Κατερίνα Κουρίτα στον πρώην Δήμαρχο Λιτοχώρου, Νίκο Κουκουτάτσιο: “Αναπαύσου, σύντροφε, πλάι σε κείνους που πάλεψαν την αδικία”

Το τελευταίο αντίο από μεριάς του ΚΚΕ στον Νίκο Κουκουτάτσιο απήθυνε η Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Δίου Ολύμπου και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Κατερίνα Κουρίτα, αναφέροντας στιγμιότυπα από τη ζωή του νεκρού πρώην Δημάρχου. Από τη δράση του στη γερμανική κατοχή μέχρι και την ενασχόλησή του με τα κοινά με “γνώμονα πάντα την πρόοδο του  λαού και του τόπου.” , τονίζοντας ότι “η προσφορά του στα κοινά, στην κοινή ζωή και την όποια πρόοδο, δεν αμφισβητείται πια από κανέναν. Ούτε η ακεραιότητά του”.

Για να κλείσει λέγοντας  ότι “η μνήμη του θα μας δίνει δύναμη και κουράγιο στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.”

Ολόκληρος ο αποχαιρετισμός της Κατερίνας Κουρίτα έχει ως εξής:

Αγαπημένε μας σύντροφε,  αγαπημένε μπάρμπα Νίκο

Αυτές τις δύσκολες στιγμές, μου έλαχε το καθήκον αλλά και η τιμή να σου απευθύνω το τελευταίο αντίο όπως άλλωστε ο ίδιος το είχες  ζητήσει. Η είδηση, ότι έφυγες από κοντά μας,  μας γέμισε όλους μεγάλη θλίψη και οδύνη.

Σύντροφε,

Που είδες το φως της ζωής και του κόσμου στο Λιτόχωρο, το 1931, παιδί αγωνιστών με μεγάλη συνεισφορά στην Εθνική Αντίσταση και τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, αετόπουλο ο ίδιος και σύνδεσμος του ΕΑΜ, ανηψιός του Γιώργου Κουκουτάτσιου ή καπετάν Ανδρεάδη,  του ταγματάρχη του ΕΛΑΣ και αξιωματικού του ΔΣΕ.

Μαθητή  στο Δημοτικό σε βρήκε ο πόλεμος κι η Κατοχή,  από το οποίο δεν κατάφερες να αποφοιτήσεις λόγω της κατάστασης, της καταχνιάς, της ναζιστικής σκλαβιάς και των δεινών. 

Από μικρό παιδί στο μετερίζι του αγώνα δούλεψες ως βοσκός, αγωγιάτης, ξυλοκόπος, λιμενεργάτης, ναυτικός, βιομηχανικός εργάτης, εμπειροτεχνίτης οικοδόμος και  αγρότης.  Είδες πως  για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ…

Η μεγάλη αγάπη για τούτο τον λαό και  τον τόπο σου  σε ώθησε να ασχοληθείς με “τα κοινά”, την τοπική αυτοδιοίκηση, τον λαογέννητο τότε θεσμό,  για να βοηθήσεις τους συμπατριώτες σου, για να προκόψει ο τόπος.

Ο τόπος αυτός κι ο λαός του, σε εξέλεξαν το 1964 κοινοτικό σύμβουλο Λιτοχώρου με την Αριστερά, όταν και μόνο ο χαρακτηρισμός αυτός σήμαινε κακοπέραση και διώξεις.

Μια χρονιά μετά,  όταν το Λιτόχωρο αναβαθμίστηκε από κοινότητα σε Δήμο Λιτοχώρου  εκλέγεσαι  δημοτικός σύμβουλος, με τον συνδυασμό που ηγούνταν ο  κομμουνιστής Μιχάλης Βάρκας. Πολλές κι οι περιπέτειες τότε, που ήρθαν κι έγιναν χειρότερες το ’67, οπότε και οι εκλεγμένοι απολύονται,  λες και είχαν προσληφθεί.

