Όταν ο κυβερνητικός κυνισμός συγχρονίζεται με τις τραγωδίες της πολιτικής τους / γράφει η Δήμητρα Μυρίλλα
Η ίδια η ζοφερή πραγματικότητα για τον κόσμο του μόχθου δραματοποίησε την πολιτική χυδαιότητα να επιχαίρει δημοσίως η κυβέρνηση επειδή οι συνταξιούχοι εργάζονται…
Χθες το πρωί, λίγο πριν, λίγο μετά ή μπορεί και ακριβώς την ώρα, συνέβαιναν δύο περίπου παράλληλα γεγονότα.
Η κ. Κεραμέως, υπουργός Εργασίας,μιλώντας στην ΕΡΤ εμφανίστηκε κάπως… ανήσυχη που «έχουμε χαμηλά ποσοστά απασχόλησης στις γυναίκες, τους νέους, τα άτομα με αναπηρία και τους συνταξιούχους». Ωστόσο, δεν παρέλειψε να δώσει εύσημα στον Άδωνι Γεωργιάδη για τη δυνατότητα να εργάζονται οι συνταξιούχοι καθώς από τους 35.000 συνταξιούχους που εργάζονταν πλέον εμφανίζονται πάνω από 170.000.
Ενας 65χρονος ελαιοχρωματιστής στην Αρκαδία, συνταξιούχος, δούλευε κρεμασμένος στα 4 μέτρα, όταν η σκαλωσιά υποχώρησε καταπλακώντας και σκοτώνοντας τον εργάτη, τον συνταξιούχο οικοδόμο. Αυτό συνέβαινε περίπου την ίδια ώρα, πάντως αυτό το ίδιο πρωϊνό της Παρασκευής, όπου η υπουργός του “άριστου” Μεσαίωνα χαιρόταν για τους 170.000 χιλιάδες συνταξιούχους που εκόντες άκοντες οδηγούνται στην κιμαδομηχανή της εργασίας ως το θάνατο ή… μέχρι θανάτου.
Κι έτσι αγριότητα ενός αχόρταγου συστήματος – που όχι μόνο δεν θέλει να συντηρήσει τους απόμαχους της εργασίας, αλλά προσπαθεί και να τους αφαιμάξει συμβολικά και πραγματικά – εκφρασμένος με τον πηχτό λεκτικό κυνισμό του πολιτικού προσωπικού, συγχρονίστηκε τραγικά με την “δολοφονία” ενός εργάτη – συνταξιούχου.
Η ίδια η ζοφερή πραγματικότητα για τον κόσμο του μόχθου δραματοποίησε την πολιτική χυδαιότητα να επιχαίρει δημοσίως η κυβέρνηση επειδή οι συνταξιούχοι εργάζονται…
“Άριστοι” στην οργάνωση και συγκρότηση του νέου Μεσαίωνα!
