Είμαι το δέντρο που ακολουθεί τη γραμμή της προσευχής όταν ανεβαίνει
από ήσυχη ψυχή.
Είμαι η λόγχη που κοκκίνισε στο αίμα της Δύσης και φρουρεί το Αόρατο
απ’ την άρνηση και την ειρωνεία.
Είμαι στις γιορτές του τοπίου το μαύρο ράσο που δεν τελείωσεν ακόμα
τη δοκιμασία του.
Είμαι το καμπαναριό στο ναό του πόνου και για τις ψυχές που έχουν σκοπό
σημαίνει τους όρθρους και τους εσπερινούς η σιωπή μου.
…………………
Ο πίνακας είναι του Βίνσεντ Βαν Γκογκ
