Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ημαθίας: Προειδοποιούμε! Οποιαδήποτε υπολειτουργία της παιδιατρικής του Ν. Νάουσας αποκτά διαστάσεις ενός ακόμη προδιαγεγραμμένου εγκλήματος

    “Ας πηδάμε κι ας γελάμε, για να λέν΄ πως δεν πεινάμε”, να, αυτή η παροιμία μας ήρθε στο νου διαβάζοντας το νέο δελτίο τύπου του νοσοκομείου Νάουσας. Καταβάλλουν, μας λένε τώρα, κάθε δυνατή προσπάθεια για την “oμαλή” (δηλαδή κανονική) και “απρόσκοπτη” (ανεμπόδιστη δηλαδή, έτσι δεν είναι;) λειτουργία της παιδιατρικής κλινικής

Πού να μην είχαμε επισημάνει το διαφαινόμενα επερχόμενο πρόβλημα στη συγκέντρωση που διοργανώσαμε αρχές του Νοέμβρη στο δημαρχείο της πόλης και να μην είχαμε εκδώσει σχετική ανακοίνωση λίγες μέρες μετά… Άλλωστε, ακόμη από το μεγάλο συλλαλητήριο της 25^ης του Σεπτέμβρη και μετά την αναφορά του αναπληρωτή διοικητή σε νοσοκομείο χωρίς παιδιατρική κλινική είχαμε επιστήσει την προσοχή πως αυτό ήταν και το πραγματικό διακύβευμα και αυτό ήταν που έκανε τον κόσμο να κατακλύσει τον χώρο έξω από το νοσοκομείο.

“Χαλάλι” ,να πει κανείς, εμείς. Αν και  υπήρξε έγγραφη ενημέρωση από τον ένα τουλάχιστον μόνιμο γιατρό ήδη από τα τέλη του περασμένου Μάρτη  πως πρόκειται να αποχωρήσει, αν και υπήρξε έγγραφη ενημέρωση με τον πλέον επίσημο τρόπο από το υπουργείο υγείας από τα μέσα του προηγούμενου Μάη  πως οι μεταθέσεις των γιατρών έχουν εγκριθεί και θα πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες, η “πρόνοια” ήταν να προκηρυχθεί μία μόνο θέση παιδιάτρου στο νοσοκομείο μόλις στα μέσα του Γενάρη που, πάλι καλά, καλύφθηκε και η γιατρός αναμένεται να αναλάβει υπηρεσία σε κοντά τρεις μήνες από σήμερα. Όμως, στον ίδιο χρονικό ορίζοντα αναμένεται η φυγή του επικουρικού γιατρού της κλινικής που πρόκειται να διοριστεί ως μόνιμος στο νοσοκομείο της Κοζάνης.

     Αυτή τη στιγμή, ένα χρόνο μετά, οι μεταθέσεις των γιατρών πραγματοποιήθηκαν και η διοίκηση επιβάλει στους δύο εναπομείναντες συναδέλφους την υπερεφημέρευση αδιαφορώντας για τη σωματική, πνευματική και ψυχική τους εξουθένωση μέσω της εντατικοποιημένης εργασίας (για ψαχτείτε… μήπως ζείτε κάτι παρόμοιο στην εργασία σας;) και καθιστώντας τους επικίνδυνους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Λιανά, ποιος από σας θα ήθελε να εξεταστεί από γιατρό που πραγματοποιεί οκτώ εικοσιτετράωρες εφημερίες εναλλάξ σε δεκαέξι μέρες;

Την ίδια ώρα στην κλινική πηγαινοέρχονται πραγματοποιώντας αγγαρεία παιδίατροι από άλλα νοσοκομεία και κέντρα υγείας ως “αλεξιπτωτιστές σε challenge εικοσιτετράωρης επιβίωσης” σε άγνωστο εργασιακό περιβάλλον σχηματίζοντας τμήμα-συνονθύλευμα χωρίς συνοχή, σωστό Φρανκενστάιν, ενώ με ετεροχρονισμένες και εντυπωσιακά δυσανάλογες με την αρχικώς νωθρή για την επερχόμενη κατάρρευση  αντίδραση τώρα οι ίδιοι άνθρωποι αρειμανίως προσπαθούν να συμπληρώσουν το για δυνατούς λύτες πάζλ του προγράμματος εφημεριών με τα πιθανά ,έστω λίγα, κενά που θα προκύψουν να χάσκουν σα λειψά δόντια σε μόστρα από χαμόγελο… Τέτοια απρόσκοπτη λειτουργία! Εφησυχάστε λοιπόν!

Η λειτουργία της παιδιατρικής κλινικής είναι νευραλγικής σημασίας για την περιοχή, αν σκεφτούμε πως κατά τους χειμερινούς μήνες οι επισκέψεις στο τμήμα επειγόντων ξεπερνούν τις οχτακόσιες μηνιαίως ενώ, αν και νοσοκομειακό τμήμα, προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας όπως εμβολιασμοί και πιστοποιητικά. Σε μία εποχή που η ακρίβεια θερίζει αλλά οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, που η τοπική οικονομία μαραζώνει και ο πληθυσμός στενάζει, που όλο λιγότερα νέα ζευγάρια επιλέγουν να παραμείνουν στην περιοχή η επιλογή δεν μπορεί να είναι ο κόσμος να πηγαίνει μία και δύο φορές στο νοσοκομείο της Βέροιας για έναν απλό πυρετό ή έναν βήχα, να πηγαινοέρχεται μέσα στη νύχτα και την κακοκαιρία για μια ωταλγία, μία λαρυγγίτιδα κι ένα κοιλιακό άλγος και ,βέβαια, να νοσηλεύεται, εάν χρειάζεται, μακριά από το σπίτι του. Διαφορετικά, θα πρέπει να βάζει όλο βαθύτερα το χέρι στην  τσέπη, για να βρει την υγειά του απευθυνόμενος σε ιδιώτες.

