Τα όσα αποκαλύπτουν οι διάλογοι που φέρεται να είχαν ο τότε αρχηγός της Πυροσβεστικής με τον αξιωματικό του Σώματος που είχε αναλάβει να συντάξει την πραγματογνωμοσύνη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι είναι πράγματι συγκλονιστικά. Γιατί βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε με οδυνηρό τρόπο και για μία ακόμη φορά την υφή και την ποιότητα του ελληνικού κράτους.
Από τα όσα λέει η φωνή, που μένει να αποδειχτεί αν είναι του τότε αρχηγού της Πυροσβεστικής, διαχέεται η εντύπωση ότι το Πυροσβεστικό Σώμα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα «τσιφλίκι», το οποίο διαχειρίζεται μια «κλίκα» προς ίδιον όφελος.
Μάλιστα, γίνεται σαφές ότι η δομή της υπηρεσίας είναι τέτοια, που επιτρέπει τη διοίκησή της από την όποια κλίκα επικρατεί τη δεδομένη στιγμή, προφανώς με την ανοχή ή την αρωγή της πολιτικής εξουσίας.
Η διανομή των οφιτσίων εντός της υπηρεσίας εξαρτάται από την πίστη και υποταγή στην κλίκα που κάνει κουμάντο, διαφορετικά οι ποινές συμπεριλαμβάνουν δυσμενείς μεταθέσεις και σαμποτάζ την ώρα των επιχειρήσεων που, όπως ακούγεται να λέγεται στις ηχογραφημένες συνομιλίες, έγιναν στις πυρκαγιές στα Κύθηρα και τη Μάνη…
Θα ήταν λάθος να αντιμετωπίσει κανείς την εικόνα της Πυροσβεστικής, όπως αυτή σκιαγραφείται από την υποκλαπείσα συνομιλία, ως μεμονωμένη. Άλλωστε, ήδη το πολιτικό σκηνικό τσαλαβουτά στον βούρκο υποκλοπών, κάποιες από τις οποίες χαρακτηρίζονται νόμιμες και έχουν γίνει από την ΕΥΠ.
Ωστόσο, η εν λόγω υπηρεσία υπάρχει με αποστολή τη διασφάλιση της χώρας από εξωτερικές απειλές και όχι για να λειτουργεί προσφέροντας «ιδιαίτερες» υπηρεσίες στην εκάστοτε κυβέρνηση.
Κάπως έτσι, οι μηχανισμοί του κράτους χάνουν την ουσία τής αυτοτελούς λειτουργίας τους και μετατρέπονται σε εργαλεία, τα οποία «κλίκες» προσφέρουν προς χρήση στην εκάστοτε πολιτική εξουσία.
Είναι προφανές ότι οι ευθύνες για τη διαμόρφωση μιας τέτοιας κατάστασης αφορούν την πολιτική εξουσία, η οποία υποκύπτει πάντα στον πειρασμό να «αλώσει» το κράτος και να το αξιοποιήσει ως «τσιφλίκι» για χάρη κομματικού οφέλους…
