Πώς ο αρχαίος Κολωνός, που δέχτηκε τον τυφλό τον Οιδίποδα, σύμφωνα με τον Σοφοκλή στο έργο του “Οιδίπους επί Κολωνώ”, γίνεται σήμερα τόπος άλλων τραγωδιών, σύγχρονων, είναι πραγματικά παράξενο!
Ο Οιδίποδας, αφού σκότωσε τον πατέρα του και παντρεύτηκε τη μητέρα του χωρίς να το ξέρει, θύμα μιας τρομερής μοίρας, τιμωρεί τον εαυτό του μετά την αποκάλυψη, βγάζοντας ο ίδιος τα μάτια του και οδηγείται στον Κολωνό, όπου θα πεθάνει ατιμασμένος.
Οι σύγχρονες όμως τραγωδίες του Κολωνού δεν συμβαίνουν σε ενήλικες. Συμβαίνουν σε παιδιά, αφήνοντας ανεξίτηλα τραύματα. Κι αν ο Οιδίποδας σύρεται από τη μοίρα του σε πράξεις, που θα τον οδηγήσουν στη συμφορά χωρίς να φταίει, τα παιδιά του Κολωνού, χωρίς να φταίνε κι αυτά, οδηγούνται σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες, που οφείλονται είτε στην κοινωνική σήψη είτε στην προσωπική .
Η περίπτωση της 12χρονης απασχολεί ακόμα και τη δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ, που βρήκαν θέμα για να το φωτίζουν με άκρατο λαϊκισμό.
Προστέθηκε όμως στα τραγικά του Κολωνού και η περίπτωση εφήβου, που, όπως καταγγέλθηκε από τον ίδιο τώρα που ενηλικιώθηκε, κακοποιήθηκε και παρενοχλήθηκε φιλοξενούμενος στη Δομή, “Κιβωτός του Κόσμου”, μια δομή βραβευμένη.
Και το χειρότερο, τη μία καταγγελία ακολουθούν κι άλλες. Κι άλλοι φιλοξενούμενοι στη δομή καταγέλλουν συμπεριφορές ανεπίτρεπτες, που πηγάζουν από συνθήκες κατάχρησης εξουσίας.
Κι αν για τη 12χρονη το περιβάλλον είναι εκείνο που την ώθησε στις αρρωστημένες ορέξεις παιδεραστών, πώς μπορεί σε μια “κιβωτό”, που υποτίθεται πως σώζει από τα κύματα της ζωής, να κινδυνεύουν παιδιά, αντί να προστατεύονται; Να κακοποιούνται από τους υποτιθέμενους προστάτες τους; Είναι τόσο βαρύ, που δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.
Επειδή οι καθημερινές τραγωδίες ξαφνιάζουν με το μέγεθος και τη συχνότητά τους τόσο πολύ, που δεν μπορούμε πια να αντιδράσουμε, το χειρότερο θα ήταν για όλους μας να τις συνηθίσουμε. Και τότε ποια κιβωτός θα μπορούσε να σώσει εμάς;
far
