
Ο νέος σερίφης αδιαφορεί για τα προσχήματα και δεν διστάζει να εφαρμόσει την αμερικανική «φαρέτρα» αποσταθεροποίησης και χάους σε βάρος ακόμη και των στενότερων συμμάχων του, προκειμένου να… κονομήσουν ο ίδιος και οι φίλοι του
Γιώργος Τσιάρας
Υπάρχουν όμως ουσιώδεις διαφορές. Ρώσοι και Κινέζοι μοιάζουν σήμερα να είναι πιο κοντά παρά ποτέ, και ο Πούτιν (ή οι πιθανοί διάδοχοί του στη ρωσική ηγεσία) πολύ δύσκολα θα επαναλάβουν τα μοιραία στρατηγικά λάθη των Σοβιετικών προκατόχων τους. Επίσης, το έλλειμμα εμπιστοσύνης μεταξύ Ρωσίας και συλλογικής Δύσης είναι πλέον πολύ βαθύ μετά τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας, και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει – ακόμη και αν όντως υπάρξει κάποιας μορφής ειρήνευση στην Ουκρανία, κάτι που βέβαια παραμένει ακόμη ευσεβής πόθος. Ρώσοι και Κινέζοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ναι μεν η Αμερική μπορεί να εγκαταλείπει εύκολα τους «συμμάχους»/πιόνια της και να επανεστιάζει την προσοχή της κάθε μερικά χρόνια, «πηδώντας» από το ένα «καυτό μέτωπο» στο άλλο, όμως η στρατηγική της για διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας μέσω της αποδυνάμωσης και ει δυνατόν της διάλυσης των ανταγωνιστών της παραμένει αμετάβλητη.
Και όταν λέμε βέβαια «παγκόσμια ηγεμονία», μιλάμε πρωτίστως για την προνομιακή θέση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην αρπαγή των διαθέσιμων φυσικών πόρων και τη λεόντεια πρόσβαση στις εσωτερικές αγορές άλλων λαών και κρατών, τη διεθνή τοκογλυφία μέσω του απροκάλυπτου ελέγχου του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά και τις άμεσες «παρεμβάσεις» και ανατροπές ανυπάκουων κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο. Και τα μέσα που μετέρχονται είναι πασίγνωστα – ο οικονομικός πόλεμος μέσω των εμπάργκο και του χρέους, τα πραξικοπήματα («πολύχρωμα» και πιο… παραδοσιακά), οι «εμφύλιοι» πόλεμοι δι’ αντιπροσώπου και βέβαια οι απευθείας στρατιωτικές εισβολές, όταν τα παραπάνω μέσα αποτυγχάνουν. Δεν χρειάζεται καν να αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα, μια ματιά στη φλεγόμενη μεσογειακή και βαλκανική γειτονιά μας αρκεί.
Αν υπάρχει κάποια διαφορά τώρα με τον Τραμπ, σε σχέση με τους προκατόχους του, είναι ότι ο… νέος σερίφης αδιαφορεί για τα προσχήματα και δεν διστάζει να εφαρμόσει την αμερικανική «φαρέτρα» αποσταθεροποίησης και χάους σε βάρος ακόμη και των στενότερων συμμάχων του, προκειμένου να… κονομήσουν ο ίδιος και οι φίλοι του. Δείτε πώς φέρεται στον ίδιο τον Ζελένσκι, τον άνθρωπο που αναγόρευσαν ξεδιάντροπα σε υπερήρωα και κορυφαίο υπερασπιστή της δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού και τώρα ακυρώνουν και εξευτελίζουν. Οσο συνεχιζόταν στο Κίεβο και στο Μόναχο το άθλιο και εκβιαστικό παζάρι για την εκχώρηση στις ΗΠΑ ουκρανικών μεταλλευμάτων και σπάνιων γαιών ύψους 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ως αποικιοκρατικό αντάλλαγμα για την αμερικανική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, ο Τραμπ απέφευγε τις μετωπικές επιθέσεις σε βάρος του Ουκρανού ομολόγου του και άφηνε ανοιχτή την πόρτα για μια πιθανή πρόσκλησή του στην… αυτοκρατορική αυλή της Ουάσινγκτον. Με το που είπε ο «Ζελέ» το μεγάλο «όχι» στους απεσταλμένους του Τραμπ, υποστηρίζοντας -δικαίως- ότι δεν μπορούσε να ξεπουλήσει τη χώρα του χωρίς ουσιαστικά κανένα αντάλλαγμα, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας!
Τα ίδια κάνει και με τους «ιδανικούς αυτόχειρες» Ευρωπαίους: ενώ έχει αποφασίσει, στρατηγικά, να το… στρίψει προς Ειρηνικό μεριά και να μας αφήσει στα κρύα του λουτρού, να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας με την αγριεμένη αρκούδα και φυσικά με το «μεταναστευτικό πρόβλημα» -τις στρατιές των εκατομμυρίων προσφύγων που προκάλεσαν όλοι αυτοί οι πόλεμοι, η οικολογική καταστροφή και η άγρια αποικιοκρατική εκμετάλλευση-, ο Τραμπ δεν χάνει την ευκαιρία να μας εκβιάσει, πιέζοντάς μας να ξοδέψουμε το 5% του ΑΕΠ μας σε «αμυντικές δαπάνες», δηλαδή σε ακόμη περισσότερα πανάκριβα αμερικανικά όπλα. Κι αυτό, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί πλέον και επίσημα στον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου της Ευρώπης, τετραπλασιάζοντας τις πωλήσεις του πανάκριβου υγροποιημένου γκαζιού τους στην υγειά των κορόιδων!