Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο η Ευρώπη που χάνει τον πόλεμο της ενέργειας. Είναι η ανθρωπότητα που χάνει τώρα τον πόλεμο για την επιβίωσή της
Ο Fazi αποδίδει την ευρωπαϊκή «ήττα» εκτός από την εμμονή των ηγετών της Γερμανίας και της Ευρώπης στη λιτότητα και στην πολιτική της απέναντι στη Ρωσία και, τελικά, στην «ανικανότητα» των πολιτικών και αξιωματούχων της Γερμανίας και της Ευρώπης.
Διαφωνούμε. Όχι μόνο ανίκανοι δεν είναι, ικανότατοι αποδεικνύονται στο να εφαρμόζουν με παραδειγματική πειθαρχία (και ανεξαρτήτως του κόστους για τους λαούς και τις χώρες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν) όσα ζητάει από αυτούς το παγκόσμιο Χρηματιστικό Κεφάλαιο και τα όργανά του, όπως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Αν υπάρχουν ανίκανοι, εμείς είμαστε οι ανίκανοι. Γιατί φοβόμαστε να καταδικάσουμε και να αντιταχθούμε σε αυτές τις πολιτικές, μπας και μας πούνε φίλους του Πούτιν και μας κάνουν ζημιά στην τσέπη μας και στην καριέρα μας. Γιατί οι δυτικοί διανοούμενοι και οι δημόσιες προσωπικότητες κάθε είδους, δεν έχουμε το κουράγιο να καταδικάσουμε ανοιχτά τον δικό μας, τον δυτικό ιμπεριαλισμό, που οδηγεί στην καταστροφή της ανθρωπότητας, περιλαμβανομένης της ίδιας της Δύσης, και να ζητήσουμε, εδώ και τώρα, τον τερματισμό του πολέμου, των κυρώσεων και του εξοπλισμού της Ουκρανίας. Γιατί επιτρέψαμε, με τον α’ ή β’ τρόπο, εδώ και πολύ καιρό, στα πολιτικά κόμματα και στις οργανώσεις που υποστηρίζουμε, στα συνδικάτα των οποίων είμαστε μέλη, να διοικούνται είτε από καιροσκόπους, είτε από όργανα οικονομικών συμφερόντων και ξένων δυνάμεων.
Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο η Ευρώπη που χάνει τον πόλεμο της ενέργειας. Είναι η ανθρωπότητα που χάνει τώρα τον πόλεμο για την επιβίωσή της.
Κίνα και Κλίμα
Τον χάνει αυτόν τον πόλεμο η ανθρωπότητα στο μέτωπο της Ταϊβάν, όπου η Ουάσιγκτον πάει να ξεκινήσει με την προβοκάτσια Πελόζι μια δεύτερη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Κίνας. Τον χάνει και στο μέτωπο της κλιματικής αλλαγής, όπου όλες οι προειδοποιήσεις κατατείνουν στο ότι ελάχιστος χρόνος υπάρχει ακόμα, αν υπάρχει, για να ανακοπεί το φαινόμενο αυτό, δυνάμει ασύμβατο με την επιβίωση του Γένους των Ανθρώπων.
«Ο κόσμος απέχει ένα λάθος υπολογισμού από την πυρηνική εξολόθρευσή του», προειδοποιεί την ανθρωπότητα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, που διάλεξε να πάει στη Χιροσίμα για την επέτειο του βομβαρδισμού της. Αλλά μετά βίας διεκδικούν οι προειδοποιήσεις του ένα μονόστηλο στις εφημερίδες και τα σάιτ μας – και αν το κερδίσουν και αυτό.
(Οι γραμμές αυτές γράφονται το πρωί της 3ης Αυγούστου. Αντιδρώντας στις ειδήσεις που δεν είναι εύκολο να φιλτραριστούν σε real time, τα ραδιόφωνα παίζουν πρώτη είδηση ή πάντως ψηλά τα της Ταϊβάν, όπως θα έκανε κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του. Όλες όμως οι ελληνικές καθημερινές εφημερίδες, πλην δύο, της «Δημοκρατίας» και της «Εστίας», υποβαθμίζουν κραυγαλέα ή και εξαφανίζουν την είδηση. Μια είδηση που αντικειμενικά αφορά ακόμα και την επιβίωση της ανθρωπότητας. Υποθέτουμε για να μη στενοχωρήσουν τους Αμερικανούς).
Ανεξαρτήτως του αν η Πελόζι πήγε στην Ταϊβάν έχοντας όντως την αντίθεση του Μπάιντεν και των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και όλων των σουρεαλιστικών, αν δεν ήταν τραγικά για ένα τέτοιο θέμα, που διαβάσαμε για την αμερικανική θέση στο θέμα, ένα πράγμα γίνεται σαφές. Είτε μιλάμε για την περυσινή άσκηση Sea Breeze, όταν ο Μπόρις Τζόνσον έστειλε ένα αντιτορπιλικό στα χωρικά ύδατα της Κριμαίας (η προαλειφόμενη για διάδοχός του Λιζ Τρας, σημειωτέον, είναι πολύ χειρότερη), είτε μιλάμε για την παρ’ολίγον κρίση στο θύλακα του Καλίνινγκραντ και για την παρολίγο στρατιωτική αντιπαράθεση Σέρβων και Αλβανών (που ανεβλήθη επί ένα μήνα από την Ουάσιγκτον, από όπου όμως εκπορεύτηκε!), σε μια σειρά περιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη διαπιστώνουμε την ύπαρξη μιας εξτρεμιστικής πτέρυγας στα κέντρα εξουσίας της «συλλογικής Δύσης», που επιδιώκει να βάλει φωτιά παντού και να δημιουργήσει συνθήκες χάους, πιστεύοντας ότι μόνο μια γενίκευση των συγκρούσεων μπορεί να προστατεύσει την απειλούμενη δυτική κυριαρχία στον πλανήτη. (Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να συμβεί και στο ελληνοτουρκικό μέτωπο αυτό, όπου δυνάμεις στον άξονα Τραμπ-Νετανιάχου, της «Διεθνούς του Χάους» δηλαδή, μας έσπρωξαν συστηματικά σε πολιτικές που τροφοδοτούν την ένταση μετά το 2015. Ο τρόπος για να αχθούν Ελλάδα και Τουρκία σε καταστροφική μεταξύ τους σύγκρουση, είναι με επιδέξια εκμετάλλευση των ιδιοτήτων τους από τρίτες δυνάμεις. Οι ιδιότητες αυτές είναι ο έξαλλος τουρκικός υπερεθνικισμός από τη μια, η πλήρης εξάρτηση της Ελλάδας, δηλαδή η ουσιαστική εξαφάνισή της ως διεθνούς υποκειμένου, από την άλλη).
