Πολιτισμός

Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ / Ο “ζωγράφος της χαράς” – 20 πίνακες

Η Επιστροφή από τη Βαρκάδα 1862

Ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ (Pierre Auguste Renoir) δεν χαρακτηρίστηκε άδικα σαν “ζωγράφος της χαράς”, μια και στους πίνακές του βλέπουμε αρκετά παιδιά, λουλούδια, καταπράσινα τοπία, ευχάριστες σκηνές, και… γυναίκες με καμπύλες.  Ας δούμε 20 ενδεικτικούς πίνακές με χρονολογική σειρά δημιουργίας

στεφάνι με τριαντάφυλλα 1858

 

La Grenouillere 1869

Σχεδόν μέχρι τα 35 του δε γνώρισε σημαντική αναγνώριση. Ως το 1870, γύριζε με ένα σακίδιο στον ώμο και έζησε πολύ φτωχικά.

Νεαρή γυναίκα σε μια βάρκα (Lise Trehot) 1870

“Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα πάω στο κρεβάτι με μια δικηγόρο. Μ’ αρέσουν περισσότερο οι γυναίκες που δεν ξέρουν να διαβάζουν και που σκουπίζουν τον ποπό των μωρών τους μόνες τους.”

Το καφέ – 1875

Το 1876 συναντά έναν εκδότη, ο οποίος τον κάνει πλούσιο

Χορός στο Le Moulin de la Galette 1876

Ο παραπάνω πίνακας έχει χαρακτηρισθεί ως ο πιο ωραίος πίνακας του 19ου αιώνα και είναι ο κατά σειρά πέμπτος  μεταξύ των 15 πιο ακριβοπληρωμένων πινάκων ζωγραφικής στον κόσμο!

 

Μπουκέτο μπροστά σε καθρέφτη 1877

Ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα 1879

Κοιμωμένη (Κορίτσι με μια γάτα) 1880

Γυμνό σε ένα τοπίο 1883

Ο Ρενουάρ ήταν μεγάλος θαυμαστής της ομορφιάς, ιδιαίτερα της γυναικείας

Ομπρέλες 1886

“Κάποια μέρα, ένας από μας που δεν είχε μαύρο χρώμα, χρησιμοποίησε το μπλε. Ο ιμπρεσιονισμός είχε γεννηθεί.”

Τa γρι-γρι toy Argenteuil 1888

Το 1889 συνάντησε τον μηχανικό Άιφελ και περίπου το 1892 άρχισε να αναπτύσσει παραμορφωτική αρθρίτιδα, νόσο που τον βασάνισε μέχρι τον θάνατό του. Αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα παραμορφώσεων στα χέρια ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ένας ώμος του καθηλώθηκε εξαιτίας αγκύλωσης, γεγονός που ανάγκασε τον Ρενουάρ να διαφοροποιήσει την τεχνική του. Παρά τις σωματικές του δυσχέρειες, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική.

η οικογένειά του 1896

τοπίο 1902

“Αυτό το σχέδιο το έκανα σε πέντε λεπτά, αλλά μου πήρε εξήντα χρόνια για να φτάσω σ’ αυτό το σημείο.”

γυμνό μοντέλο 1906

“Όταν έχω ζωγραφίσει τον πισινό μιας γυναίκας έτσι ώστε να θέλω να τον αγγίξω, τότε ο πίνακας έχει τελειώσει.”

Μήλα και σταφύλια 1910

Έχει πει ότι : Το έργο τέχνης πρέπει να σε κατακυριεύει, να σε “τυλίγει” γύρω του και να σε συνεπαίρνει. Είναι το μέσο με το οποίο ο καλλιτέχνης μεταφέρει το πάθος του

Η εκλογή του Πάρη 1914

Λουόμενες 1916

Έχει δηλώσει ότι : Αν ο Θεός δεν είχε πλάσει τα στήθη των γυναικών, δεν ξέρω αν θα είχα γίνει ζωγράφος.

τα παιδιά

Πριν το θάνατό του, κατάφερε να δει έργα του να εκτίθενται στο μουσείο του Λούβρου.

το κονσέρτο 1919

Απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου 1919 σε ηλικία 78 ετών

 antikleidi.com

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