“Το… φάντασμα Σόιμπλε και το «φρένο χρέους» γκρεμίζουν τον Σολτς” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Σε πολύμηνη περίοδο ουσιαστικής ακυβερνησίας μπαίνει πλέον η Γερμανία, καθώς ο Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Ολαφ Σολτς μοιάζει αποφασισμένος να «γαντζωθεί» στην εξουσία για αρκετούς μήνες ακόμη χωρίς να διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή, παρά το προχτεσινό δραματικό διαζύγιο με το FDP και τη διάλυση του τρικομματικού συνασπισμού. Στο κρίσιμο χτεσινό τετ α τετ με τον ηγέτη των Χριστιανοδημοκρατών Φρίντριχ Μερτς, που ζητούσε άμεση προσφυγή στις κάλπες, ο Σολτς επέμεινε στο σχέδιό του να μη ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης πριν από τις 15 Ιανουαρίου – γεγονός που πρακτικά σημαίνει πως δεν μπορούν να γίνουν εκλογές πριν από τον Μάρτιο, με πιθανότερη ημερομηνία τις 9 Μαρτίου.

Μετά το ραντεβού, που κράτησε μόνο 25 λεπτά, ο Μερτς κατέστησε σαφές ότι η Χριστιανική Ενωση (CDU/CSU) δεν θα δεχθεί να παραμείνει η Γερμανία επί πολλούς μήνες σε παρατεταμένο πολιτικό αδιέξοδο, καθώς η οικονομία δεν αντέχει μια κυβέρνηση μειοψηφίας και μια μακρά προεκλογική περίοδο. «Η χτεσινή νύχτα σήμανε το τέλος του “φωτεινού σηματοδότη” και επομένως και το τέλος της τρέχουσας νομοθετικής περιόδου, οπότε δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να ζητηθεί ψήφος εμπιστοσύνης τον Ιανουάριο», είπε ξεκάθαρα ο Μερτς, που φυσικά έχει τους λόγους του να βιάζεται, καθώς είναι το φαβορί για την καγκελαρία, αλλά μοιάζει απίθανο να κερδίσει την αυτοδυναμία

Σύμφωνα πάντως με την «Bild», κατά τη συνάντηση ο Μερτς πρότεινε στον Σολτς ένα «ντιλ»: να υπερφηφίσει η δεξιά παράταξη τα νομοσχέδια που βρίσκονται σε εκκρεμότητα στη Βουλή, και ιδίως τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό για το νέο έτος, υπό τον όρο ότι ο Σολτς θα ζητήσει «τις επόμενες ημέρες» την ψήφο εμπιστοσύνης. Ομως ο Σολτς αρνήθηκε και όπως όλα δείχνουν θα επιχειρήσει τώρα να κυβερνήσει μόνο με τους… παραμένοντες Πράσινους, που για την ώρα τον στηρίζουν. Μάλιστα χτες ανακοίνωσε ότι το «καυτό» χαρτοφυλάκιο του υπουργού Οικονομικών, που μόλις εγκατέλειψε ο αρχηγός των (Νεοφιλ-)Ελεύθερων Δημοκρατών, Κρίστιαν Λίντνερ, θα αναλάβει ο ώς τώρα υφυπουργός στην καγκελαρία Γκέοργκ Κούκις, ο οποίος βεβαίως βεβαίως πριν από την είσοδό του στην πολιτική ήταν ο επικεφαλής της Goldman Sachs στη Γερμανία…

Ο αποπεμφθείς Λίντνερ πάντως δεν… κάθεται ήσυχος και χτες εξαπέλυσε μετωπική επίθεση στον Σολτς, κατηγορώντας τον πως τον εξαπάτησε και πως αποδείχτηκε «ανίκανος να ηγηθεί (…) με αποτέλεσμα να ζημιώνεται η δημοκρατία», ενώ έκανε λόγο για «θεατρική παράσταση αποπομπής» του από την κυβέρνηση! Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις του Λίντνερ, βέβαια, αυτός που πραγματικά έριξε την κυβέρνηση ήταν το… φάντασμα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, και συγκεκριμένα το περιβόητο «φρένο χρέους» που έχει αφήσει πίσω του ως… στραγγαλιστική για τις δημόσιες επενδύσεις κληρονομιά ο εκλιπών: σύμφωνα με τον Λίντνερ, ο Σολτς τον πίεζε ασφυκτικά για άρση του «φρένου» προκειμένου να μοιράσει χρήμα ενόψει των εκλογών του ερχόμενου Σεπτέμβρη, αλλά αυτός αντιστάθηκε, καθώς η προγραμματική τους συμφωνία δεν προέβλεπε κάτι τέτοιο. «Αν αντιμετώπιζα το Σύνταγμα με τέτοια αμέλεια, θα είχα παραβιάσει τον όρκο μου… Δεν επιτρέπεται η καγκελαρία να γίνει αρχηγείο προεκλογικής εκστρατείας, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά ανεύθυνο», είπε ο «ορντολιμπεραλιστής» επίγονος του Σόιμπλε, που πιθανότατα ποντάρει σε κάποια μελλοντική συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες, παρά τα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά του κόμματός του.

Όπως είδαμε πάντως ο… «καγκελάριος σε κώμα» Σολτς, όπως τον αποκάλεσε ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU, Αλεξάντρ Ντόμπριτς, δεν είναι μόνος του. Μαζί του «γαντζώνονται» στις καρέκλες τους και οι Πράσινοι, που επίσης οδεύουν προς μεγάλη εκλογική καθίζηση στις επόμενες εκλογές και θέλουν να παρατείνουν τη… γλύκα όσο περισσότερο μπορούν. Ετσι, η (ακραία φιλοπόλεμη) υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ δήλωσε χτες πως μόνο το χρονοδιάγραμμα Σολτς διασφαλίζει την «ομαλή μετάβαση» στις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ αυξάνει την παγκόσμια αστάθεια κι έτσι δεν μπορεί η Γερμανία να πάει στις κάλπες το αμέσως επόμενο διάστημα, έως ότου αναλάβει και επίσημα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος – δηλαδή τον Γενάρη του ’25…

 efsyn.gr