Να το φεγγάρι έγειρε
βασίλεψε και η Πούλια
Είναι μεσάνυχτα – είναι μεσάνυχτα
Περνά-περνά η ώρα
Κι’ εγώ κοιμάμαι μόνη μου
.
Σαν άνεμος μού τίναξε ο έρωτας τη σκέψη,
σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.
Ήρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα,
δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος
