποδείχτηκε πως δεν αντέχει σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Η έννοια των «ακραίων καιρικών φαινομένων» είναι, ούτως ή άλλως, ρευστή. Η λέξη «ακραίο» σηματοδοτεί πως ποτέ δεν υπάρχει μέτρο και όριο. Το επόμενο «ακραίο» δεν θα είναι ίδιο με το προηγούμενο και αυτό είναι ν ο μ ο τ έ λ ε ι α.
Θα ήταν καλό λοιπόν να μην χρησιμοποιούν τα ακραία καιρικά φαινόμενα ως άλλοθι οι πολιτικοί μας, διότι δεν πείθουν πλέον για να δικαιολογηθεί η χαμηλού επιπέδου αντίδραση της κρατικής μηχανής και ο όποιος σχεδιασμός της κυβερνητικής πολιτικής.
Δεν θα μπω στον χώρο τής πολιτικής αντιπαράθεσης μετά απ’ αυτή τη νέα τραγική εθνική εμπειρία· θα παρακολουθήσουμε όμως την εξέλιξη για να… κατανοήσουμε και να… διδαχτούμε το σκεπτικό των πολιτικών εκπροσώπων γύρω από το θέμα.
Εκεί, ελπίζω να υπάρξει ένας εποικοδομητικός διάλογος (που δεν το πιστεύω) ώστε να ξεκινήσει, έστω καθυστερημένα, η προετοιμασία και η λειτουργία των κατάλληλων υποδομών για την αντιμετώπιση των όποιων νέων «ακραίων…».
Η δημόσια «συγγνώμη» του πρωθυπουργού ισοδυναμεί κατά κάποιο τρόπο με «παραδοχή» των ευθυνών του και των μηχανισμών που προΐσταται. Όμως, φοβάμαι πως αυτή η λέξη μπορεί και να είναι ένας τρόπος για να μπει μια… τελεία στους κακούς χειρισμούς. Σε πολλές των περιπτώσεων, οι πολιτικές συγγνώμες δεν είναι αξιόπιστες διότι συχνά εκφέρεται για να κλείνουν πιο εύκολα τα διάφορα θέματα.
Ελπίζω να υπάρξει εθνικός προβληματισμός πάνω στο θέμα, όπως και σε εκείνα της πανδημίας, της ενίσχυσης και στελέχωσης του ΕΣΥ.
Η χώρα έχει ανάγκη ανανέωσης και αναζωογόνησης. Το χιόνι σκέπασε πόλεις και χωριά και ήταν πολύ βαρύ, ασήκωτο, αυτή τη φορά.
Ένα βάρος που έχει επεκταθεί και στις ψυχές μας, λόγω της αυταπόδεικτης αδυναμίας μας, για άλλη μια φορά, να αντιμετωπίζουμε και να αποκρούουμε… θεούς και δαίμονες!
Νότης Μαυρουδής