Το 1975 σε βρήκε αντιδήμαρχο Λιτοχώρου και πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και το 1978 ως το 82 είσαι πια δήμαρχος.  Ποτέ δεν αρνήθηκες την ευθύνη να είσαι επικεφαλής της δημοτικής παράταξης που στήριζε το ΚΚΕ και να εκφράζεις με σθένος τις θέσεις του που τόσο πίστευες,  για πολλές τετραετίες, το 1975 και το 1978, το 1982 και το ‘86, το 1994 και το 2006. Υπήρξες δύο φορές υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ, και σήμερα σε τιμά πολυμελής αντιπροσωπεία της ΤΕ Πιερίας και της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κι απ’ τις θέσεις της αντιπολίτευσης, αγωνιζόσουν με όλες σου τις δυνάμεις για την  την επίλυση των προβλημάτων μας, με παρεμβάσεις, ιδέες κι αγώνες που είχαν πάντα γνώμονα την πρόοδο του  λαού και του τόπου.

Η ματιά σου αιχμηρή, η κριτική σου οξεία ,

μέτρο πάντα το καλό των πολλών.

Κι ο λόγος σου, προφορικός και γραπτός,  πάντα πολιτικός και τεκμηριωμένος, να ακολουθεί τη ματιά αυτή, και να μην χαρίζεται σε κανέναν και για τίποτα.

Ευκαιρία δεν έχασες να γράψεις και να υποδείξεις, να προσφέρεις γνώση και πείρα και στοιχεία τεκμηριωμένα, ψάχνοντας, διαβάζοντας και ερευνώντας όσο λίγοι μαθητές , φοιτητές και πτυχιούχοι.

Πολυγραφότατος … Διοίκηση κι αυτοδιοίκηση, Πολιτική και Ιστορία τα αγαπημένα σου θέματα … γοητευτικός ο λόγος σου,  απλός και μεστός, με στοιχεία και πολιτικά συμπεράσματα.

Τόσο μεγάλη η θέλησή  σου για μάθηση και η προσαρμοστικότητα  σου με την εξέλιξη, την επιστημή και την τεχνολογία που έμαθες να γράφεις τα κείμενά σου και να χρησιμοποιείς τον υπολογιστή, για να είσαι παρών στις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα, σχεδόν στα 80 σου χρόνια.

Αν και απόφοιτος της Δ’ Δημοτικού,  η συνεχής και ενδελεχής μελέτη  σε  κατέστησαν γνώστη των  νομοτεχνικών ζητημάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ιδιοκτησιακών προβλημάτων αλλά και δικαιωμάτων του δήμου και των δημοτών.  Σε διέκρινε η πολιτική οξυδέρκεια, η ικανότητα να παρακολουθείς και να προβλέπεις εξελίξεις, να επεξεργάζεσαι και να προτείνεις λύσεις, να σκέφτεσαι διαλεκτικά.

Πρωτοστάτησες στην προάσπιση και διεκδίκηση της δημοτικής περιουσίας και της δημοτικής γης. Οι επίπονες και επίμονες ενέργειές σου, η αναγνωριστική αγωγή που έκανες το 1981, ήταν αυτά που -έστω και μετά από πολλά χρόνια- είχαν ως αποτέλεσμα να περιέλθουν στον Δήμο Δίου-Ολύμπου 13.500 στρέμματα και να τον καταστήσουν έναν από τους πλουσιότερους.

Σύνθημά σου “ η γη του Λιτοχώρου ανήκει στο λαό της και δεν παραχωρείται με κανένα τίμημα”    ανήκει στις επόμενες γενιές έλεγες…

Έβαλες τα θεμέλια για τη δημιουργία της ΔΕΑΛ -σημερινή ΔΕΑΔΟ- για να σταματήσει η άναρχη εξόρυξη στο αμμορυχείο και να αρχίσει η αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Αγωνίστηκες για έργα υποδομής στην ύδρευση και την αποχέτευση, τον χωροταξικό σχεδιασμό, στην οδοποιία, για αναπλάσεις πλατειών, έργα που θα έλυναν το κυκλοφοριακό στο Λιτόχωρο με τη δημιουργία χώρων και δομών απαραίτητων, αλλά και τον περιμετρικό που ακόμα είναι «στα χαρτιά» και τόσα άλλα που θα αναβάθμιζαν τη ζωή των συμπατριωτών σου.

