“Ρεμπέτικο. Από το περιθώριο στην καταξίωση”. Μια βραδιά αυθεντικής λαϊκότητας και υψηλής ποιότητας από τον “Προμηθέα”
Εντυπωσίασε ο «Προμηθέας» για μια ακόμη φορά, προσεγγίζοντας με επιστημονική σοβαρότητα, καλλιτεχνική ευαισθησία αλλά και αυθεντική λαϊκότητα το Ρεμπέτικο Τραγούδι, ένα κομμάτι της ψυχής του Νεοέλληνα, δεμένο με την Ιστορία του, τη βασανισμένη καθημερινότητά του, αλλά και τη διάθεσή του να γλεντήσει σ’ αυτόν το μικρό, μάταιο και άδικο κόσμο.
«Ρεμπέτικο. Από το περιθώριο στην καταξίωση» ήταν ο τίτλος της μουσικής παράστασης, που γέμισε ασφυκτικά τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας χθες το βράδυ, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πως, όταν ο κόσμος αισθάνεται πως του προσφέρεται η ποιότητα, ξέρει να την αναγνωρίζει κι ας προσπαθούν καθημερινά να τον μετατρέψουν σ’ έναν άβουλο αποδέκτη της πιο επικίνδυνης υποκουλτούρας.
Ο «Προμηθέας» επέλεξε να προσεγγίσει το Ρεμπέτικο Tραγούδι -που, πέρα από την αξία που έχει για μας τους Έλληνες, πριν ένα χρόνο εντάχθηκε από την Unesco στην «Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας»- με γνώση, σεβασμό και μεράκι.
Έτσι, μουσική, λόγος και σε κάποια στιγμή χορός, έγιναν ένα πάνω στη σκηνή, καθώς η ιστορία του Ρεμπέτικου ξετυλιγόταν όχι με απωθητικό ακαδημαϊκό τρόπο, αλλά με γνήσια λαϊκό και βαθιά συγκινητικό.
Ο Αλέξανδρος Ιωσηφίδης, που ήταν κυριολεκτικά η ψυχή του χθεσινού δρώμενου, διευθυντής ορχήστρας και χορωδίας, έδεσε την όλο και σημαντικότερη στις κατακτήσεις της χορωδία του, που χθες έφτασε σε πολύ υψηλό επίπεδο, με τα κείμενα που επιμελήθηκε ο ίδιος με τη Χαρούλα Καρολίδου και τη Σεβαστή Μυρίδου, πετυχαίνοντας με τις έξοχες ενορχηστρώσεις του να μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής με απόλυτη γνησιότητα.
Με μια εξαιρετική ορχήστρα: Νίκος Λολίδης – Μπουζούκι 1, Σίμος Παραλίκας – Μπουζούκι 2, Παναγιώτης Θεοδωρίδης – Μπαγλαμάς, Τζουράς, Μπουζούκι 3, Γιάννης Κετάνης – Βιολί, Μαρία Ρουμελιώτη – Ακορντεόν, Γιάννης Γεωργουδάκης – Κιθάρα 1, Στάθης Γκαντζούρας – Ούτι, Κιθάρα, Θωμάς Αναγνωστόπουλος – Κοντραμπάσο, Έλενα Μουδίρη – Χασιώτου– Κρουστά, Δημήτρης Δημάκος – Τύμπανα,
με σολίστες τους έξοχους: Ζωή Μάντζου, Ελένη Ορδουλίδου, Μανώλη Κατεργιαννάκη, Έλενα Μουδίρη-Χασιώτου, Αριστείδη Καραγιάννη, Νίκο Τρομπούκη, Σοφία Πραπαβέση και Γιάννη Γεωργουδάκη,
με τους ηθοποιούς του «Προμηθέα» Διονύση Καρολίδη και Νίκο Μποζίνη να αποδίδουν με πειστικότητα τις ρεμπέτικες φιγούρες του Νικόλα και του Νιόνιου, μεταφέροντας το κλίμα της εποχής,
με το Αντώνη Κελεπούρη να χορεύει με γνήσια λαϊκότητα ένα βαρύ ζεϊμπέκικο,
μέχρι την παρουσίαση από τη Σοφία Γκότση και την ευφυή αφίσα από τη Τζένη Αρχοντή και τον Θοδωρή Χριστοφορίδη,
η βραδιά έδεσε σ’ ένα σύνολο, όπου όλα ήταν Ρεμπέτικο, ένα τραγούδι της προσφυγιάς, της φτώχειας, της αδικίας, του στεναγμού, αλλά και του ονείρου για έναν καλύτερο κόσμο…
Σ’ ένα μακρύ μουσικό ταξίδι που ξεκινούσε από «Τα παιδιά της γειτονιάς σου», για να καταλήξει στη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη, δοσμένη εκπληκτικά από τέσσερις εναλλασσόμενες φωνές, χορωδία και μονόλογο, να κεντάει τους καημούς και τα όνειρα του σημερινού Ελληνισμού, το «Μάνα μου Ελλάς» του Ξαρχάκου, συγκλονιστικό στην απόδοσή του, έδωσε τη θέση του στο «Μην κλαις» του Ηλία Ανδριόπουλου, που το τραγούδησαν θεατές και χορωδοί μαζί, σε μια κατανυκτική μέθεξη.
Με τη χθεσινή βραδιά αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά πως η Βέροια διαθέτει ένα ξεχωριστό καλλιτεχνικό δυναμικό, που οι πολίτες της το στηρίζουν, και που την κάνει περήφανη με τις επιδόσεις του!
Φωτογραφίες: faretra.info
