Η Εύη Λαζού – Λασκαρίδη, χορηγός στην επανέκδοση της “Ιστορίας της Βέροιας” του Γιώργου Χιονίδη, μιλά για το βιβλίο και το συγγραφέα
Συγκινητική η εκδήλωση – αφιέρωμα στον Γιώργο Χιονίδη από τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας με αφορμή την επανέκδοση της δίτομης “Ιστορίας της Βέροιας” του Γιώργου Χιονίδη, που οφείλεται από τη μια στις άοκνες προσπάθειες του Γιώργου Καλογήρου να την επιτύχει κι από την άλλη στη χορηγό της έκδοσης, την Εύη Λαζού – Λασκαρίδη, που προχώρησε σ’ αυτήν τη δωρεά στην πόλη, στη μνήμη του πατέρα της Νίκου Λαζού.
Η Εύη Λαζού – Λασκαρίδη προλόγισε με ένα ιδιαίτερα ζεστό και ουσιαστικό κείμενο, το οποίο παραθέτουμε, συνδέοντας τις λέξεις πατρίδα και μνήμη και τιμώντας τον συγγραφέα που χάρισε στη Βέροια το βιβλίο της Ιστορίας της.
Η φράση της “το βιβλίο είναι μια «κάψουλα» της μνήμης της πόλης και των ανθρώπων της, που αποτελεί σημείο συνάντησης και αναφοράς για όλες τις γενιές” είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική.
far
………………………….
Είναι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στον ζεστό χώρο της βιβλιοθήκης της πόλης μου κι εν μέσω τόσο σημαντικών ανθρώπων και πολλών φίλων. Είναι δε μεγάλη τιμή για μένα η δυνατότητα που μου δόθηκε από τον κο Γιώργο Χιονίδη, τον κο Γιώργο Καλογήρου και τους ανθρώπους της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας να συμμετάσχω στην επανέκδοση μετά από τόσα χρόνια αυτού του τόσο σημαντικού για την πόλη μας έργου. Νιώθω επίσης πολύ τυχερή που με αξίωσε ο Θεός και η πορεία της ζωής μου να μπορώ να προσφέρω στον τόπο μου και στους συνανθρώπους μου.
Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία δεν υπήρξε ποτέ το δυνατό μου σημείο, από τα μαθητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα ομολογώ με λίγη ντροπή. Όμως μεγαλώνοντας εκτιμώ την αξία της όλο και πιο συχνά ως σημαντικό κομμάτι της εξέλιξης μας, ατομικής και συλλογικής.
Όλη αυτή η διαδικασία αποτέλεσε για μένα μια ευκαιρία να ανατρέξω στην δική μου ιστορία στην γενέτειρα μου, να θυμηθώ τις ρίζες μου, να ξεθάψω πολύτιμες εικόνες και αναμνήσεις καλά κρυμμένες και να πλημμυρίσω με συναισθήματα.
Τι είναι, μεταξύ άλλων, για μένα η Βέροια;
- Είναι οι άνθρωποι, η οικογένεια μου, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μου, οι φίλοι μου, είμαστε όλοι εμείς.
- Είναι το χάδι της μαμάς μου, η φέτα ψωμί με μερέντα της γιαγιάς μου, το περήφανο βλέμμα του πατέρα μου σε κάθε μικρό ή μεγάλο επίτευγμα μας και οι τιμωρίες του στις σκανταλιές που σκαρώναμε με τον αδερφό μου
- Είναι η ελευθερία των παιδικών μας χρόνων – οι ατέλειωτες ώρες παίζοντας τζαμί και μακριά γαϊδούρα στις αλάνες πίσω από την Εκκλησία του Χριστού, στην Πλατεία Ωρολογίου, στην αυλή του σχολείου
- Είναι οι αμήχανοι περίπατοι στην Ανοίξεως και το πρώτο μας κλεφτό φιλί στα σκαλάκια της Ελιάς
- Το κυνήγι πυγολαμπίδων τα ανοιξιάτικα βράδια με τις ξαδέρφες μας στα στενά της Εβραϊκής συνοικίας πίσω από τον ιστορικό πλάτανο
- Το περίφημο νερό της Μπαρμπούτας με το οποίο συνδέσαμε τους αφελείς όρκους αιώνιας αγάπης κάθε παιδικοεφηβικού μας έρωτα
- Οι κεφάτες βραδιές των γονιών μου με φίλους τους στο πατρικό μας σπίτι, γεμάτες με γέλια, τραγούδι, συναίσθημα, νοσταλγία και με την ψυχή της παρέας, τον εξαιρετικό μουσικό και οικογενειακό φίλο κο Γιώργο Καλογήρου, να παίζει πιάνο αφιερώνοντας την «Αννούλα του χιονιά» στη συνοδοιπόρο του στη ζωή και αδερφική φίλη της μητέρας μου.
Είναι επίσης το χνούδι στα χέρια από το νωπό ροδάκινο και η μυρωδιά της κομπόστας που υπήρχε πάντα στο σπίτι μας. Όλες οι αισθήσεις μαζί: αφή, γεύση, όσφρηση, από κάτι που οι προγονοί μου αγάπησαν και στο οποίο έγραψαν τη δική τους ιστορία στο εργοστάσιο στην περιοχή της Πατρίδας Βέροιας. Και πόσο σημαδιακό: Η περιοχή Πατρίδα ως γεωγραφικός προσδιορισμός, η σημειολογική έννοια της λέξεως ”πατρίδα” ως τόπου καταγωγής, αλλά και η σύνδεσή της με τη λέξη ”πατήρ”, από την οποία και προέρχεται ετυμολογικά.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ σήμερα. Για να τιμήσω τη μνήμη του πατέρα μου και την πατρίδα μου -που δεν είναι άλλο από τον τόπο που κληρονομούμε από τον πατέρα μας.
Και δεν υπάρχει, πιστεύω, καλύτερος τρόπος από την υποστήριξη αυτής της θαυμάσιας έκδοσης που τιμά την ιστορία όλων μας και τη συλλογικότητα.
Για την ίδια την έκδοση και τη συμβολή της στην κατανόηση της ιστορίας του τόπου μας έχουν αποφανθεί πολλοί μελετητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό και, βεβαίως, η Ακαδημία Αθηνών που τίμησε τον συγγραφέα. Η αξία της, ωστόσο, υπερβαίνει τους ειδικούς. Είναι μια «κάψουλα» της μνήμης της πόλης και των ανθρώπων της που αποτελεί σημείο συνάντησης και αναφοράς για όλες τις γενιές – αυτές που γνωρίζουν, κι εκείνες που πρέπει να μάθουν.
Ήταν, λοιπόν, μεγάλη χαρά για εμένα να στηρίξω την επανέκδοση αυτού του σημαντικού έργου που σήμερα αποδίδεται ξανά στο κοινό. Και, μέσα από αυτό, να τιμήσω τη μνήμη του πατέρα μου αλλά και όλων των ανθρώπων που με το ήθος και τη διαδρομή τους άφησαν ισχυρό το αποτύπωμά τους στην πόλη μας.
Εύχομαι η «Ιστορία της Βέροιας» να διαβαστεί και να αγαπηθεί, όπως αξίζει στον συγγραφέα της.
Εύη Λαζού – Λασκαρίδη
…………………………………..
Για την εκδήλωση μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια:
—-