Αλλά προειδοποιούμε, και πάλι έγκαιρα, πως οποιαδήποτε υπολειτουργία της παιδιατρικής αποκτά διαστάσεις ενός ακόμη προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, αν σκεφτούμε τα υπέρεπείγοντα περιστατικά που καθημερινά λαμβάνουν χώρα ή μπορεί να συμβούν όπως επεισόδια σπασμών, πνιγμονής, δηλητηριάσεων, αλλεργικών αντιδράσεων.

     Η κατάρρευση της παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου που ούτως ή άλλως εδώ και δεκαπέντε μήνες έχει ακτινολόγο μόνο τις εφτά μέρες του μήνα, που είχε κενά εφημέρευσης στην παθολογική το τελευταίο πεντάμηνο, που έχει έναν μόνο μόνιμο αναισθησιολόγο θα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποστελέχωσης, της υποχρηματοδότησης και της ιδιωτικοποίησης της υγείας στην προσπάθεια να μετατραπούν τα νοσοκομεία σε υγιείς επιχειρήσεις με όρους “κόστους-κέρδους” που, χωρίς τσιτάτα μιλώντας, πρέπει να μας κάνει όλους να σκεφτούμε σοβαρά, αν είναι αυτό που θέλουμε.

Δεν είναι δουλειά μας και δε χρειάζεται να γίνουμε προφήτες για το εάν η εν γνώσει (και γι’ αυτό εσκεμμένη) εγκατάλειψη της κλινικής σχετίζεται με την τελική πρόθεση να κλείσει οριστικά και “από την πίσω πόρτα” με τη φτηνή δικαιολογία “φύγαν οι γιατροί-έκλεισε το τμήμα” μια που δεν είναι επικερδές τμήμα για το νοσοκομείο που αποτελεί και αυτό όπως και όλα τα υπόλοιπα εν δυνάμει αγορά για ιδιώτη, για το αν αυτή σχετίζεται με την μετατροπή του νοσοκομείου σε κέντρο τραύματος σύμφωνα με τις διαρροές του Σεπτέμβρη ή αν απλώς είναι η συνειδητή νοοτροπία του μικρότερου δυνατού κόστους και του “ψάχνω για αντικαταστάτες, όταν ξεμείνω εντελώς”, λες και δεν έπρεπε να συνυπάρξουν έστω ένα μήνα οι απερχόμενοι γιατροί με τους αντικαταστάτες τους, ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση τη στιγμή που η 3^η Υ.ΠΕ. διαφημίζει, σκεφτείτε τις προεκτάσεις, τα 12,5 εκατομμύρια “ζεστού”, “ευρωπαϊκού” χρήματος για αγορά μηχανημάτων για πέντε νοσοκομεία της (τα δύο από αυτά της Βέροιας και της Νάουσας.) Αυτό που ξέρουμε είναι πως δεν πρέπει επ’ ουδενί να επιτρέψουμε ένα ακόμη έγκλημα σε βάρος των παιδιών μας, του τοπικού πληθυσμού και των καθημερινών αναγκών του σε υγεία και περίθαλψη.

Είναι θετικές οι βαθύτερες διεργασίες που συμβαίνουν κρυφά και φανερά αυτή την εποχή στην κοινωνία μας. Όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται πως για τα προβλήματά του ευθύνεται το οργανωμένο κεφάλαιο, το κράτος του, τα κέρδη τους. Διεκδικώντας την πραγματική του χειραφέτηση δεν ψάχνει τη λύση πίσω από κλειστές πόρτες και στις κούφιες υποσχέσεις στελεχών και παραγόντων (τί μας θύμισε τους “τοπικούς μας άρχοντες” που χαρακτήρισαν τη μεγαλειώδη μας κινητοποίηση του Σεπτέμβρη “άνευ περιεχομένου”.) Αντίθετα, σφυρηλατώντας όλο και πιο γνήσια συνείδηση, όπως  και στις 28 του Φλεβάρη, στο δρόμο της πραγματικής ανατροπής διαλέγει το δρόμο!

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΜΑΡΤΗ 11Π.Μ. ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ-ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ! Άμεση προκήρυξη με τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος των κενών οργανικών θέσεων, στελέχωση του τμήματος με το απαραίτητο νοσηλευτικό προσωπικό, να συμπεριληφθεί η κλινική στο οργανόγραμμα του νοσοκομείου! Υπερασπιζόμαστε το παιδί, για να υπάρχει ελπίδα!   Δε μας φτάνει που ανασαίνουμε, τα θέλουμε όλα, τα θέλουμε τώρα!

–