Ο γάμος των ομόφυλων και οι 8486 απολύσεις την ημέρα για το 2023! / γράφει ο Τεύκρος
Σοκάρουν τα στοιχεία! 8486 απολύσεις την ημέρα, πάνω από 3 εκατομμύρια το χρόνο, σύμφωνα με το σύστημα «Εργάνη». Κανείς όμως δεν θα ακούσει γι’ αυτό στις τηλεοράσεις, στα ΜΜΕ που κυριαρχούν και διαμορφώνουν το κοινό τους, καλλιεργώντας αποπροσανατολισμό, απάθεια και αδιαφορία, πλασάροντας σε μεγατόνους την υποκουλτούρα.
Το θέμα που κυριαρχεί στις μέρες μας στις τηλεοράσεις, με εμπλεκόμενα τα κόμματα του μνημονιακού τόξου είναι ο γάμος των ομόφυλων! Δηλώσεις επί δηλώσεων, περί δικαιωμάτων, με τους… σοβαρούς δημοσιογράφους να παίρνουν θέση, να μας ενημερώνουν με κάθε λεπτομέρεια για τις εξελίξεις επί του θέματος, για το… «μασάζ» στους κυβερνητικούς βουλευτές αλλά και αυτούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλα τινά περισπούδαστα!
Η υποκρισία και το ψέμα σ’ όλο τους το μεγαλείο! Εάν οι ανωτέρω, (κόμματα και… δημοσιογράφοι), ενδιαφέρονταν πραγματικά για τα δικαιώματα των πολιτών θα έπρεπε να είχαν ιεραρχήσει πολύ πιο μπροστά το θέμα των απολύσεων, αυτό της ανεργίας, των ανύπαρκτων στην ουσία εργασιακών δικαιωμάτων, των καθημερινών κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, της φτώχειας, της Δημόσιας Υγείας που παραπαίει, της Δημόσιας Παιδείας που είναι υπό διωγμό, τον πόλεμο στη γειτονιά μας με τις εκατόμβες καθημερινά νεκρών Παλαιστινίων από τα δολοφονικά πυρά των Ισραηλιτών κατακτητών στη Γάζα και στην Παλαιστίνη και πολλά άλλα παρόμοια. Βεβαίως, στη συνέχεια θα είχε θέση και ο γάμος.
Κι αυτοί που μιλούν, υποκριτικά, για κοινωνικά δικαιώματα, ας μας πουν ποιο απ’ τα θέματα, απ’ όσα περιγράφτηκαν παραπάνω, κρίνουν σπουδαιότερα; Αυτά που αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ή αυτό που αφορά ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας, ίσως, συνολικά μικρότερο και από τον αριθμό των απολύσεων σε μια ημέρα!
ΥΓ. Κρίνω σκόπιμο να αναφέρω περίπτωση απολύσεων που μου περιέγραψε φίλος. Ο εργοδότης, προκειμένου να μετακομίσει την επιχείρησή του, προσέλαβε περίπου 10 άτομα ως μόνιμο προσωπικό, μεταξύ αυτών και ο ανεψιός του φίλου μου. Όλοι τους εργάστηκαν σκληρά, έχοντας και τη χαρά της μόνιμης πρόσληψης, ξεπερνώντας κατά πολύ το ωράριο, χωρίς να λογαριάζουν κούραση. Όταν όμως τέλειωσε η μετακόμιση, σε πολύ λιγότερο από ένα μήνα, ο εργοδότης, με το «όπλο» του νόμου, τους ανακοινώνει ότι δεν τους χρειάζεται πια και τους απολύει, αδιαφορώντας προφανώς για τις κάθε είδους συνέπειες, (οικονομικές, ψυχολογικές, κοινωνικές), που θα είχε αυτό για τους απολυμένους!
