“Ευρασιατικό… χαστούκι από το Δελχί ως το Πεκίνο!” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Διπλό… βροντερό χαστούκι στις ΗΠΑ και τη συλλογική Δύση από Πεκίνο και Δελχί, τις πρωτεύουσες των δύο πολυπληθέστερων κρατών του κόσμου, που έδειξαν χτες με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι προσπάθειες των Δυτικών να πριονίσουν τον υπό διαμόρφωση άξονα των αναπτυσσόμενων χωρών του Νότου πέφτουν στο κενό. Με πιο τρανό παράδειγμα, φυσικά, τη λαμπρή υποδοχή που περίμενε τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ινδία και τις πραγματικά ιστορικές ενεργειακές, στρατιωτικές και άλλες διμερείς συμφωνίες που θα υπογράψει σήμερα με τον Ναρέντρα Μόντι – την ώρα που στην Κίνα ο Σι Τζινπίνγκ… κατσάδιαζε τον Γάλλο ομόλογό του, Εμανουέλ Μακρόν, που έκανε το λάθος να του ζητήσει να διαταράξει τους στρατηγικούς δεσμούς του με τη Μόσχα…

Ο Μόντι, λοιπόν, έστειλε το δικό του μήνυμα… απείθειας προς την Ουάσινγκτον, σπεύδοντας αυτοπροσώπως στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί τον «τσάρο» με αγκαλιές και φιλιά μπροστά στις κάμερες: ο ίδιος Μόντι που, μην το ξεχνάμε, πριν από λίγες εβδομάδες «σνόμπαρε» τον Τραμπ, ακυρώνοντας την τελευταία στιγμή το ραντεβού μαζί του σε αντίποινα για τον συνεχιζόμενο «πόλεμο της ταρίφας» και τους εκβιασμούς για το ρωσικό πετρέλαιο! Αλλά και ο Ρώσος ηγέτης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του, καθώς είναι η πρώτη επίσκεψή του στο Νέο Δελχί μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ο «τσάρος» δεν έχασε λοιπόν την ευκαιρία να μετατρέψει το ταξίδι σε επίδειξη εμπορικής, διπλωματικής και τεχνολογικής ισχύος, παίρνοντας μαζί του όχι μόνο μια πολυμελή κουστωδία από κορυφαίους υπουργούς και διευθυντές επιχειρήσεων, αλλά και μια μεγάλη λίστα από… δωράκια που είναι έτοιμος να δώσει, με το αζημίωτο, στο Νέο Δελχί.

Τα μεγάλα ντιλ

Μιλάμε για περισσότερες από 15 εμπορικές συμφωνίες μεγάλης κλίμακας και άλλες δέκα διακυβερνητικές συμφωνίες, που θα καλύπτουν μεγάλα πρότζεκτ κατασκευής ενεργειακών και συγκοινωνιακών υποδομών, συμβάσεις πώλησης αλλά και συμπαραγωγής προηγμένων οπλικών συστημάτων, καθώς και πολλαπλές συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας, περιλαμβανομένης και μιας σύμβασης για τη διευκόλυνση της μετανάστευσης εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού! Κι ακόμη ντιλ για νέους ατομικούς αντιδραστήρες, διαστημικά προγράμματα, ιατρικά και φαρμακευτικά ερευνητικά προγράμματα και πολλά ακόμη. Σκοπός είναι το διμερές εμπόριο, που σήμερα πλησιάζει τα 70 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, αλλά με πολύ μεγάλο πλεόνασμα υπέρ της Ρωσίας, να ξεπεράσει τα εκατό δισ. ώς το 2030 – και ταυτόχρονα να ισορροπήσει, με μια ραγδαία αύξηση των ινδικών εξαγωγών προς τη Ρωσία.

Σημασία όμως δεν έχουν μόνο τα νούμερα, αλλά η ποιότητα των ντιλ. Για την Ινδία, που είναι ίσως ο μεγαλύτερος κερδισμένος ως τώρα από την αναγκαστική «στροφή» της Ρωσίας προς την ασιατική αγορά, εξασφαλίζοντας πάμφθηνα καύσιμα χάρη στο ευρωπαϊκό ενεργειακό… χαρακίρι, η επίσκεψη Πούτιν και οι νέες ενεργειακές συμφωνίες υψώνουν μια πολυπόθητη «ασπίδα» στις δυτικές πιέσεις και κυρώσεις και ιδιαίτερα στους βαρύτατους δασμούς 50% που επέβαλε ο Τραμπ στις ινδικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ ως τιμωρία για την εισαγωγή ρωσικών καύσιμων.

Η Ινδία, που συνεργάζεται στενά (παρά τις επιμέρους τριβές της) με την Κίνα και τη Ρωσία στην ομάδα BRICS και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, αρνήθηκε να συμμορφωθεί. Αλλά για να προστατεύσει τις εταιρείες και τις τράπεζές της από τις επιθετικές κυρώσεις, προχώρησε τον τελευταίο μήνα σε μείωση (ή μάλλον σε… καμουφλάρισμα, με διάφορες αλχημείες) των εισαγωγών πετρελαίου από τη Μόσχα. Αλλά τώρα ο Πούτιν την «επιβραβεύει» για τη στάση της, ξαναβάζοντας την κρατική ενεργειακή της εταιρεία σαν ισότιμη μέτοχο /εταίρο στο γιγάντιο πρότζεκτ της συμπαραγωγής πετρελαίου και αερίου στη νήσο Σαχαλίνη, στον βόρειο Ειρηνικό, που λόγω του πολέμου έχει εγκαταλειφθεί από τον αμερικανικό γίγαντα Exxon.

