Στα πλαίσια της χθεσινής, ανοιχτής πρόσκλησης σε εκδήλωση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας προστασίας των Ζώων που έγινε στις 13.30 , για κάθε εμπλεκόμενο φορέα και ενδιαφερόμενο πολίτη – φιλόζωο- Φιλοζωικό Σωματείο, βρέθηκα κι εγώ στο χώρο του Καταφυγίου Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Βέροιας ,στο Ταγαροχώρι.
Την εκδήλωση οργάνωσαν τα Τμήματα Περιβάλλοντος & Ενέργειας – Πολιτισμού – Αυτοδιοίκησης και Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Ημαθίας .
Στο Δημοτικό Κυνοκομείο συνάντησα και κάποιους γνωστούς και φίλους που έχουν αυτή την «πετριά» όπως λέμε, στη ζωή τους, την αγάπη προς τα ζώα…
Εκεί συνάντησα την καινούργια προϊσταμένη του Δημοτικού Κυνοκομείου Βέροιας που χαρακτηρίζεται πλέον ως Καταφύγιο, την κυρία Ειρήνη Καμπούρογλου.
Η κυρία Καμπούρογλου είχε υπομονή, ευγένεια και διαλλακτικότητα.
Μέσα από την κουβέντα μας, έβγαλα διάφορα συμπεράσματα για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο κυνοκομείο της Βέροιας.
Η κ. Ειρήνη Καμπούρογλου που κατάγεται από την Αθήνα, υποστήριξε πως αγαπάει και νοιάζεται τα ζώα και αυτό φάνηκε να το εννοεί και είναι και πολύ αισιόδοξο να συμβαίνει σε τέτοιους χώρους.
Οπωσδήποτε απαραίτητο είναι, αυτός που υπηρετεί αυτό το λειτούργημα, κατά την άποψή μου, να είναι ένας άνθρωπος που αυτό που κάνει, να το κάνει με αγάπη, ή αν όχι με αγάπη προς τα ζώα, να το κάνει με ευσυνειδησία και να τηρεί αυτά που οφείλει να τηρεί …
Τα γαβγίσματα, τα απελπισμένα γαβγίσματα των σκύλων πίσω από τα κάγκελα, μέσα στα κλουβιά, ήταν εκκωφαντικά, παρακλητικά… μάλλον χωρίς διέξοδο για αυτά αν σκοπό είχαν χθες να ζητήσουν κάποια αγκαλιά.
Μπροστά-μπροστά, τρία μικρά σκυλάκια ούτε 40 ημερών.
Τα πετάξανε σήμερα το πρωί ,είπε η Ειρήνη.
Τα περιμάζεψαν και άμεσα τα εμβολίασαν.
Κλαίγανε τα καημενούλια!
Όσο πιο πολύ τα πλησιάζαμε, τόσο πιο πολύ κλαίγανε.
Μπροστά σε τέτοιες εικόνες το μυαλό μου τρέχει στα μοναχά παιδιά, στα αζήτητα παιδιά των ορφανοτροφείων και των Ιδρυμάτων…
Η κυρία Καμπούρογλου δεν αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, στα πλαίσια των δυνατοτήτων της βέβαια, γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι μία δημοτική υπάλληλος και καινούρια στη δουλειά αυτή.
“Μου είπε κάτι πάρα πολύ σημαντικό, και τη συγχαίρω για αυτό, μου είπε ότι το κυνοκομείο έπρεπε κανονικά να είναι ανοιχτό 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και όχι να κλείνει στις 2:00 το μεσημέρι, επειδή οι ανάγκες για την καλή λειτουργία του χώρου είναι μεγάλες και προκύπτουν και στη διάρκεια μιας μέρας πολλά ζητήματα.
Για να γίνει όμως αυτό, συνέχισε, είναι απαραίτητη η πρόσληψη προσωπικού διότι αυτή τη στιγμή είναι μόνο 2 κυνοκόμοι ακόμη, για να κάνουν όλην αυτή την απαιτητική και δύσκολη δουλειά.
