“Η γενοκτονία, οι σπόνσορες και η ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Με μια κίνηση ματ, και παρά το τρομακτικό τίμημα που πλήρωσε και πληρώνει έκτοτε ο λαός της Γάζας στο πλαίσιο της ειδεχθούς εκστρατείας εθνοκάθαρσης και συλλογικής τιμωρίας του, η δήθεν «τρομοκρατική» για τους προσκυνημένους παλαιστινιακή αντίσταση κατάφερε, πέρα από τις μεγάλες απώλειες που προκάλεσε στον αιφνιδιασμένο πολιορκητικό στρατό και τους εποίκους, να ξαναφέρει το παλαιστινιακό πρόβλημα στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής, να επιτείνει τα στρατηγικά αδιέξοδα του Ισραήλ και των ξένων προστατών του, να ακυρώσει στην πράξη την πορεία «συμφιλίωσης» και αναγνώρισης του Ισραήλ από τα διάφορα πρόθυμα αραβικά καθεστώτα και τελικά να δώσει νέα πνοή στις ελπίδες όχι μόνο των Παλαιστινίων, αλλά κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου για δικαίωση.

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για το τι ακριβώς έγινε ή δεν έγινε στις 7/10. Το σίγουρο είναι πως το ίδιο το ισραηλινό κράτος αποφεύγει μέχρι σήμερα να διατάξει ενδελεχή έρευνα όχι μόνο για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, αλλά και για τις πολλαπλές προειδοποιήσεις που αποδεδειγμένα προηγήθηκαν και αγνοήθηκαν επιδεικτικά από την πολεμοκάπηλη, ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, που χρειαζόταν όσο τίποτε αυτή την αφορμή για να προωθήσει τα ήδη γνωστά γενοκτονικά σχέδιά της για το «Μεγάλο Ισραήλ» και τη νέα Νάκμπα.

Δείτε τον χάρτη που ο ίδιος παρουσίασε τον Σεπτέμβρη στον ΟΗΕ, και στον οποίο δεν υπάρχει ούτε ίχνος Παλαιστίνης, και θα καταλάβετε. Ο «Μπίμπι» άλλωστε επιμένει πεισματικά πως η όποια έρευνα θα διεξαχθεί μετά το πέρας του πολέμου, τον οποίο, όπως όλοι έχουμε πλέον καταλάβει, κάνει τα πάντα για να διαιωνίσει και, ει δυνατόν, να διευρύνει, βομβαρδίζοντας και προκαλώντας συνεχώς με casus belli το Ιράν, τη Συρία, τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ και άλλους περιφερειακούς αντιπάλους του.

Ωστόσο, εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει από τις μαρτυρίες επιζησάντων και τα δημοσιεύματα του ίδιου του ισραηλινού Τύπου ότι πολλά από τα γκεμπελικά ψεύδη περί μαζικών αγριοτήτων σε βάρος αμάχων από τους μαχητές της Χαμάς έχουν ήδη καταρριφθεί: είναι πλέον κοινό μυστικό ότι πολλοί Ισραηλινοί ένστολοι και πολίτες σκοτώθηκαν από «φίλια πυρά», ιδίως βαρέων όπλων από ελικόπτερα Apache και άρματα μάχης, ενώ είχαν ήδη αιχμαλωτιστεί από τους Παλαιστινίους και είτε μεταφέρονταν στη Γάζα, είτε βομβαρδίστηκαν μέσα στα σπίτια τους στα διάφορα κιμπούτς-προχωρημένα φυλάκια του στρατού κατοχής, στο πλαίσιο του ανομολόγητου «Δόγματος του Αννίβα» (Hannibal Doctrine). Δόγματος που άλλωστε εφαρμόζεται και μέσα στη Γάζα, όπου οι ισραηλινές βόμβες έχουν ήδη σκοτώσει δεκάδες πολύτιμους για τη Χαμάς, αλλά αναλώσιμους για τη σιωνιστική ηγεσία ομήρους.

