«Εγώ δεν κάνω άλλο εμβόλιο κόβιντ». Γιατί είναι λάθος; / Οι ειδικοί Γιάννης Πρασσάς και Γιώργος Παππάς μιλούν για το επικαιροποιημένο εμβόλιο

Και υπάρχει και κάτι ακόμη που απασχολεί την επιστημονική κοινότητα. Ο ερχομός του νέου ιού δεν άλλαξε μόνο ποσοτικά τη συμβίωσή μας με τους ενδημικούς ιούς, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να την άλλαξε και ποιοτικά. Υπάρχουν αρκετά δεδομένα (κυρίως από τη μελέτη ασθενών με long COVID) που δείχνουν ότι μόλυνση με SARS-COV2 μπορεί ενίοτε να προκαλέσει κάποιου είδους προσωρινής ανοσοδιαταραχής (π.χ. για κάποιους μήνες) κάτι που σε αυτές τις περιπτώσεις θα μπορούσε να κάνει συγκεκριμένους ασθενείς ακόμη πιο ευάλωτους σε επακόλουθες μολύνσεις από άλλους ιούς. Οι σχετικές μελέτες τρέχουν και θα έχουμε καλύτερη εικόνα καθώς περνάει ο χρόνος. Δεδομένης της μεγάλης συχνότητας και έντασης των κυμάτων που δίνει ο SARS-COV2 (βλέπουμε ένα επιδημιολογικό κύμα περίπου κάθε 6-9 μήνες), αυτό θα μπορούσε να έχει συνεργιστικό αντίκτυπο στο συνολικό τίμημα που πληρώνουμε συνολικά ως κοινότητες από τους ιούς.

Ναι, το ακούω και εγώ αυτό. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έκαναν χωρίς μεγάλη σκέψη τις πρώτες δόσεις του εμβολίου πιστεύοντας στο όφελος του εμβολιασμού, αλλά κάπου στην πορεία μάλλον ένιωσαν –λανθασμένα– ότι δεν κινδυνεύουν πλέον από τον ιό. Αυτή είναι λάθος εκτίμηση και το βλέπουμε στην πράξη. Ο SARS-COV2 είναι εδώ, μεταλλάσσεται γρήγορα και κάθε φορά που θα σαρώνει τις κοινότητές μας θα συνεχίζει να προκαλεί πολλούς θανάτους και μακροχρόνιες παθήσεις. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα έχουν πεθάνει πάνω από 1.000 συμπολίτες μας από COVID. Ενδεικτικά, την τελευταία εβδομάδα μόνο είχαμε πάνω από 100 (!) θανάτους στην Ελλάδα και πολλές περισσότερες νοσηλείες και εισαγωγές σε ΜΕΘ.

Το μήνυμα που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο είναι «οι επιμολύνσεις με SARS-COV2 δεν είναι άνευ ρίσκου». Το ότι το πέρασε κάποιος ήπια την τελευταία φορά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι από εδώ και πέρα θα είναι παιχνιδάκι για αυτόν ο ιός. Όλοι μας εξακολουθούμε να παίρνουμε ένα πακετάκι ρίσκου που μας αναλογεί μετά από κάθε πιθανή επιμόλυνση. Και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όσο περισσότερο ενισχυμένες είναι οι στοχευμένες αντί-SARS-COV2 αμυντικές μας γραμμές όταν μας ξανασυναντήσει ο ιός, τόσο μικρότερο το πακετάκι αυτό.

Δεν έχει νόημα δηλαδή να μετράει κανείς πόσα εμβόλια έχει κάνει συνολικά.

Κανένα νόημα! Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της επαγώμενης ανοσιακής τόνωσης πέφτει με τον χρόνο, το σημαντικό είναι να έχουμε προλάβει να κάνουμε ενισχυτικό εμβολιασμό πριν μας προλάβει ο ιός. Όπως κάναμε άλλωστε με όλα τα χρόνια με το εμβόλιο της γρίπης. Δεν θυμάμαι κανείς να μετράει πόσα αντιγριπικά εμβόλια έχει κάνει στη ζωή του. Και αυτό αφορά όλες τις ηλικίες (για τις οποίες υπάρχει επίσημη σύσταση για τακτικό εμβολιασμό) αλλά ιδίως για τους μεγαλύτερους σε ηλικία συμπολίτες (π.χ. άνω των 60 ετών). Τα δεδομένα δείχνουν μείωση των νοσηλειών άνω του 60-70% αν έχει προλάβει κανείς να ενισχύσει μέσω εμβολιασμού την άμυνά του. Αυτοί ειδικά έπρεπε όλοι να έχουν λάβει μαζικά τα μέτρα τους. Τα εμβόλια είναι πολύ ασφαλή, δωρεάν και εύκολα διαθέσιμα. Είναι πραγματικά κρίμα να παίρνουν αχρείαστα μεγαλύτερο ρίσκο.