Δεν έλλειψες από κανένα αγώνα για το μεροκάματο, τη  μόρφωση, την υγεία,  τη σύνταξη, για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, ενάντια στο ξεπούλημα τον δημοτικών εκτάσεων. Πάλευες μια ζωή  για τα δίκια του λαού.

Πρωτοστάτησες στη δημιουργία και σύσταση  του Συνεταιρισμού Φραουλοπαραγών Λιτοχώρου. Διατέλεσες πρόεδρος του εν λόγω συνεταιρισμού καθώς και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Λιτοχώρου.

Υπήρξες μέλος της Επιτροπής Ειρήνης Πιερίας και για πολλά χρόνια πρόεδρος του Παραρτήματος Λιτοχώρου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

Αγαπημένε μας, μπάρμπα Νίκο

Κι αν σήμερα λέω πολλά είναι γιατί πολλά σου πρέπουν και γιατί “με όποιον δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις”…

Η προσφορά σου στα κοινά, στην κοινή ζωή και την όποια πρόοδο, δεν αμφισβητειται πια από κανέναν. Ούτε η ακεραιότητά σου και η συνεχής, η, σαν καθημερινό καθήκον, διάθεση προσφοράς.

Στο «Υπηρέτησες την τοπική αυτοδιοίκηση με αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια και μαχητικότητα για μισό αιώνα και πλέον», πρέπει σήμερα, στο κατευόδιο να προσθέσουμε και ένα επιβεβλημένο «Λάμπρυνες την Αυτοδιοίκηση και τίμησες την Δημοκρατία και τον δήμο, τον λαό».

Κι όλα αυτά γιατί ήσουν αταλάντευτος στις ιδέες σου και πιστός στις αρχές σου. Ανυποχώρητος, ασυμβίβαστος, πάντα όμως με το χαμόγελο στα χείλη.   Κύριο μέλημα σου, οι σύγχρονες ανάγκες του λαού του τόπου μας, και η πάλη του να τις κατακτήσει.

Το 2010 έκανες απολογισμό της δράσης σου και αποχώρησες από την ενεργό συμμετοχή  σου στα κοινά, για να μη φτάσεις “να σε τρώει η κότα το ψωμί” όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έλεγες γιατί ίσως φοβόσουν τα παιχνίδια που κάνει το μυαλό όταν γεράσει. Ακόμη κι αυτό το πρόβλεψες…

Αγαπημένε μας σύντροφε,

Έμεινες πιστός και αγωνιζόσουν για τα ανώτερα ιδανικά που υπηρετεί το ΚΚΕ, την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η σπορά που έριξες κι εσύ φουντώνει και καρπίζει.

Αναπαύσου σύντροφε, πλάι σε κείνους που πάλεψαν την αδικία, επώνυμους, ανώνυμους, σιωπηλούς, άγνωστους. Πλάι σε κείνους που γεννήθηκαν και πέθαναν σηκώνοντας τη σημαία του αγώνα πιο ψηλά. Πλάι στους συγχωριανούς σου. Πλάι στην άξια συντροφισσά σου, το Κατινάκι όπως έλεγες…

Εσύ, σύντροφε μας,  όσες θυσίες κι αν χρειάζονταν, θα παρέμεινες άνθρωπος, αγωνιστής, κομμουνιστής.

Όσες φορές κι αν θα ζούσες, θα έπαιρνες την ίδια στράτα, θα περπατούσες την ίδια δύσκολη ανηφοριά. Μαζί με το λαό σαν γνήσιο παιδί του λαού.

Όλοι εμείς, οι συναγωνιστές, οι σύντροφοί, οι φίλοι και οι συγχωριανοί σου νιώθουμε τυχεροί που   σε γνωρίσαμε,  που μας συντρόφεψες σε μια σειρά αγώνες, που μας διαπαιδαγώγησες με τα λόγια σου, τις πράξεις σου,  μας μετέδωσες τις γνώσεις σου.

 Η μνήμη σου θα μας δίνει δύναμη και κουράγιο στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας.

Καλό ταξίδι, σύντροφε

Καλό ταξίδι μπάρμπα Νίκο

———————–

Φωτογραφίες: faretra.info