Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Ή άλλο υπουργός κι άλλο πολίτης;

Διαβάσαμε χθες τη διαμαρτυρία της Ιωάννας Κολοβού, διαμαρτυρία οργής και οδύνης, που της παίρνουν το σπίτι για ένα χρέος 15.000 ευρώ. Και, βέβαια, δεν είναι η μόνη!

Απλά υπάρχει μια διαφορά. Η Ιωάννα Κολοβού είναι δημοσιογράφος, (στη σύνταξη τώρα), διετέλεσε συνεργάτιδα του Μίκη Θεοδωράκη για πάνω από 40 χρόνια, συμμετείχε στην ομάδα της εμπνευσμένης εκπομπής της ΕΡΤ “Μονόγραμμα” και, βέβαια, χειρίζεται λόγω ιδιότητας την επικοινωνία διαφορετικά.

Η διαμαρτυρία της στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκο σπάζει κόκαλα!

Γιατί; Γιατί την απείλησαν από την Τράπεζα πως αν δεν παραδώσει το σπίτι της, την μοναδική της κατοικία, θα έρθουν τα ΜΑΤ να την πετάξουν έξω!

Από πότε η Αστυνομία που προστατεύει τον πολίτη, όπως λέει και το όνομά της, χρησιμοποιεί τη βία, για να πετάξει έξω μια γυναίκα, που η σύνταξή της είναι 700 ευρώ, το παιδί της ανήκει στο φάσμα του Αυτισμού και ο άντρας της και ο αδελφός της, τα στηρίγματά της, έχουν πεθάνει;

Και μπορεί η διαμαρτυρία της Ιωάννας Κολοβού να σταθεί ανάχωμα, ώστε να μην της πάρουν τελικά το σπίτι, γιατί το θέμα πήρε διαστάσεις. Τι θα γίνει όμως με τα σπίτια των άλλων φτωχών και “ασήμαντων” μεροκαματιάρηδων, που δεν έχουν ίσως και αυτό το πενιχρό μεροκάματο, και τα χάνουν ακόμη και για μικρότερα χρέη;

Δημοσιεύσαμε τις προάλλες στοιχεία, που αποδεικνύουν πως το μισό Υπουργικό Συμβούλιο, (όχι μόνο υπουργοί, αλλά και άλλα πολιτικά πρόσωπα), έχουν χρέη πάνω από 100.000 ευρώ, τα οποία δεν πληρώνουν στις τράπεζες, διαθέτοντας παράλληλα μεγάλη ακίνητη περιουσία, χωρίς φυσικά να τους ενοχλεί κανείς!

Στη σημερινή… “ευνομούμενη” πολιτεία που ζούμε θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό; Δύο μέτρα και δύο σταθμά, λοιπόν!

Η κραυγή απόγνωσης της Ιωάννας Κολοβού στον Υπουργό καταλήγει έτσι:

“Κι αν πάνω στην απελπισία μου κάνω το απονενοημένο διάβημα, (5ος όροφος), σε τίνος το κεφάλι θα πέσει το αίμα μου;”

Βέβαια, αν συμβεί αυτό, που λόγω της απελπισίας της προαναγγέλλει η ίδια ως επόμενο βήμα, τελικά θα στοιχειώνει μόνο το Υπουργείο κι όχι κι εμάς;

Κι ας μην ρωτήσουμε πώς θα είναι το αύριο των περισσοτέρων από ΄μας, αν, αντί για τη διεκδίκηση του δίκιου μας, αφεθούμε έρμαια των υπνωτικών της λεγόμενης ενημέρωσης και “κολλητοί” φίλοι του καναπέ μας!

“Ουκέτι καιρός” θα έλεγαν οι Αρχαίοι! “Πριν είναι πολύ αργά” θα πούμε εμείς!

far