Ήταν από τη Γεωργία. Ήρθαν εδώ με τη μητέρα τους, αυτός, η αδελφή και ο μικρός του αδελφός, που διέπρεψε στα γράμματα τελειώνοντας αργότερα το πανεπιστήμιο εδώ… Η μάνα δούλευε ώρες ολόκληρες φροντίζοντας ανθρώπους που είχαν την ανάγκη της και τρέχοντας πότε στο σπίτι, για να φροντίσει τα παιδιά της, και πότε τους ανθρώπους που της είχαν εμπιστευθεί.
Αυτός, ο Shalva, ο Σάββας, όπως τον φώναζαν εδώ στην Ελλάδα, ήταν καλός τεχνίτης. Δούλευε σε επιπλοποιείο. Τον εκτιμούσαν όλοι όχι μόνο για την εργατικότητά του, αλλά και για τον χαρακτήρα του. Ήταν ένα μεγάλο παιδί, όπως τον χαρακτήριζαν…
Δυο μέτρα παλικάρι χτυπήθηκε από τον καρκίνο. Πάλεψε ένα χρόνο. Ήλπισε. Νικήθηκε.
Δόλια μάνα… Αύριο το απόγευμα τον κηδεύεις… Ποια λόγια να σου πουν…
Δήμητρα Σμυρνή
