Ο Αλέκος Χατζηκώστας στη παρουσίαση του βιβλίου του Θόδωρου Ζιώτα «Η Νάουσα μέσα από τις εφημερίδες 1875-1940»
Στοιχεία από την τοποθέτηση του Αλέκου Χατζηκώστα στην παρουσίαση του Βιβλίου του Θόδωρου Ζιώτα «Η Νάουσα μέσα από τις εφημερίδες 1875-1940» από την Πολιτιστική Εταιρεία Νάουσας «Αναστάσιος Μιχαήλ ο λόγιος», χθες Κυριακή 9 Οκτωβρίου
Ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Αλέκος Χατζηκώστας υπογράμμισε: «Ο Τύπος αποτελεί πηγή άντλησης στοιχείων ιστορικών γεγονότων, έστω και συμπληρωματικός. Ας μην ξεχνάμε όμως την εποχή που εξετάζουμε ήταν και η μοναδική πηγή ενημέρωσης (εκτός από τον προφορικό λόγο) μιας και δεν υπήρχε ραδιόφωνο, τηλεόραση ή όπως σήμερα διαδίκτυο. Ο συγγραφέας- ως εργατική μέλισσα- συγκεντρώνει τα στοιχεία από πλήθος εφημερίδων που φυσικά η κάθε μία κουβαλούσε το δικό της ιδεολογικό-πολιτικό στοιχείο και φορτίο. Όμως αν κανείς σκύψει στον τότε έντυπο Τύπο θα διαπιστώσει ότι υπάρχει μεράκι, ψάξιμο για την είδηση (δεν υπήρχαν δα και τα περίφημα ειδησεογραφικά πρακτορεία) ήταν στη κυριολεξία «χειροποίητες» (δεν υπήρχαν τότε τα περίφημα δελτία Τύπου φορέων , κομμάτων κλπ) και έφεραν πάντα τη σφραγίδα της πένας του αρθρογράφου-δημοσιογράφου, μερικές φορές με έντονη λογοτεχνική διάθεση. Φυσικά και δεν εξιδανικεύω το παρελθόν του έντυπου Τύπου. Άλλωστε δεν ήταν μόνο οι γράφοντες επαγγελματίες δημοσιογράφοι, αλλά ήταν και ανταποκριτές, επιστολογράφοι, περιηγητές κ.α με ότι «κουσούρια» κουβαλούσαν και τότε…Ένα παράδειγμα. Αν διαβάσει κανείς τα της ίδρυσης του Νοσοκομείου πέρα από τη πρωτοβουλία (για δικούς τους λόγους) των Αφων Λαναρά θα διαπιστώσει διάσταση αναφορών στις εφημερίδες εάν ήταν εξολοκλήρου δωρεά ή μέρος της δαπάνης σε συνεργασία με το αρμόδιο υπουργείο που έβαλε στην πραγματικότητα και το μεγαλύτερο κομμάτι της σχετικής δαπάνης.
Με τη ευκαιρία- ως δημοσιογράφος- θα ήθελα να θέσω ένα ρητορικό ερώτημα: Αλήθεια πόσο χρήσιμοι για τους ιστορικούς του μέλλοντος μετά από 50 χρόνια θα ήμασταν όλοι εμείς του σημερινού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου με βάση το τι γράφουμε ,τι δεν γράφουμε, το πώς το γράφουμε κλπ;
Είναι βιβλίο πραγματικός θησαυρός προσώπων, γεγονότων της κοινωνικής ζωής που βοηθούν τις νεώτερες γενιές να προσεγγίσουν την ιστορία της πόλης. Να γιατί πρέπει ν’ αποτελέσει απαραίτητο βοήθημα στις σχολικές βιβλιοθήκες. Ταυτόχρονα βοηθά να απαντιούνται σύγχρονοι καλλιεργούμενοι μύθοι….»
Επίσης για το βιβλίο μίλησαν ο ιστορικός ερευνητής- συγγραφέας Στέργιος Αποστόλου (την εισήγηση ανάγνωσε η κόρη του Σπυριδούλα) που αναφέρθηκε εκτενώς στην πολιτιστική ζωή της περιόδου καθώς και στο ταξικό της υπόστρωμα.
Για την έκδοση μίλησαν αναλυτικά- με ανάγνωση και σχετικών παραθεμάτων οι επιμελητές του τόμου Δήμητρα Τζάκη-Μπεσλίκα και Αλέξανδρος Οικονόμου (πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας)
Στο τέλος σύντομη παρέμβαση έκανε ο συγγραφέας Θόδωρος Ζιώτας και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του.
Πηγή: Αλέκος Χατζηκώστας