Βέβαια, όπως έχεις ξαναπεί, τα εμβόλια είναι κάπως σαν τον αερόσακο! Δηλαδή…

Δηλαδή δεν αποτρέπουν το τρακάρισμα, απλά μειώνουν σημαντικά το ρίσκο τραυματισμού αν τρακάρει κανείς. Το καλύτερο είναι προφανώς να μην τρακάρουμε (δηλαδή να κολλήσει κανείς όσο λιγότερες φόρες γίνεται τον ιό). Και γι’ αυτό, ειδικά σε φάσεις επιδημιολογικού ξεσπάσματος, η μόνιμη χρήση κατάλληλης μάσκας (τύπου ΚΝ95, όχι απλής χειρουργικής) σε εσωτερικούς χώρους και οι συχνοί αερισμοί του χώρου θα έπρεπε να είναι αυτόματες επιλογές. Είναι θλιβερό ότι ακόμη και σήμερα, με νωπές τις μνήμες του ξεσπάσματος της πανδημίας, σχολεία, νοσοκομεία και κέντρα φροντίδας εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς σοβαρά συστήματα καθαρισμού αέρα. Πάθαμε, αλλά δεν φαίνεται ότι μάθαμε.

Το ότι το πέρασε κάποιος ήπια την τελευταία φορά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι από εδώ και πέρα θα είναι παιχνιδάκι για αυτόν ο ιός

Γιώργος Παππάς

Όταν διαβάζω τις αναρτήσεις με τα Ημερολόγια Κορωνοϊού δεν έχω καμία αμφιβολία για το τι πρέπει να κάνω. Γιατί έπεσε η επιθυμία μας για να κάνουμε το εμβόλιο; Γιατί δεν είμαστε σίγουροι;

Ο σημαντικότερος λόγος είναι η απουσία επαρκούς επιστημονικής πληροφόρησης του ευρύτερου κοινού. Έχει εκλείψει αυτή μετά την πρώτη φάση της πανδημίας, ή γίνεται από καλοπροαίρετους αλλά ημιμαθείς επιστήμονες ή από ανθρώπους που επιδιώκουν την προσωπική δημοσιότητα. Και αναμενόμενα κάποιοι παραπληροφορητές παραμόνευαν για να καλύψουν αυτό τον κενό ζωτικό χώρο.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πολλοί θεσμικοί επιστήμονες αλλά και πολιτειακοί παράγοντες λειτούργησαν παρηγορητικά και όχι με ειλικρίνεια για την πανδημία. Έχουν σφυρίξει τη λήξη της πανδημίας πολλές φορές, για να γίνουν αρεστοί ή νομίζοντας καλοπροαίρετα πως δίνουν κουράγιο/προοπτική στον κόσμο. Όταν εργαλειοποιεί κάποιος και τον εμβολιασμό σε αυτή τη θεώρηση της κατάστασης, τότε ουσιαστικά απαξιώνει και το εμβόλιο, είτε χαρακτηρίζοντάς το «περιττό» για τους πολλούς ή, στο άλλο άκρο, θεωρώντας πως μόνο με τον εμβολιασμό μπορεί να λήξει η πανδημία.

Ο τρίτος λόγος είναι η ανεπαρκής παιδεία σε θέματα υγείας και επιστήμης του γενικού πληθυσμού – πολλοί θεωρούν ότι ο εμβολιασμός είναι μια πρακτική της παιδικής ηλικίας, αγνοώντας και τις, εκτός πανδημίας, εμβολιαστικές ανάγκες των ενηλίκων (από την επικαιροποίηση του αντιτετανικού μέχρι την ηπατίτιδα, τον πνευμονιόκοκκο και τη γρίπη). Ελάχιστοι επίσης κατανοούν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η επιστήμη, τη σημασία του να λες «δεν γνωρίζω», τον τρόπο με τον οποίο τελικά «γνωρίζεις». Εδώ απαιτείται πλέον παρέμβαση σε σχολικό επίπεδο, καθώς ο 21ος αιώνας δεν θα στερείται εκτάκτων υγειονομικών καταστάσεων γενικώς.

