Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια τραγωδία, που πλήττει κατ’ αρχήν τον λαό της, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη, με τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της. Την ευθύνη γι’ αυτήν δεν τη φέρουν, δυστυχώς, μόνο οι σημερινοί επιτιθέμενοι. Τη φέρουν επίσης αυτοί που υποκίνησαν και στήριξαν, ανιστόρητα, μια πολιτική μεταλλάξεως της Ουκρανίας και μετατροπής της σε αντί-Ρωσικό προμαχώνα, παραγνωρίζοντας τους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και τη μεγάλη σημασία της τελευταίας για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας, στην περίπτωση που εντασσόταν σε αντίπαλο της Ρωσίας συνασπισμό.
Ήδη, η Ουκρανία, με τις φλόγες του πολέμου να μαίνονται, γίνεται καταλύτης ενός νέου Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, που καταστρέφει το κλίμα ειρηνικής συνεργασίας, υψώνει νέα τείχη διαχωρισμού, προωθεί τον μαζικό επανεξοπλισμό της Γερμανίας και επαναβεβαιώνει τον Αμερικανικό γεωπολιτικό έλεγχο της Ευρώπης, σε βάρος της προοπτικής εξελίξεως της σε αυτόνομο γεωπολιτικό παράγοντα μέσα στον νέο πολυπολικό κόσμο.
Μέσα στο κλίμα αυτό , η Ευρωπαϊκή Ένωση υπερβαίνει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, τις οποίες είχε προαναγγείλει, στην περίπτωση εισβολής στην Ουκρανία, και προχωρεί επιπλέον σε στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, γεγονός που διευρύνει και καθιστά πολύ πιο επικίνδυνη την αντιπαράθεση. Στην πολιτική αυτή, προσχώρησε, δυστυχώς, άκριτα και η Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία εξήγγειλε την αποστολή στρατιωτικού υλικού και εξοπλισμού ως βοήθεια στην Ουκρανία, με το επιχείρημα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η τελευταία όμως εκδηλώνεται επιλεκτικά για την Ουκρανία, κατά των Ρώσων, όχι όμως και για την Κύπρο, κατά της Τουρκικής εισβολής.
Η Ελλάδα, που αντιμετωπίζει τον Τουρκικό κίνδυνο, απέναντι στον οποίο είναι γνωστή η αμφιθυμία, η απροθυμία και η ανοχή, δυστυχώς, των Δυτικών μας συμμάχων, δεν έχει κανένα λόγο να υπερμαχεί κατά της Ρωσίας, η οποία μπορεί να επηρεάσει, με τη στάση της, πολύ δυσμενώς ζωτικά μας εθνικά συμφέροντα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η παρουσία επίσης των ομογενών μας στην Ουκρανία είναι ένας άλλος παράγοντας, που επιβάλλει στην Ελληνική πλευρά μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και προσεκτική στάση. Η Ελλάδα θα έπρεπε να περιορισθεί στην αποστολή μόνο ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η Πατριωτική Ένωση εκφράζει τη λύπη της για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στην Ουκρανία και καταδικάζει τη Ρωσική εισβολή. Ταυτόχρονα όμως, καταδικάζει την άφρονα πολιτική της χρησιμοποιήσεως της Ουκρανίας ως γεωπολιτικού πιονιού κατά της Ρωσίας, η οποία περικλείει πολύ μεγάλους κινδύνους για την ειρήνη και τη συνεργασία σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Καλεί την Κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της άκριτης συμπλεύσεως με ψυχροπολεμικές ενέργειες κατά της Ρωσίας, λαμβάνοντας υπόψιν τα ιδιαίτερα συμφέροντα της χώρας και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει, για τους οποίους, όπως αναφέρθηκε, δεν επιδεικνύεται, δυστυχώς, η ίδια ευαισθησία από τους συμμάχους μας. Κατά συνέπεια, δεν πρέπει η Ελλάδα, με κανένα τρόπο=, να φτάσει, έστω και εμμέσως, σε στρατιωτική εμπλοκή και σύγκρουση με τη Ρωσία. Η βοήθειά της προς την Ουκρανία, στο πλαίσιο των συμμαχικών και Ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, πρέπει να είναι μόνο ανθρωπιστική.
Η Πατριωτική Ένωση καλεί επίσης την Κυβέρνηση να παρακολουθεί ενεργά και να παρεμβαίνει για την προστασία των ομογενών μας στην Ουκρανία.