Όταν ρώτησα αν υπεύθυνος για την πρόσληψη προσωπικού είναι ο δήμος, μου είπε ότι δεν είναι σίγουρη για αυτό, αλλά πιστεύει ότι λόγω των μνημονίων και λόγω της έλλειψης χρημάτων έχουμε μεγάλες καθυστερήσεις σε πολλές προσλήψεις μέσα στο δήμο.
Προσλήψεις που θα είχαν βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών αλλά και των αδέσποτων σκύλων που στεγάζονται στο κυνοκομείο.
Όσον αφορά τους κτηνιάτρους που ποτέ δεν έχουμε μόνιμα και έρχονται και παρέρχονται και έτσι αναγκάζονται οι φιλόζωοι, αρκετές φορές, να αναλαμβάνουν το υψηλό κόστος της περίθαλψης και των στειρώσεων των αδέσποτων, είπε πως είναι θέμα του αρμόδιου Υπουργείου και ότι έχει γίνει αίτηση από τον περασμένο Μάρτη για πρόσληψη κτηνιάτρου και ακόμη δεν έχει κανονιστεί το θέμα, επειδή οι γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι χρονοβόρες και καθυστερούν πολύ τη διαδικασία…”
Είναι απαραίτητη η παρουσία του κτηνίατρου σε κάθε δημοτικό κυνοκομείο, γιατί ο κτηνίατρος του κυνοκομείου θα είναι αυτός ο οποίος θα βοηθήσει ώστε να μειωθούν οι πληθυσμοί των αδέσποτων γατιών και σκύλων στην πόλη.
Ο δήμος, θα ήτανε πραγματικά ανέλπιστο, να θεσμοθετήσει αυτή τη δυνατότητα και να στειρώνει ζώα, τα οποία κάνουν αγέλες, κάνουν διάφορες αποικίες και δημιουργούνται προβλήματα και για τα ίδια και για τους πολίτες.
Βέβαια δεν βρέχει αδέσποτα!
Τα αδέσποτα πληθαίνουν, επειδή οι ιδιοκτήτες τους δεν τα στειρώνουν και τα εγκαταλείπουν ως βάρος αβάσταχτο, είτε όταν είναι μικρά, κι ακόμη χειρότερη είναι η εγκατάλειψη ενός θηλυκού με 7…10 κουτάβια, ξαφνικά σε κάποια περιοχή απομακρυσμένη πολλές φορές από την πόλη.
Ο νόμος δυστυχώς δεν εφαρμόζεται
Η Ελλάδα πλήττεται από παρασιτικές, πελατειακές σχέσεις που κάνουν τους νόμους ανίσχυρους.
Ας επανέλθω στη συζήτηση που είχαμε με την κ. Καμπούρογλου…
Όταν ρώτησα αν υπάρχει ακόμη στο κυνοκομείο ο αποτεφρωτήρας εκατομμυρίων δραχμών που αγοράστηκε όταν έγινε το κυνοκομείο για την καύση των νεκρών ζώων, μου είπε ότι δε γνωρίζει κάτι τέτοιο κι ότι η καύση τους γίνεται στα Σφαγεία.
Αυτή η κουβέντα ξεκίνησε από τη δική μου αγωνία για τους σκύλους μας που έχουμε στο κτήμα και είναι μεγαλόσωμοι .
Ρώτησα αν μπορεί ένας πολίτης να φέρει το νεκρό ζώο του για αποτέφρωση στο κυνοκομείο και έτσι ενημερώθηκα σχετικά με τον αποτεφρωτήρα των Σφαγείων…
Περιμετρικά του κυνοκομείου επεσήμανε, θα γίνουν στέγαστρα, ώστε όταν γίνονται στειρώσεις το καλοκαίρι τα ζώα να μην ταλαιπωρούνται από τον ήλιο μέχρι να αναρρώσουν .
Επίσης θα γίνουν παρεμβάσεις στα υπάρχοντα κλουβιά , ώστε να καταστούν πιο ασφαλή.