Οσο για τα παραμύθια για τα δήθεν δεκάδες αποκεφαλισμένα ή γενικά δολοφονημένα παιδιά, που αναπαράχθηκαν ακόμα και από τον ίδιο τον «Genocide Joe» Μπάιντεν για να νομιμοποιήσουν τη σφαγή, αυτά αποκαλύφθηκε πολύ γρήγορα πως ήταν κατασκευασμένα ψεύδη – σε αντίθεση με τις κυριολεκτικά χιλιάδες φωτογραφίες και βίντεο από καμένους και κομματιασμένους ανήλικους Παλαιστινίους, περιλαμβανομένων και εκατοντάδων βρεφών, που μπορεί ο καθένας να δει στο διαδίκτυο, αλλά κατά σατανική σύμπτωση δεν μεταδίδονται ποτέ από τα επιλεκτικώς ευαίσθητα δυτικά (και ελληνικά) Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, που εξακολουθούν να αναμεταδίδουν αμάσητη την ισραηλινή προπαγάνδα.

Πού είναι τα βίντεο από το ανύπαρκτο αρχηγείο της Χαμάς κάτω από το Αλ Σίφα, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας, που καταστράφηκε πριν από λίγες μέρες ολοσχερώς; Πού είναι τα πειστήρια για τη δήθεν δράση μαχητών μέσα στο Αλ Σίφα και δεκάδες ακόμη νοσοκομεία και σχολεία-καταφύγια του ΟΗΕ, που προφασίζονται συστηματικά οι Ισραηλινοί για να τα ισοπεδώσουν;

Είπαμε όμως: Με κάθε νέο ψέμα που αποκαλύπτεται, με κάθε νέο ανατιναγμένο νοσοκομείο ή πανεπιστήμιο, με κάθε νέα θηριωδία ή εκατόμβη αμάχων, το Ισραήλ βυθίζεται όλο και περισσότερο στο στρατηγικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει ήδη εδώ και δεκαετίες αυτοπαγιδευτεί. Εξι μήνες μετά την έναρξη των «ασύμμετρων» εχθροπραξιών στη Γάζα, αλλά και στην κατεχομένη Δυτική Οχθη και την Ιερουσαλήμ, η ισραηλινή πολεμική μηχανή και οι σιων(αζ)ιστές που την κατευθύνουν δεν έχουν πετύχει κανέναν από τους δηλωμένους ή αδήλωτους στόχους τους.

Παρά τον αναπόφευκτο θάνατο και τραυματισμό χιλιάδων μαχητών της, οι αντιστασιακές οργανώσεις παραμένουν αξιόμαχες και πανταχού παρούσες σε ολόκληρη τη Λωρίδα, περιλαμβανομένης και της υποτίθεται ελεγχόμενης εδώ και μήνες βόρειας και κεντρικής Γάζας, στήνοντας πολύνεκρες ενέδρες και διατηρώντας την ικανότητα εκτόξευσης ρουκετών, τουλάχιστον σε κοντινές πόλεις όπως οι Σντερότ και Ασκελόν.

Και βέβαια όσο το Ισραήλ αποτυγχάνει να απελευθερώσει (ή να σκοτώσει…) τους περίπου εκατό εναπομείναντες ή μάλλον… επιζώντες ομήρους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι στρατιωτικοί, η Χαμάς κρατάει ζωντανό το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί της πλήττοντας το ηθικό των κατακτητών και προκαλώντας ρήγματα στην ισραηλινή κοινή γνώμη, με τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις –που έχουν μπροστάρηδες τους συγγενείς και φίλους των ομήρων– να γιγαντώνονται.

Αξίζει μάλιστα να διαβάσετε κάποιες από τις πρόσφατες δημόσιες ομιλίες μπροστά στην «Κνεσέτ» τόσο ορισμένων από αυτούς τους ηρωικούς συγγενείς, όσο και του πρώην πρωθυπουργού Εχούντ Μπάρακ: είναι οι καλύτεροι αντιπρόσωποι του «άλλου Ισραήλ», που ευτυχώς όχι μόνον υπάρχει, αλλά και αναγνωρίζει τη λάθος κατεύθυνση που έχει πάρει η χώρα με τον Νετανιάχου και τους εξτρεμιστές επιτελείς και συμμάχους του.