Ταυτόχρονα, ο Πούτιν υποσχέθηκε ήδη να επιταχύνει την παράδοση των δυο «χρωστούμενων» αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, που καθυστέρησαν λόγω του πολέμου στην Ουκρανία: η Ινδία έχει παραλάβει ήδη τρία, με κόστος περίπου 1 δισ. δολάρια το καθένα και ήδη παζαρεύει την αγορά πρόσθετων μονάδων, καθώς το συγκεκριμένο σύστημα αποδείχτηκε ιδιαίτερα αξιόμαχο στην πρόσφατη «μίνι σύρραξη» με το Πακιστάν, σε αντίθεση με τα γαλλικά αεροσκάφη Rafale, που δεν επιβεβαίωσαν τη φήμη τους και απογοήτευσαν το ινδικό επιτελείο. Τώρα λοιπόν οι Ρώσοι επανέρχονται, προτείνοντας στους Ινδούς μια «οψιόν» όχι μόνο για τη μελλοντική προμήθεια, αλλά και για τη συμπαραγωγή της επόμενης γενιάς αντιαεροπορικών/αντιπυραυλικών συστημάτων πολύ μεγάλου βεληνεκούς, των πανίσχυρων S-500, αλλά και των αεροσκαφών Σουχόι Su-57 – δυο φουτουριστικών υπερόπλων με δυνατότητα κατάρριψης ακόμη και στρατιωτικών δορυφόρων ή και διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, που αυτή τη στιγμή διαθέτει μόνο η Μόσχα.

Φυσικά όλα αυτά τα «δωράκια» έχουν πρωτίστως πολιτικό και στρατηγικό υπόβαθρο, όπως φάνηκε και από τις χτεσινές δηλώσεις του παμπόνηρου Πούτιν, που είπε πως η Ινδία και η Ρωσία είναι «παλιοί φίλοι» και ότι «όσοι προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στη συνεργασία τους, θα ζημιωθούν οι ίδιοι». «Η Ινδία είναι μια μεγάλη δύναμη, δεν είναι βρετανική αποικία… Και πρέπει όλοι να το αποδεχτούν πια αυτό»! Αλλά και ο στενός συνεργάτης του «τσάρου», Μαξίμ Ορέσκιν, είπε χτες ότι η εκρηκτική δημογραφική αύξηση και η εντυπωσιακή τεχνολογική πρόοδος της Ινδίας την καθιστούν «παγκόσμιο πρωταθλητή ανάπτυξης για τις επόμενες δεκαετίες» και «ιδανικό μακροπρόθεσμο σύμμαχο» για τη Ρωσία.

Το «λυκόφως των θεών» στο Πεκίνο

Στο Πεκίνο η ατμόσφαιρα ήταν πολύ διαφορετική, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος θεώρησε σκόπιμο να κουνήσει το δάχτυλο στον οικοδεσπότη του, Σι Τζινπίνγκ, απειλώντας τον με οικονομικό διαζύγιο με την Ε.Ε. σε περίπτωση που δεν βοηθήσει την Ουκρανία – πιέζοντας τη Ρωσία να προχωρήσει σε άμεση κατάπαυση του πυρός και «μορατόριουμ» στους βομβαρδισμούς ενεργειακών εγκαταστάσεων. «Αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο διάλυσης της διεθνούς τάξης που έφερε ειρήνη στον κόσμο για δεκαετίες… Ο διάλογος μεταξύ Κίνας και Γαλλίας είναι πιο αναγκαίος από ποτέ. Αν συνεχίσουμε όπως είμαστε, θα φτάσουμε σε κρίση… Ενας εμπορικός πόλεμος θα ήταν ο χειρότερος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση», απείλησε εμμέσως ο Μακρόν, ζητώντας ανοιχτά από τον Σι να δεσμευτεί -πέρα από το Ουκρανικό- και για μεγαλύτερες επενδύσεις και εξαγωγές σπάνιων γαιών στην Ευρώπη για τις ανάγκες της βαριάς βιομηχανίας της έως το 2030, προειδοποιώντας τον ότι οι τρέχουσες ανισορροπίες «αρχίζουν να γίνονται μη βιώσιμες».

Αλλά ο Κινέζος ηγέτης, που ετοιμάζεται τα επόμενα 24ωρα για νέα μεγάλα πολεμικά γυμνάσια/επίδειξη δύναμης στα στενά της Ταϊβάν, δεν «τσίμπησε» στο έμμεσο τελεσίγραφο του ξεπεσμένου… τέως αποικιοκράτη. Αντίθετα, καταδίκασε τις «ανεύθυνες επιθέσεις» και τις «απόπειρες δυσφήμισης» σε βάρος της χώρας του και κάλεσε τον Μακρόν να «υψώσει τη σημαία της πολυμέρειας» και να εμποδίσει τρίτες χώρες (δηλαδή τις ΗΠΑ) να παρέμβουν στις διμερείς σχέσεις: όπως είπε, η Κίνα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με τη Γαλλία, αλλά με γνώμονα «τα θεμελιώδη συμφέροντα των δύο λαών και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της διεθνούς κοινότητας… εξαλείφοντας κάθε είδους παρέμβαση»!