‘‘Πήρες τη στράτα και έφυγες…
τη στράτα των αγγέλων…
Δεν ήταν φαίνεται γραφτό
να ορειβατείς στο μέλλον.»
Κείμενο-φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γραμματρικόπουλος
Κυριακή 26-11-2023
Φίλε μου Θανάση ( Αθανάσιος Συργιάννης ).
Πόσο γρήγορα, συνοδοιπόρε μου στα βουνά και πάνω απ’ όλα φιλαράκι μου, πέρασε το 40ήμερο από τη μέρα εκείνη που σε «πήρε» η Μοίρα, με το έτσι «θέλω», από το χέρι και σε «οδήγησε» μέσα από το μονοπάτι, που δεν έχει γυρισμό, στην…αιωνιότητα.
Αγαπούσες την ορειβασία και είχες αμέτρητες αποδράσεις και δράσεις στα βουνά προσθέτοντας κάθε τόσο όμορφες εμπειρίες στο «ορειβατικό σου βιογραφικό».
Είχες ανέβει πάμπολλες φορές στο ‘‘Οροπέδιο των Μουσών’’ του Ολύμπου, εκεί που βρίσκεται το…σπίτι των θεών, περπατώντας μονοπάτια που είχαν, όμως, και επιστροφή.
Ήταν, φιλαράκι μου, εκείνες οι φορές που ήθελες να ικανοποιήσεις τα «θέλω» σου και με χαρούμενη διάθεση ακολουθούσες, βήμα-βήμα, την ομάδα μας.
Και να που, στην τελευταία σου απόδραση στον ορεινό όγκο του ‘‘Βόρα’’ Ν. Πέλλας και κοντά στα Ελληνοσκοπιανά σύνορα, η Μοίρα «θέλησε» να σε «ανεβάσει», παρά τη θέλησή σου, στο…ψηλότερο.
Εκεί, από τα 1.600 μέτρα υψόμετρο και λίγο πιο κάτω από την κορυφή ‘‘Σοκόλ’’ ή ‘‘Γεράκι’’, «αποφάσισε» να σε «ανεβάσει», στις 22-10-2023, στο ‘‘Οροπέδιο του Παράδεισου’’, για να «βρεθείς» με τους αγγέλους και με όλα εκείνα τα συγγενικά σου πρόσωπα που «ταξίδεψαν» πολύ νωρίτερα από σένα.
Η αγάπη, «μετεωρολόγε» της ομάδας -όπως σε αποκαλούσα-, δεν πεθαίνει.
Έτσι και η αγάπη που έτρεφα στο πρόσωπό σου δεν πέθανε μετά το «ταξίδι» σου στην αιωνιότητα και ούτε θα πεθάνει, γιατί είχαμε ένα όμορφο δέσιμο αληθινής ανθρώπινης αγάπης φίλου προς φίλο.
Αυτό το όμορφο δέσιμο μεταξύ μας θα σε «κρατά» για πάντα στη μνήμη μου.
Θα σε κρατά για πάντα στη σκέψη μου, γιατί ήσουν ένας άνθρωπος καλός, ένα άτομο με ομορφιά ψυχής, συμβουλάτορας και πάνω απ’ όλα ήσουν ο «εξομολογητής» μου.
Μπορεί όλο αυτό το διάστημα, που βρίσκεσαι εκεί ψηλά, να διηγείσαι, σε αυτούς που πλέον έχουν τη δυνατότητα να σε ακούσουν, όλες τις όμορφες εμπειρίες σου ζωής και εκείνες των ορειβατικών σου δραστηριοτήτων…εγώ, όμως, να το ξέρεις, αν και δεν σε έχω κοντά μου διαζώσης, σε «ακούω» και σε «βλέπω» μέσα από τις…χιλιάδες φωτογραφίες και τα δεκάδες βιντεάκια του ψηφιακού μου άλμπουμ.
Σε «βλέπω» σε όλες εκείνες τις στιγμές που «αιχμαλώτισε» ο φακός κατά τη διάρκεια των ορειβατικών μας κοινών εξορμήσεων και σε «ακούω» μέσα από τις εικόνες των ολιγόλεπτων βίντεο.
Μάς λείπει και θα μας λείψει η παρουσία σου, αλλά να ξέρεις φιλαράκι μου ότι ποτέ δεν θα σβήσει η ανάμνησή σου από τη σκέψη μας.
Εύχομαι υγεία στην αγαπημένη σου Στέλλα, τη γυναίκα της ζωής σου.
Να ναι καλά τα παιδιά σου, οι γαμπροί και τα εγγόνια σου.
Να έχουν όλοι οι πιο πάνω υγεία.
Να ζήσουν και να σε θυμούνται.
Αιωνία σου η μνήμη Θανάση φίλε μου.
[Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, σου αφιερώνω κάποιες από τις χιλιάδες φωτό, που έχουν αποτυπώσει τις όμορφες στιγμές στις ορειβατικές κοινές μας δραστηριότητες.]
————–
Η Φαρέτρα εύχεται στους δικούς του θερμά συλλυπητήρια.
—————————
“Αντίο Θανάση. Καλό σου ταξίδι συνάδελφε, φίλε και συνοδοιπόρε μου στα βουνά”
———————
