Γιάννης Ναζλίδης “Ο Τζεφιρέλι στην Κυριώτισσα…” / για το φιλμ του Γιάννη Καισαρίδη “Αύγουστος στη Λωλαμάρου”  

 Το μικρό είναι όμορφο,(small is beautiful) του καθηγητή  Σουμάχερ,

είναι απ` τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έτυχε να διαβάσω.

Ένα βιβλίο που φανερώνει,

την αδυναμία των μεγάλων συστημάτων

ν` αγγίξουν βαθιά τον άνθρωπο.

Ανάμεσα λοιπόν στον ΝΟΥΝΟ του Μάρλον Μπράντο,

τους θριάμβους του Χόλυγουντ και τα Όσκαρ,

ο δικός μας, Λάμπρος Κωνσταντάρας,

κερδίζει τα αισθήματα των γειτονιών,

και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

διηγείται τα βαθιά μυστήρια που κυβερνούν τον βίο.

Τι ζητά λοιπόν ο Γιάννης Καισαρίδης,

ο βραβευμένος λογοτέχνης-καθηγητής της Βέροιας,

με την κινηματογραφική ταινία που έκανε

«ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗ ΛΩΛΑΜΑΡΟΥ»

(τόπος στις Σαραντόβρυσες)

που την έδειξε,

στην μικρή πλατεία της Κυριώτισσας,

κερδίζοντας το ενδιαφέρον και τα βλέμματα

τόσων διαφορετικών ανθρώπων,

τόσων διαφορετικών ηλικιών,

τόσων διαφορετικών πεδίων,

οικονομικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου;

Οι Νταταϊστές κοιτούν από μια σχισμή του Χρόνου.

Ο Μπουνιουέλ με το πειραματικό του φίλμ,

«ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΝΟΣ  ΣΚΥΛΟΣ» επίσης.

Η οικογένεια των σουρεαλιστών

και οι Πίνακες του Μαγκρίτ δηλώνουν ΠΑΡΩΝ.

Τι σημαίνει για μια Πόλη,

ένας δημιουργός, ο Γιάννης Καισαρίδης εν προκειμένω,

να διεγείρει

και ν` αναστατώνει τους συντοπίτες του,

λέγοντάς τους

παραμύθια και μύθους που έχουν ξεχαστεί,

που όμως,

είναι «κρυφά δεδομένα» στην ταυτότητα του καθενός;

Και η Μουσική πως έντυσε τόσο υπέροχα

τις εικόνες του Φίλμ;

Ο μουσικοσυνθέτης, φαρμακοποιός,

ο Σούλης ο Λιάκος «σκυμμένος στα Αόρατα»,

παρακαλεί  τους ήχους

να παρηγορήσουν και να πανηγυρίσουν το story.

Με ποιες

μούσες των νερών στις Σαραντόβρυσες

βρέθηκε;

Βγαίνουν βόλτα στις απορίες οι ήχοι του.

Κλέβουν το μουρμουρητό των εικόνων,

κάπου -κάπου λένε μυστικά των ψυχών

κι` έπειτα

συντονίζουν μουσικά

τα «υπογεγραμμένα».

Είναι μουσική, ή οι ήχοι του Τριπόταμου;

Έπειτα,

που βρήκε και πως έπεισε ο Καισαρίδης

τον Γιάννη τον Αγγέλογλου

να παίξει στην ταινία του;

Που βρήκε αυτόν που

ήταν «κρυμμένος»

στην ακριβή και τρυφερή ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ του,

αυτόν που χάρισε γοητεία στο φιλμ,

που είχε στραμμένο το βλέμμα του στα ουράνια,

που προίκισε

το φίλμ του Καισαρίδη,

που μοίρασε θαυμαστικά

και  μοίρασε ξανά

τις «απαγορευμένες εκφράσεις»

με τις οποίες οι άνθρωποι χαίρονται,

την αφέλεια

και την αγνότητα της Αθωότητας!

Ένας ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ του απροσδόκητου,

της δημιουργικής έκπληξης, ο Γιάννης ο Αγγέλογλου,

ένας που επίμονα και αμετάπειστα φωνάζει…

θα ξημερώσει, θα ξημερώσει…

….Σπίτι που κοιτά τον δημόσιο δρόμο

με την λογική τεσσάρων παραθύρων

χαμογελώντας σ` ένα πορτοκαλί μπαλκόνι…

γράφει η μοναδική Εθνική μας Ποιήτρια Κική Δημουλά.

Και οι άλλοι οι πρωταγωνιστές που παίξαν

..τις ματιές της μνήμης…

από πιο όνειρο τους ξύπνησε ο Καισαρίδης;

Ο  Γιάννης Σαββαΐδης ένας Ορέστης Μακρής στις μέρες μας, ο Γιάννης Μπουρντένας, η Ειρήνη Κωστοπούλου, η Γιώτα Σαββαΐδου, ο Δημήτρης και η Βασιλική Τσαρή, η Βίκυ Κατάκη, ο Ορφέας Αδαμίδης, η Μαρία και η Λέμη Γατοπούλου, η Μάγδα και η Αλκμήνη Καισαρίδου, η Μαίρη Τσίγκα, ο Κώστας και Μιχάλης Μάνιας, ο Απόστολος Καραμίχος,

η Ελένη Μούμογλου, η Ασικίδου Τασούλα, ο Στογιαννόπουλος Τάσος, ο Ανδρέας

Μαρολαχάκης, ο Αναστάσιος Μανουσαρίδης.

Και ένας μικρός θαυματουργός κοντά σ` όλα αυτά,

ο Άγγελος Ζορμπάς που έραψε και έκοψε την ταινία.

Είναι χαρά για όλους αλλά και περηφάνεια,

άνθρωποι σαν τον Καισαρίδη

ν` «αναστατώνουν» την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

τσιμπώντας την στα ευπαθή της μέρη,

αυτά που φυλάγουν τις ΑΞΙΕΣ της ανθρώπινης Ιστορίας.

Ελπίζω με το «ΠΟΣΟΝ» που εισέπραξε,

από τα χειροκροτήματα

και τον ενθουσιασμό που σκόρπισε στους ανθρώπους,

ο Καισαρίδης να έχει ένα μεγαλύτερο κέφι

για νέα δημιουργίες.

Η Βέροια είναι στην ταράτσα

και κοιτάζει μια σ` αυτόν και μια στ` Άστρα!!!

Με βαθιά εκτίμηση και φιλικά αισθήματα

Γιάννης Ναζλίδης