Και εν μέσω πυρκαγιών, καύσωνα, δύο πολέμων και την παγκόσμια ειρήνη να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί, η Ευρωπαϊκή Ένωση νοιάστηκε για το περιβάλλον με μια καινούρια ιδέα!
Να συνδέσει γερά τα καπάκια τους με τα πλαστικά μπουκάλια, ώστε να ρυπαίνεται λιγότερο το περιβάλλον μετά τη χρήση και την απόρριψή τους. Βέβαια η οδηγία τρέχει από το 2019 και αργά εφαρμόζεται στην Ελλάδα, με στόχο την όσο το δυνατόν μικρότερη ρύπανση.
Και βέβαια κάθε οδηγία για τις… “επαρχίες” της ΕΕ είναι νόμος και δεν σηκώνει αντίρρηση ούτε ψάχνουμε κίνητρα, ούτε ενδεχομένως πίσω από τέτοιες εντολές συμφέροντα. Θα ήταν αφέλεια φυσικά να ανέμενε κανείς οδηγία για τερματισμό της αδικίας, για μείωση της φτώχειας και των τεράστιων ανισοτήτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών της ΕΕ σε σχέση με μια χούφτα μεγιστάνων, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου.
Και ως εδώ καλά. Δεν είναι κατακριτέο, παρόλο που οι καταναλωτές του περιεχομένου των μπουκαλιών παραπονιούνται πως δυσκολεύονται έτσι στη χρήση τους.
Είναι, όμως υποκριτικό. Επειδή άλλα είναι εκείνα που καταστρέφουν το περιβάλλον πολύ περισσότερο από τα δύστυχα καπάκια που συνδέθηκαν άρρηκτα στο λαιμό των μπουκαλιών.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση ξέρει πολύ καλά πώς ρυπαίνεται το περιβάλλον και βέβαια ουσιαστική πρόθεση για να σταματήσει η ρύπανση δεν υπάρχει.
Να, ένα κραυγαλέο παράδειγμα: Η ρύπανση του περιβάλλοντος από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, που μετά τους βομβαρδισμούς στη γειτονική μας Σερβία, οι υδάτινοι δρόμοι το μετέφεραν και στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα ένα σωρό καρκινογενέσεις. Ή σήμερα οι πόλεμοι στη γειτονιά μας, που αν η ΕΕ δεν παρακινεί, σίγουρα υποθάλπει. Αλλά αυτοί μάλλον δεν το επηρεάζουν ή τουλάχιστον λιγότερο από τα καπάκια…
Άρα, για να θυμηθούμε και λίγο του αρχαίους ημών προγόνους “ώδινεν όρος και έτεκε μυν”, που σημαίνει “κοιλοπόνεσε το βουνό και γέννησε ποντίκι”!
far
……………………….
