Μήπως ήδη ζούμε στον κόσμο του Metaverse;
Τον περασμένο μήνα ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ ανακοίνωσε τη μετονομασία της εταιρείας του σε Meta και παρουσίασε το όραμά του για το το metaverse- το μέλλον του διαδικτύου όπως το αποκαλεί- που αναπτύσσει η εταιρεία του. Αυτός ο νέος κόσμος θα είναι «τόσο λεπτομερής και πειστικός όσο αυτός, όπου θα μπορείτε να κάνετε σχεδόν οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε», ανήγγειλε ενθουσιασμένος.
Τι είναι όμως το metaverse;
Πρόκειται για έναν διαδικτυακό εικονικό κόσμο που ενσωματώνει επαυξημένη και εικονική πραγματικότητα, τρισδιάστατα ολογραφικά avatar, βίντεο και άλλα μέσα επικοινωνίας. Καθώς το metaverse επεκτείνεται, θα προσφέρει έναν υπερ-πραγματικό εναλλακτικό κόσμο στον οποίο θα μπορούμε όλοι να συνυπάρξουμε. Στοιχεία του metaverse υπάρχουν ήδη σε σύμπαντα διαδικτυακών παιχνιδιών όπως το Fortnite, το Minecraft και το Roblox. Οι εταιρείες που βρίσκονται πίσω από αυτά τα παιχνίδια, επίσης φιλοδοξούν να συμμετάσχουν στην εξέλιξη του metaverse.
Ωστόσο υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές που θα μπορούσε να έχει το metaverse στο μέλλον. Στην πιο ριζοσπαστική εκδοχή του, ένα σημείο του metaverse μοιάζει με έναν εντελώς νέο κυβερνοκόσμο. Κάτι σαν το «Matrix» ή το «Ready Player One». Σε ένα πιο συμβατικό σενάριο, η επαυξημένη πραγματικότητα επικαλύπτει τον πραγματικό κόσμο. Οι συμμετέχοντες μοιράζονται αυτό το επαυξημένο περιβάλλον, πράγμα που σημαίνει ότι όλοι όσοι διαθέτουν τα κατάλληλα εργαλεία εικονικής πραγματικότητας βλέπουν και βιώνουν την ίδια πραγματικότητα ενώ περιηγούνται μαζί στον πραγματικό κόσμο.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η τεχνολογία έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να μπορέσουμε πραγματικά να επιτύχουμε μια κατάσταση metaverse χωρίς όρια ή εμπόδια. Για παράδειγμα, υπάρχουν θέματα που θα πρέπει να επιλυθούν όπως η υποδομή του διαδικτύου, ο μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων που θα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε πραγματικό χρόνο και τα γλωσσικά εμπόδια που θα προκύψουν.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι θέματα όπως αυτά, θα περιορίσουν το metaverse στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών, όπου έχει ήδη εδραιωθεί. Άλλοι αμφισβητούν αν ο μέσος άνθρωπος θα συμμετάσχει, δεδομένου ότι είναι ήδη δύσπιστος απέναντι στα επιχειρηματικά μοντέλα υψηλής τεχνολογίας που απλώς εξορύσσουν και πωλούν δεδομένα χρηστών.
Το metaverse θα είναι «ένα ενσώματο Διαδίκτυο όπου θα είσαι μέσα στην εμπειρία, αντί απλώς να την βλέπεις», λέει ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ στο προωθητικό βίντεο όπου παρουσίαζει την ιδέα του metaverse. Οι χρήστες θα μπορούν να επικοινωνούν και να πλοηγούνται «σε διαφορετικά επίπεδα πραγματικότητας» και να παρακολουθούν μια συναυλία με έναν φίλο στην εικονικά πραγματικότητα ή να συνεργάζονται με το ολόγραμμα ενός συναδέλφου σε ένα γραφείο.
Η στροφή του Ζούκερμπεργκ προς το metaverse σηματοδοτεί μια πολύ πιο μακροπρόθεσμη στρατηγική. Ο διευθύνων σύμβουλος του Facebook φαίνεται έτοιμος να αφήσει πίσω του όλα τα ενοχλητικά προβλήματα της εταιρείας του, σαν απομεινάρια μιας ήδη μακρινής και άσχετης ιστορίας. Επικεντρώνεται σε έναν νεότερο, καλύτερο κόσμο στον οποίο τα προβλήματα αυτά διορθώνονται βάζοντας ακόμη περισσότερο το Facebook στη ζωή μας.
Το metaverse θα είναι λιγότερο ενοχλητικό και πιο οργανικό από την τρέχουσα έκδοση του Διαδικτύου, είπε ο Ζούκερμπεργκ. Η εργασία, η ψυχαγωγία, η κοινωνικοποίηση, ακόμη και η εκπαίδευση – όλα αποτελούν τροφή για το metaverse.
