Σιβηρία: Επιστήμονες επανέφεραν στη ζωή προϊστορικό σκουλήκι μετά από 46.000 χρόνια!
Επιστήμονες επανέφεραν στη ζωή ένα σκουλήκι που είχε παγώσει πριν από 46.000 χρόνια και ζούσε σε μια εποχή όπου τα μαμούθ και τα γιγάντια ελάφια δεν είχαν εξαφανιστεί από τον πλανήτη.
Το σκουλήκι, ενός άγνωστου προηγουμένως είδους, επέζησε 40 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πάγου της Σιβηρίας σε μια αδρανή κατάσταση, γνωστή ως κρυπτοβίωση, σύμφωνα με τον Teymuras Kurzchalia, ομότιμο καθηγητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Κυτταρικής Βιολογίας και Γενετικής Max Planck στη Δρέσδη και έναν από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα.
Σύμφωνα με την έρευνα οι επιστήμονες πίστευαν πως αυτή η κατάσταση μπορούσε να επιτευχθεί μέχρι και 40 χρόνια, αλλά μετά από την χρονολόγηση φυτών με ραδιενεργό άνθρακα μέσα στον παγετώνα που βρέθηκαν τα σκουλήκια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι βρίσκονται εκεί για περίπου 46.000 χρόνια.
Οι οργανισμοί σε κρυπτοβιοτική κατάσταση μπορούν να αντέξουν την πλήρη απουσία νερού ή οξυγόνου και να αντέξουν σε υψηλές θερμοκρασίες, καθώς και σε συνθήκες παγετού ή εξαιρετικά αλμυρές. Παραμένουν σε μια κατάσταση «μεταξύ θανάτου και ζωής», στην οποία οι μεταβολικοί ρυθμοί τους μειώνονται σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο, εξήγησε ο Kurzchalia.
Η γενετική ανάλυση που πραγματοποίησαν επιστήμονες στη Δρέσδη και την Κολωνία έδειξε ότι τα σκουλήκια αυτά ανήκαν σε ένα νέο είδος, το οποίο οι ερευνητές ονόμασαν Panagrolaimus kolymaenis.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το P. kolymaenis μοιράζεται με το C. elegans – έναν άλλο οργανισμό που χρησιμοποιείται συχνά σε επιστημονικές μελέτες – «μια μοριακή εργαλειοθήκη»που θα μπορούσε να του επιτρέψει να επιβιώσει στην κρυπτοβίωση. Και οι δύο οργανισμοί παράγουν ένα σάκχαρο που ονομάζεται τρεχαλόζη, που ενδεχομένως τους επιτρέπει να αντέχουν την κατάψυξη και την αφυδάτωση.
«Εξετάζοντας και αναλύοντας αυτά τα ζώα, μπορούμε ίσως να προστατεύσουμε και άλλα είδη ή τουλάχιστον να μάθουμε τι μπορούμε να κάνουνε για να τα προστατεύσουμε από ακραίες καιρικές συνθήκες» δήλωσε στο CNN ο Philipp Schiffer, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Ινστιτούτου Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας και ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη.
