Φέτους τν Αποκριά Ματσουχίτα* όλ πιδιά!
Φέτους τν Απουκριά
ίμι σα φυλακισμέν’.
Θέλου να γίνου καρναβάλ’
ουράτσα ι καιμέν’!
Θέλου να γίνου μασκαράς
να γίνου καρναβάλ’
να φκιάνου ότι θέλου
να μη μι πέρν’ χαμπάρ’.
Θέλ’ να ντιθώ σα φάρμακου
απού τν Ιαπουνία
τιλιφτέους ιφιβρεθίς
πουλίτι μι μανία.
Θα ντιθώ σα “Ματσουχίτα”
φάρμακου σι λιέι, γνουστό
που σι βγάν’ απ’ τν καραντίνα
παραταύτα, στου λιπτό!
Πέρνουν λιέι τ’ Ματσουχίτα
ι παντριμέν’ χρόνια πουλλά
κι ιφνίδιους χάνουντι
τ’ γάμου τα δινά!
Άμα δε σ’ αρέζ’ ου γάμους
κι μπιζέρισις νουρίς
τράβα, πιές μια Μασουχίτα
κι ιφθίς θα γιατριφτίς.
Ιφτιχός, κο Ματσουχίτα
ιφιβρέθκις αναπάντιχα.
Ολ’ τν μέρα ζ καραντίνα
τουν άντρα μ’ δεν τουν άντιχα.
Μπιζιρνώ, κο, κάθι μέρα
να τουν γλιέπου σα μπρουστά μ’
Ματσουχίτα θα του δώσου
θα τουν φκιάσου Νταρντανιάν!
Για τ’ έτιρου του ήμισ’
ίνι πλιέουν επαρκές
Θα ξεχάισ’ τα περασμένα
θα στινέψουν ι επαφές.
Ματσουχίτα αγουραστί
βουηθάι πουλί τουν άντρα
κι τι γνιέκα του θα τ’ γλιεπ
σα να ινι ι Βάνα Μπάρμπα!
Κι αν σου λιέι μι φένητι
κι ου άντρας μ’ σα μαϊμούν’
ι Ματσουχίτα θα μι φτιάνι
να τουν γλιέπου σα Γκουζγκούν’!
Ίνι, κο, για τν καραντίνα
απουλίτους ασφαλές
θα τ’ του δίνου κάθι μέρα
να τουν σκώντ’ απ τς χαραές.
Τι μι νιάζ’ ι καραντίνα
αν δεν έχ’ τιλιουμό
μεσ’ στου σπίτι ιγώ θα έχου
γινικό ξισικουμό!
Ου Μιτσουτάκς του αγνουί
δε του φέρν σν Ιλλάδα
θέλν’ όλους να μας έχ’
αναμμένους σα λαμπάδα.
Κι ου Αλέξις του ίξιριν
κι έφκιαχνι τν νιφίτσα.
Νουμίζου πως θα χριαστί
κι σ’ αφνούς ι Ματσουχίτα.
Κι μι χάπι Ματσουχίτα
ντιβιρλίγκα ντινουπόι!
Ως κι για τουν Άδουνι
ι κόλους μ’ θα μι τρόι!
Θα ντιθί ι γκουστιρίτσα
Ματσουχίτα, ρε πιδιά,
μόνου έτσι θα του κάψου
τιν τριλί Απουκριά.
Θα ντιθώ κι θα χουρέβου
φανιρά σν Αστινουμία
φάρμακου θα ίμι, κο,
ανιχτί ι κικλουφουρία!
Θα χουρέψου θα πιδίξου
τιν τριλί Απουκριά!
Θα τα σίρου κι στουν Κούλι
για τ’ αφτί τ’ τιν γκαντιμιά.
Θα ξιχέσου κι ικίνους
που του χέρι τς αξαμόνουν
σαν ιγλιέπουν τα κουρίτσια
μον’ τουν κόλου τους χουφτώνουν.
Έχου ιτιουλουγία
φάρμακου ίμι ιπιδίς
κι μι τούτι τν ιδιότιτα
θα χουθώ στς ιπιβλαβίς.
Τώρα που μι ξαναγλιέπου
ίμι όμουρφι στουλί
κι άμα του σκιφτίς σο λέο
έχ’ διπλή απουστουλί.
Άμα θέλου, θα τν αλλάξου
Θα ντιθώ κι παρινέργια
θα τι δώσου κι στουν άντρα μ’
για να μιν τουν πιαν’ ι νέργια.
Ααα, σ’ αυτό του Καρναβάλι
του δρόμου έχου άδγιου
κι δι μι νιάζ του εμβόλιου
Ματσουχίτα, Άι λάβ γιου!
…………………………………
Μ’ αγάπ’ κι ικτίμισ’
στιν τριλί Απουκριά!
Κι του μόνου που μας σώζ’
Ματσουχίτα, ρε πιδιά!
Ι γκουστιρίτσα
————————-
Σημείωση Φαρέτρας: *Ματσουχίτα. Για το νέο θαυματουργό φάρμακο αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ
