100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή / Μαρτυρίες Ρουμλουκιωτών από τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Αρχείο Γιάννη Μοσχόπουλου 3/8

(συνέχεια μαρτυρίας ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Αντ. ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ή Παπαντωνίου που γεννήθηκε το 1899 στο Γιδά)

ΧΜΑ- μετά παρέλευσιν τεσσάρων έως πέντε μηνών μας απέσπασαν

πάλιν και μας έστειλαν  στην πρώτη γραμμή στο Αφιόν Καρα

χισάρ μίαν μικρή πόλις μέχρι 25 χιλ κατοίκους Τούρκους

και Αρμενίους έξω από αυτήν προς το Ικόνιον που είχε

Γραμή εκεί ήταν τα πρώτα χαρακώματα που φυλάγαμε

επί έν έτος περίπου μέσα στα βουνά στην ερημιά.

Εκεί με την επίθεσιν που μας έκαναν  σχεδόν διελύθη ο λόχος

σκοτώθηκαν οι αξιωματικοί μας και διαλυθήκαμε

ΧΜΗ- από το Βαϊντήρ

πάλιν μετά ολίγους μήνες μας απέσπασαν για

την πρώτην Γραμμήν εις το Αφιόν Καράχισάρ στο Νότιον

μέτωπον στο βάθος της Τουρκίας πρώτη γραμμή Μετώπου

Εκεί μείναμε αρκετό καιρό μέχρι την οπισθοχώρησιν

Κάθε βράδυ μας ανοισηχούσαν μας επισκέπτονταν

είχαμε όμως χαρακώματα βαθιά και θαλάμους

μες στην γή όπου ευτυχώς δεν φαίνονταν διότι τους είχαμε

κοντά περίπου χίλια μέτρα τους Τούρκους.

Ένα βράδυ ενθυμούμε καλλώς στας 4^η Φεβρουαρίου 1922 βγήκαμε περίπολο έξω από τα χαρακώματα τα συρματοπλέγματα της πρώτης

γραμμής όπως ήταν η διαταγή όπου είχαμε χαρακώματα εκεί για

καλλίτερη προφύλαξη εγώ ο Γρ. Μοσχόπουλος ένας Λοχίας ονόματι Χόχτος[;] Γεώργιος, και δύο άλλοι συνάδελφοί μου ο Νικ. Σταμούλης και

Κων/τίνος Πυλαρινός Λόης η ώρα δύο τα μεσάνυχτα εκεί που καθόμασταν εγώ αντελήφθηκα κρότον πατήματα ανθρώπων και αμέσως είπα

εις τον λοχίαν κε λοχία κρότον ακούω Τούρκοι έρχονται αυτός

όμως δεν με υπήκουσε όχι με λέγει δεν είναι τίποτε εγώ όμως φυλάχθηκα και όταν σηκωθήκαμε να πάμε παρά πέρα βλέπω έμπροσθέν μας

μαυρίλα αυτοί είχον πέση κάτω και μας περίμεναν και

αμέσως τινάχθηκαν απότομα φωνάζοντας τούρκικα Τεσλίμ

Γκιαουρλάρ [: Παραδοθείτε Άπιστοι] αμέσως και ημείς πυροβολήσαμε εγώ ένα πίσω έκανα πυροβολώντας έξ φορές με το Μάνλιχερ γεμάτο και γλύτωσα

από τους άλλους ο Λοχίας εχμάλωτος ο Σταμούλης λογχίσθηκαι

στην κοιλία και αργότερον τον πήραμε νεκρόν ο άλλος

έπεσαι κάτω και γλίτωσε. εγώ πυροβολώντας έφυγα προς

το φυλάκιον οι Τούρκοι όμως με πυροβόλησαν και με έκοψαν

στην μέσην την αορτίρα της παλάσκας παρ’ ολίγον να

κτυπούσαν ταις δύο χειροβομβίδες όπου είχα στην μέση,

δεν ημπόρεσα όμως να ταις πετάξω  διότι πλεισιάσαμε

πολλύ και σκότος ήτο. μόλις πήγα στο φυλάκιον και είπα

τον Ανθυπολοχαγόν τα συμβάντα αμέσως αυτός τηλεφώνησαι

στον λόχον και σε δέκα πέντε λεπτά ήλθε ένας λοχαγός

με πολλούς Στρατιώτες με κάλεσαι να τους δείξω το μέρος

της συμπλοκής και αμέσως τους έδειξα προχωρόντας

δέκα πέντε μέτρα έμπροσθεν, οι Στρατιώται ακροβολίσθησαν

προχωρόντας φθάσαμε στο μέρος της συμπλοκής πήραμε τον τραυματίαν

και φύγαμε εν τω μεταξύ σε λίγο ξημέρωσαι. μετά δύο ημέραις

βγήκε Διαταγή του Συντ/τος τον λοχίαν Στρατοδικείον τον θανόντα

προαγωγήν εις τον βαθμόν του Δεκανέως ενώ είχε αποθάνει και

εμένα με χορήγησαν Μετάλοιον Νίκης ως αποδείξας ανδρείαν

και τόλμην το οποίον μετάλοιον έφερα εις τον Πατέρα μου […].

Φωτ. 3. Έλληνες στρατιώτες στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ

Αλεξάνδρεια, 19.6.2022

ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ / mosio@otenet.gr / 6977336818