Το ότι πολλοί επιλέγουν να μην εμβολιάζονται οφείλεται και στο ότι πολλές φορές οι ίδιοι οι γιατροί τους λένε «μη κάνεις άλλο εμβόλιο, δεν το χρειάζεσαι».

Αν κάποιος θεωρεί ότι μπήκαμε σε φάση ενδημικής συνύπαρξης με τον ιό τότε το εμβόλιο χρειάζεται, όπως χρειάζεται και της γρίπης – δεν θεωρείται κανείς προστατευμένος για τη γρίπη επειδή έκανε εμβόλιο τον Οκτώβριο του 2022, ούτε μετράει «α, το 18ο εμβόλιο για τη γρίπη»· κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να ισχύσει και για τον κορωνοϊό.
Ακόμη χειρότερα όμως, όπως σημειώνουν οι κορυφαίοι εξελικτικοί βιολόγοι παγκοσμίως, ο κορωνοϊός συνεχίζει να τρέχει εξελικτικά κι εμείς να ασθμαίνουμε πίσω του. Άρα, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επικαιροποιούμε την ανοσία μας με τον ασφαλέστερο τρόπο που υπάρχει (και να παρακολουθούμε το πώς εξελίσσεται ο ιός).

Αν κάποιος επαγγελματίας υγείας είναι εναντίον αυτής της επιστημονικής λογικής, τότε είναι ή αμαθής ή υστερόβουλος. Επαγγελματίες διακινητές παραπληροφόρησης είδαμε πολλούς τα τελευταία 4 χρόνια, να επιδιώκουν πολιτική καριέρα ή να πουλάνε μαντζούνια. Για τους αμαθείς επαγγελματίες η λύση είναι η παρέμβαση (εκπαιδευτική ή διορθωτική) των επιστημονικών συλλόγων και της ακαδημαϊκής κοινότητας και η παρότρυνση των ίδιων των πολιτών να παρουσιάζουν οι επαγγελματίες υγείας αποδείξεις, τεκμήρια για ό,τι ισχυρίζονται.

Κι αν υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτό που πιστεύουν κάποιοι, ότι υπάρχουν παρενέργειες καρδιολογικής φύσης;

Γνωρίζουμε ότι μετά τη 2η δόση των mRNA εμβολίων παρατηρήθηκε, ιδιαίτερα σε άρρενες 18-39 ετών, σε ποσοστό 1 προς 10.000 μια ήπια προς μέτριας βαρύτητα μυοκαρδίτιδα (πολύ ηπιότερη της συνήθους μυοκαρδίτιδας από ιούς, και σπανιότερη και από τη μυοκαρδίτιδα που προκαλεί ο ίδιος ο κορωνοϊός). Επακόλουθες μελέτες, όμως, έδειξαν ότι και αυτή η παρενέργεια δεν παρατηρείται (παρά σε περιπτώσεις 1 στο εκατομμύριο) μετά από επαναληπτικές δόσεις του εμβολίου – υπάρχουν τα σχετικά στοιχεία από την εκτεταμένη χρήση του περσινού επικαιροποιημένου εμβολίου. ΔΕΝ υπάρχει συσχέτιση των mRNA εμβολίων που χρησιμοποιούνται με αιφνιδίους θανάτους.

Αντίθετα, υπάρχει επαρκέστατη τεκμηρίωση, δημοσιευμένη σε κορυφαία επιστημονικά έντυπα, από παρακολούθηση εκατομμυρίων ατόμων που νόσησαν από κορωνοϊό, ότι η νόσηση επιφέρει μεσομακροπρόθεσμο διπλασιασμό έως και τριπλασιασμό της πιθανότητας να εμφανίσεις τους επόμενους μήνες σοβαρά προβλήματα από το καρδιαγγειακό (εμφράγματα, εμβολές, αγγειακά εγκεφαλικά, θρομβώσεις, αρρυθμίες, παθολογίες δηλαδή που μπορούν να οδηγήσουν σε αιφνίδιο θάνατο), και αυτός ο κίνδυνος ανακυκλώνεται κάθε φορά που κάποιος θα ξανανοσήσει.

Η νόσηση επιφέρει διπλασιασμό έως και τριπλασιασμό της πιθανότητας να εμφανίσεις τους επόμενους μήνες σοβαρά προβλήματα από το καρδιαγγειακό

athensvoice