Στο ερώτημα για τον συνολικό αριθμό των έγκλειστων ζώων δεν έδωσε ακριβή αριθμό.
Είπε πως είναι περίπου 100!
Στην εκδήλωση δεν παραβρέθηκε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος . Πληροφορήθηκα όμως, επειδή άργησα λίγο, ότι πέρασε ο Αντιδήμαρχος κ. Αλέκος Τσαχουρίδης.
Η κ. Καμπούρογλου υποστήριξε πως ο αρμόδιος
Αντιδήμαρχος δεν ενημερώθηκε και ούτε η ίδια έλαβε κάτι ηλεκτρονικά..
Η κ. Δέσποινα Παπαγιαννούλη, μέλος του τμήματος Περιβάλλοντος & Ενέργειας – Πολιτισμού – Αυτοδιοίκησης και Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Ημαθίας , υποστήριξε σθεναρά, αντιδρώντας και λέγοντας ότι υπάρχει στο Δημαρχείο από την Πέμπτη, πρωτοκολλημένη η επίσημη πρόσκληση – ενημέρωση.
Αυτό δημιούργησε μια μικρή ταραχή , αφού το μυαλό μας δημιούργησε κάποιες σκέψεις –ερωτήματα, που όμως κανείς δεν μπόρεσε εκείνη τη στιγμή δίνοντας μια σαφή απάντηση να τις ικανοποιήσει…
Έξω από το κυνοκομείο, δύο σκυλιά σε αποσύνθεση, εξόργισαν την κ.Αιμιλία Καλπάκη που είναι μέλος της Πενταμελούς Επιτροπής για τη διαχείριση των αδέσποτων.
«Πόσον καιρό είναι αυτά τα ζώα εδώ;» ήταν το ερώτημα της .
Η προϊσταμένη του κυνοκομείου, υποστήριξε πως δεν είναι πολύς καιρός που βρίσκονται εκεί , ότι φολιάστηκσν στο Σέλι και περιμένουν εκεί μέχρι να έρθει η αρμόδια νομοκτηνίατρος , ώστε να πάρουνε δείγμα για τοξικολογική έρευνα.
Είπε επίσης ότι έγινε καταγγελία για φόλα και πρέπει να πάρουν το ok για να φύγουν από εκεί τα ζώα που βέβαια δεν είναι καλό και για την υγεία του προσωπικού, όπως τόνισε κι ένας φίλος , ειδικός επιστήμονας.
Τα ζώα ήταν σίγουρα δύο εβδομάδες εκεί…
Μόνο αυτοί που τα φόλιασαν και τα φολιάζουν, δε θα βρεθούνε ποτέ.
Έφυγα από εκεί με μια μεγάλη θλίψη για τις ζωές που εκλιπαρούν γαβγίζοντας :
«Θέλουμε να φύγουμε από εδώ
Από αυτή τη «φυλακή» που φαίνεται και μας κοιτάτε
κι από την άλλη που δε φαίνεται.
Τις νύχτες κλαίμε …
Ουρλιαχτά τα γαβγίσματα μας
σκίζουν τη νύχτα.
Κανείς δεν είναι εδώ να ακούσει…
Μόνον εσύ, πονηρέ άνθρωπε
που αδειάζεις τα αδέλφια μας
μικρά που ορφάνεψαν .
Και η μάνα η σκύλα τα ζητά
Το γάλα φούσκωσε στις
ρώγες
Πέτρωσε… ζώο, για!
σαν άνθρωπος κι αυτή!
Εσύ, καλέ μου άνθρωπε,
φίλε παλιέ…
Ξέχασα από πότε.
Κρυφά και μυστικά
βρεφούδια τα ακουμπάς
σ’ αφιλόξενη γη.
Σε φοβάμαι για αυτά που έκανες στη γη.
Για αυτά που κάνεις.
Άνθρωπε, με τη δύναμη του λόγου προχωράς
Κι εμείς με τη δική σου!»
Ει. Δα.
