Υποβλητικό το θεατρικό δρώμενο του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας στα εγκαίνια της έκθεσης “Ο τοίχος της μνήμης”
———-
Όταν η συλλογική μνήμη βρίσκει τη δικαίωσή της σε μια προσπάθεια αποτύπωσης που τη χαρακτηρίζει η γνώση, η σοβαρότητα και ο σεβασμός σε όσα την ανακαλούν, τότε μια πόλη και οι κάτοικοί της γίνονται πλουσιότεροι.
“Ο τοίχος της μνήμης”, που τέλειωσε τα περασμένα Χριστούγεννα, χθες εγκαινιάστηκε στον αύλειο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Βέροιας.
“Συνολικά 190 επιτύμβιες στήλες, επιτύμβιοι και τιμητικοί βωμοί και μαρμάρινες σαρκοφάγοι που χρονολογούνται από τον 4 ο αι. π.Χ. έως τον 4 ο αι. μ.Χ. καθαρίστηκαν, συντηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν αισθητικά και για πρώτη φορά παρουσιάζουν συστηματικά στο ευρύ κοινό την προσωπογραφία, τους θεσμούς και τα ιδεώδη της αρχαίας Βέροιας, της πόλης που χάρισε την τελευταία βασιλική δυναστεία του μακεδονικού κράτους, τους Αντιγονίδες, και ως Μητρόπολις και έδρα του «Κοινού των Μακεδόνων» έγινε ο θεματοφύλακας της μνήμης του Μεγαλέξανδρου και του ένδοξου παρελθόντος της Μακεδονίας” αναφέρει η ΕΦΑ Ημαθίας.
Λαμπρά τα εγκαίνια και με την παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού, αλλά εκείνο που έκλεψε την παράσταση ήταν το δρώμενο που ετοίμασε για την ημέρα το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας με τίτλο “Επιγράμματα” σε συνεργασία με την ΕΦΑ.
Αντί για ξενάγηση, μετά την ολοκλήρωση των εγκαινίων, το ΔΗΠΕΘΕ ζωντάνεψε με λόγο, κίνηση και μουσική τη μνήμη με ένα εντυπωσιακό δρώμενο.
Τα “Επιγράμματα” των μνημείων έγιναν φωνές που ζητούσαν μια μόνο χάρη, να μην ξεχαστούν οι νεκροί. “Εγώ είμαι εκείνη που… εγώ εκείνος που… με λέγανε έτσι… διαβάτη, στάσου και θυμήσου πως εγώ ήμουν…”
Φωνές με την αγωνία της λησμονιάς. Φωνές με τη λαχτάρα της μνήμης.
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Γιάννης Παρασκευόπουλος, με το δρώμενο “Επιγράμματα” έδωσε ρυθμό τελετουργικό στην κίνηση των νεαρών ηθοποιών του, που ντυμένοι στα κατάλευκα, έδεσαν τις φωνές τους με τη μουσική που υποβλητικά συνόδευε το λόγο.
Τα κείμενα, δοσμένα με ποιητικό χρώμα από τον Γιώργο Λιόλιο, η σοβαρή μουσική επιμέλεια των Στ. Μπάμπαλου και Δ. Τσιγκενόπουλου, που παρέπεμπε πειστικά στην Αρχαία Ελλάδα, οι τελειόφοιτοι της δραματικής σχολής “Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος”: Π. Ματζίρης, Σ. Γιαννάκιρης, Στ. Νικολαίδου, Λ. Τότα, Μ. Ταχτσίδου, Μ. – Ν. Παρασκευοπούλου, Ε. Θεμελή, Σ. Ταγταλενίδου, Χρ. Καρλιώτη, Φ. Ντοκατζή, Ολ. Πάπιστα, όλοι εξαιρετικοί, προχώρησαν σ’ ένα δεμένο σύνολο, που έφερνε στο φως ένα παρελθόν δικό μας, της πόλης μας, και μαζί την αύρα του.
Μια πραγματικά εμπνευσμένη δουλειά που είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό που την παρακολούθησε.
Φωτογραφίες: faretra.info
Το ρεπορτάζ για τα εγκαίνια μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ
