Το έχουμε ξαναγράψει. Η μη αναστρέψιμη καταστροφή του Βερμίου συνεχίζεται προς χάρη των ανεμογεννητριών και φυσικά των κερδών των ομίλων. Οι τοπικοί ιθύνοντες σιωπούν εκκωφαντικά. Το “ναι σε όλα” είναι κανόνας γενικός! Η αδιαφορία της πλειοψηφίας των πολιτών, ως ένα βαθμό, ίσως οφείλεται και στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας. Ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, πλειστηριασμοί, οικονομικά αδιέξοδα.
Όμως υπάρχουν, έστω και λίγοι, πολίτες και συλλογικότητες (SOS Βέρμιο) που αντιδρούν και αποκαλύπτουν το μέγεθος αυτής της καταστροφής, που είναι βέβαιο ότι οι συνέπειές της, από κάθε άποψη, θα γίνονται όλο και πιο έντονες με την πάροδο του χρόνου.
far
Το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) Βερμίου, στα 1500 μέτρα υψόμετρο. Βοσκότοπος που καταπατήθηκε, πολλές φορές πετύχαμε αγελάδες που κοιτούσαν αμήχανα και προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβη στο ΄΄στέκι΄΄ τους… Φωτογραφία Νίκος Παλαιολόγος
______ Κάποιοι μας χαρακτήρισαν “επιπόλαιους” και έχουν δίκιο, εμείς παλεύαμε για την “ουτοπία”, το ανέφικτο να το κάνουμε εφικτό, αυτοί όμως “κωλοπετσωμένοι” στη ζωή, ρεαλιστές και ευέλικτοι έκαναν τη δουλειά τους… ν.β.
——-
Σχετικά ο εκ Πτολεμαΐδας Νίκος Βουνοτρυπίδης, από τους λίγους που αγωνίζονται ενάντια σ΄αυτή την καταστροφή γράφει:
Χθες το πρωί, Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, φίλος και συναγωνιστής με ενημέρωσε ότι μεταφέρουν κορμούς ανεμογεννήτριας στον αποθηκευτικό χώρο της Κοινότητας Ανατολικού. Μαζί με τον Κώστα πήγαμε στο χώρο, όχι για άλλο λόγο, απλά να το καταγράψουμε. Δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα άλλο, όταν γύρω σου υπάρχει τόση αδιαφορία…
Όταν πήγαμε, είχαν ήδη φτάσει και τους ξεφόρτωναν .
Φυσικά η εικόνα δεν ήταν καθόλου ευχάριστη, αποφασίσαμε όμως να ανέβουμε στο Βέρμιο να δούμε την σημερινή κατάσταση. Έχουν φτάσει πλέον στα τελειώματα, τοποθετούν τους κορμούς, “κουμπώνουν” πάνω τους με εξαιρετική μαεστρία και ακρίβεια τα πτερύγια, ολοκληρώνοντας την “διακόσμηση” του βουνού…
Ανεμογεννήτριες που ήδη έχουν τοποθετηθεί. Φωτογραφία Νίκος Παλαιολόγος
Ανταμώσαμε στο δρόμο μας ένα πτερύγιο 75 μέτρων μήκους και υποχρεωθήκαμε να περάσουμε από κάτω έντρομοι για να συνεχίσουμε την ανάβαση. Δεξιά και αριστερά μας υψώνονταν τα “πράσινα τέρατα”, μοναδική η θέα , πρέπει να την συνηθίσουμε, θα είναι μόνιμη η παρουσία τους εκεί εσαεί…
Ανταμώσαμε βέβαια και τους “φυσικούς” κατοίκους του βουνού, αγελάδες και πρόβατα, που μαζί με την άγρια πανίδα και χλωρίδα δημιουργούσαν το “κάδρο”, την καθημερινότητα της ζωής στο Βέρμιο. Για πόσο ακόμα θα είναι εφικτή η παρουσία τους εκεί, δεν το γνωρίζω…
Στο Βέρμιο είχα να ανέβω τουλάχιστον 3 μήνες, δεν έβρισκα το νόημα, τον λόγο να το κάνω. Το μόνο που θα κάναμε ήταν να καταγράφαμε την κατάσταση στο βουνό, τον αργό του θάνατο και από εκεί και πέρα τίποτα άλλο.
Ο αποθηκευτικός χώρος του Ανατολικού. Φωτογραφία Νίκος Παλαιολόγος
Αφορμή τότε για να ανέβω, ήταν το κάλεσμα από μια Ομάδα Ανεξάρτητων Δημοσιογράφων (Reporters United), την Δάφνη Καράβολα, την Ιωάννα Πέτσιου και την Ευρυδίκη Μπερσή. Μαζί τους και ο φωτορεπόρτερ Νίκος Παλαιολόγος που με την φωτογραφική του κάμερα αλλά και το drone, αποθανάτισε τη μαγική ομορφιά του βουνού από ότι έμεινε άθικτο (ακόμα), αλλά και την καταστροφή του από αυτές τις εγκληματικές παρεμβάσεις τους…
Το ρεπορτάζ των Δημοσιογράφων είναι υπέροχο, εγκυρότατες οι πληροφορίες και στοιχεία, αναφορές ερευνών και αναλύσεις επιστημόνων. Κάτι που μας δικαιώνει, το δίκιο των αντιστάσεων, των αντιδράσεων εδώ και πέντε περίπου χρόνια… Το έγκλημα ολοκληρώνεται, καμιά ελπίδα να αποτρέψουμε έστω και το ελάχιστο στο βουνό μας. Υποσχέσεις υπήρξαν πολλές, όμως παρέμειναν υποσχέσεις…
Κάποιοι μας χαρακτήρισαν “επιπόλαιους” και έχουν δίκιο, εμείς παλεύαμε για την “ουτοπία”, το ανέφικτο να το κάνουμε εφικτό, αυτοί όμως “κωλοπετσωμένοι” στη ζωή, ρεαλιστές και ευέλικτοι έκαναν τη δουλειά τους…
Ανεβάζω και φωτογραφίες από το ρεπορτάζ των Reporters United, δίπλα σε κάθε φωτογραφία θα εξηγώ τι ακριβώς βλέπετε.