Αν και βέβαια είναι λάθος να προσωποποιούμε το σιωνιστικό πρόβλημα· αργά ή γρήγορα ο Νετανιάχου θα πέσει, μπορεί ακόμα και να βρεθεί στη φυλακή, και κάποιος άλλος -ο Γκαντζ; ο Λαπίντ;- θα πάρει τη θέση του. Αλλά ο σιωνισμός, όπως όλες οι μορφές φασισμού και ρατσιστικών ιδεολογιών περί «εκλεκτών λαών» και υπανθρώπων, δεν θα τα τινάξει τόσο εύκολα.

Εξίσου σημαντικό είναι όμως το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ισραηλινή οικονομία, τόσο από το κόστος της μαζικής επιστράτευσης και της αναγκαστικής εκκένωσης μεγάλου μέρους του βόρειου Ισραήλ από τον φόβο της Χεζμπολάχ, όσο και από τις επιπτώσεις του επιτυχημένου μπλόκου που έχει επιβάλει η επαναστατική κυβέρνηση των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα.

Η γενναία Υεμένη, που έχασε σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους στον πολυετή «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων» με τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα -τους περισσότερους από την πείνα και τον αποκλεισμό- αλλά δεν το έβαλε κάτω, και τώρα στηρίζει ενεργά τους Παλαιστίνιους, γιατί δεν φοβάται πια κανέναν…

Φυσικά η Αμερική και οι Ευρωπαίοι υποτακτικοί της, περιλαμβανομένης της χώρας μας, συνεχίζουν να ταΐζουν ενεργά με όπλα, χρήματα και καύσιμα την ισραηλινή μηχανή γενοκτονίας, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα των αμάχων – αλλά ακόμα και αυτοί οι ξεδιάντροποι και διπρόσωποι σπόνσορες της μεσανατολικής τραγωδίας από το 1948 ώς και σήμερα μοιάζουν μέρα με τη μέρα να ζορίζονται, καθώς οι αποθηριωμένοι Ισραηλινοί παραβιάζουν τη μια μετά την άλλη όλες τις κόκκινες γραμμές.

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο της σύρραξης, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να κάνει ούτε με τις μάχες, ούτε με την οικονομία. Είναι η υπεράνθρωπη αντοχή απέναντι στον φόβο του θανάτου, την πείνα και τις κακουχίες της πολιορκίας που επιδεικνύει ο λαός της Γάζας, αρνούμενος να εγκαταλείψει ακόμα και τις ισοπεδωμένες γειτονιές της Πόλης της Γάζας, που θυμίζουν Χιροσίμα ή Δρέσδη.

Κι όμως, πάνω από 300.000 άμαχοι ζουν ακόμη στη βόρεια και κεντρική Γάζα! Το απάνθρωπο στοίχημα του Νετανιάχου και των ρατσιστών συμμάχων του, ότι θα άδειαζαν την ερειπωμένη Γάζα από τους ανθρώπους της και θα τους έσπρωχναν στην έρημο του Σινά, μοιάζει οριστικά χαμένο – δεν μπορούν, βλέπετε, να τους σκοτώσουν όλους…

Και γι’ αυτό επιμένουν με τόση λύσσα να προχωρήσουν στην προαναγγελθείσα εδώ και μήνες χερσαία εισβολή στη Ράφα, όπου έχουν καταφύγει σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο εκτοπισμένοι, ίσως γιατί συνειδητοποιούν πως ο χρόνος τους τελειώνει και πως πρέπει, όπως τους συμβουλεύει συνεχώς ο παλιόφιλος Τραμπ, να «τελειώσουν τη δουλειά»! Θα το τολμήσουν;

 efsyn.gr