Σύμφωνα με άρθρο του New Yorker, η εικονική πραγματικότητα της Meta δεν μοιάζει τόσο με ένα ριζοσπαστικό άλμα στο μέλλον όσο με μια βελτιωμένη έκδοση του διαδικτυακού παιχνιδιού Second Life, το οποίο υπάρχει από το 2003. Αναφερόμενη στην αιθητική του βίντεο, η δημοσιογράφος των ΝΥTimes Αμάντα Χες, την περιέγραψε ως «μια εικονική κοινότητα συνταξιούχων όπου οι ηλικιωμένοι millennials θα μπορούν να ζήσουν τις τελευταίες μέρες τους».
Ο Ζούκερμπεργκ αναγνωρίζει ότι το metaverse δεν είναι ακόμη τεχνολογικά εφικτό και ότι η όποια υλοποίησή του πρέπει να είναι ανοιχτή και αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών εταιρειών και πλατφορμών. Και όμως, η Meta φαίνεται ότι σχεδιάζει να δημιουργήσει τα εργαλεία και τις υποδομές που θα διέπουν όλα αυτά. Σύμφωνα με την περιγραφή, η εταιρεία θα κατασκευάσει τις συσκευές μέσω των οποίων θα βιώνουμε το metaverse, το λογισμικό για τους προγραμματιστές που θα σχεδιάζουν εμπειρίες για αυτό, και τις αγορές όπου οι δημιουργοί θα πωλούν τις εικονικές παραγωγές τους, τις οποίες θα αγοράζουν οι χρήστες πιθανώς με τη μορφή non-fungible tokens (NFT), κάτι που αναφέρει συχνά ο διευθύνων σύμβουλος του Facebook.
Ανεξάρτητα από το βαθμό ανοίγματος ή διαλειτουργικότητας στο metaverse, οι προσφορές αυτές θα επιτρέπουν κατά πάσα πιθανότητα στη Meta να κερδίζει από κάθε συναλλαγή.
Καθώς θα περιηγείστε μέσα στα «στρώματα της πραγματικότητας» της Meta, κάποιες εμπειρίες θα συμβαίνουν στην πραγματική ζωή, ενώ άλλες θα συμβαίνουν σε μια μεικτή ζώνη, με ψηφιακό περιεχόμενο που θα επικαλύπτει τον φυσικό κόσμο, ενώ άλλες θα συμβαίνουν στην ψηφιακή σφαίρα εξ ολοκλήρου.
Αυτό που αγνοεί η παρουσίαση του Ζούκερμπεργκ είναι ότι ήδη ζούμε σε έναν κόσμο όπου το ψηφιακό και το φυσικό αναμειγνύονται, όπως συμβαίνει εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Οι ψηφιακές πλατφόρμες -συμπεριλαμβανομένων των Facebook, Instagram, Twitter, Spotify, TikTok και Amazon- επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο κοινωνικοποιούμαστε, λαμβάνουμε ειδήσεις, καταναλώνουμε πολιτισμό, βρίσκουμε θέσεις εργασίας και ξοδεύουμε χρήματα.
Αυτό που προσφέρει τελικά η εκδοχή του metaverse του Ζούκερμπεργκ είναι ένας τρόπος οπτικοποίησης του κόσμου της μικτής πραγματικότητας που έχουν ήδη δημιουργήσει οι ψηφιακές πλατφόρμες. Το πρόβλημα είναι ότι οτιδήποτε χτίζεται πάνω σε αυτές τις πλατφόρμες, είναι πιθανό να υποφέρει από τα ίδια προβλήματα με τα οποία είμαστε πλέον τόσο εξοικειωμένοι και συγκεκριμένα, από τη συσσώρευση της εξουσίας στα χέρια ανθρώπων όπως ο Ζούκερμπεργκ.
«Έχουμε χρόνια μπροστά μας μέχρι να υλοποιηθεί πλήρως το metaverse που οραματιζόμαστε», είπε. Αυτό που παρουσιάζεται στο βίντεο του Facebook Connect είναι σχεδιαστική φαντασία – όχι μια απεικόνιση της πραγματικής τεχνολογίας, αλλά μια απόδοση αυτού που θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρξει μια μέρα. Το μέλλον του Ζούκερμπεργκ δεν είναι τόσο αναπόφευκτο όσο το κάνει να φαίνεται γιατί τελικά αυτοί που θα αποφασίσουν αν το όραμά του θα γίνει πραγματικότητα, είναι οι χρήστες με την εμπλοκή τους και όχι οι εταιρείες.
ΠΗΓΗ: New Yorker, Futurist
