Οδυσσέας Γωνιάδης. Πορτρέτο του από τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας
Στον «Ήχο των βιβλίων», στην εκπομπή της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας, που με τη μορφή podcast παρουσιάζει πορτρέτα ανθρώπων που συνέδεσαν το όνομά τους με την πόλη, σήμερα παρουσιάστηκε ο Οδυσσέας Γωνιάδης, άνθρωπος του Θεάτρου και του Πολιτισμού.
Τις ερωτήσεις της συνέντευξης, σ’ ένα κλίμα ζεστής και αυθόρμητης επικοινωνίας, υπέβαλε ο Γιάννης Καισαρίδης, φιλόλογος, συγγραφέας και άνθρωπος του Θεάτρου και του Πολιτισμού.
Με την προλογική φράση του Καισαρίδη «Ο Οδυσσέας μού θυμίζει τον Δον Κιχώτη , όχι για την εμφάνισή του αλλά για το ήθος του» ήδη δόθηκε το περίγραμμα του ανθρώπου και του καλλιτέχνη.
Ο Οδυσσέας Γωνιάδης, που δεν γεννήθηκε στη Βέροια αλλά την επισκεπτόταν συχνά λόγω συγγενικών δεσμών, αποκάλυψε όχι μόνο την επιθυμία του από παιδί να φτιάξει σ’ αυτήν ένα θέατρο, αλλά περιέγραψε και την εικόνα της πόλης σ’ εκείνα τα πρώτα νεανικά του χρόνια, που ήταν «ένας περιφερόμενος της μεγάλης φτώχειας», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Ξεκινώντας από την πρώτη επαφή του με το Θέατρο στην… Ε’ Δημοτικού, και συνεχίζοντας με τις σπουδές του στην Αθήνα σε δραματική Σχολή, δουλεύοντας σκληρά το πρωί και παίζοντας μετά την αποφοίτησή του το βράδυ στο θέατρο, εμμένει στην επιθυμία του να φτιάξει θέατρο στη Βέροια και του παραχωρείται από το ΔΣ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών η αίθουσά της, που όμως δεν πληροί τις προδιαγραφές η σκηνή της για κάτι τέτοιο.
Το 1976 αναλαμβάνει διευθυντής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, η σκηνή πληροί πια τις προϋποθέσεις για παραστάσεις και η εξαιρετική συνεργασία του Γωνιάδη με το ΔΣ της αποτελεί, όπως λέει, τον λόγο της επιτυχίας όχι μόνο στο θεατρικό πεδίο αλλά και γενικότερα στον πολιτισμό.
Ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές της καριέρας του τότε ήταν η ίδρυση του Μακεδονικού Θεάτρου, που ζει από το 1979 μέχρι και το 1984, που ιδρύεται το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, με συνεργασίες του Γιάννη Ταϊπλιάδη, του Παύλου Γεωργιάδη, και παραστάσεις που θυμούνται ακόμα οι Βεροιώτες.
Έξοχη η συνεργασία του με τον Θόδωρο Πολυχρονιάδη, που στέκεται πάντα ακούραστος δίπλα του – μαζί φέρνουν το Χατζιδάκι στη Βέροια – σημαντική η παρουσία του Θόδωρου Αντωνίου στις Μουσικές Εβδομάδες, αλλά για τον Γωνιάδη το σημαντικότερο εκείνης της εποχής είναι τα «Ημαθιώτικα»
Σ΄ αυτά, που κρατούν χρόνια, ο Γωνιάδης αφυπνίζει τους πολιτιστικούς συλλόγους του Νομού και τους φέρνει σε επικοινωνία, με αποτέλεσμα μια πρωτοφανή τοπική πολιτιστική άνθιση. « Ο πολιτισμός δεν μπορεί να ανθίσει, αν δεν επικοινωνεί και δεν συνεργάζεται…» λέει με σιγουριά στον Γιάννη Καισαρίδη.
«Θα ήθελα να συγκεντρωθούμε, να ανταλλάξουμε σκέψεις όσοι ζήσαμε εκείνην την εποχή και να ακουστούν προτάσεις και από τους παλιούς κι από τους νέους για το πώς θα πάμε καλύτερα στο θέμα του Πολιτισμού. Εγώ θα το προτείνω στον καινούριο διευθυντή της ΚΕΠΑ, όταν αναλάβει » προσθέτει.
Στην τελευταία ερώτηση, αν τώρα στα 86 του χρόνια έχει κάποιο παράπονο από τη ζωή ή την πόλη, ο Γωνιάδης απάντησε λέγοντας «από τη ζωή το μόνο μου παράπονο είναι ότι είναι μικρή και δεν προλαβαίνεις να κάνεις όσα ονειρεύεσαι! Όσο για τον κόσμο της πόλης μου πιστεύω ότι όσοι με ξέρουν ή με θυμούνται μ’ αγαπούν. Άλλωστε μου το δείχνουν…»
Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Οδυσσέα Γωνιάδη
Παλιότερη συνέντευξη του Οδυσσέα Γωνιάδη στη Φαρέτρα μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ
Για όσους δεν άκουσαν την ηχογραφημένη συνέντευξη της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης μπορούν στον σύνδεσμο που ακολουθεί.
