Εξελισσόμαστε δυστυχώς σε κοινωνίες με ηθική ανοσία για όλα αυτά που συμβαίνουν τα αδιανόητα και για τους ανθρώπους και για τα ζώα
Από αυτόν τον σύνδεσμο που παρατίθεται στο τέλος του κείμενου και το βίντεο με το σκυλάκι που το κλάμα του τσακίζει κόκαλα.
Το κείμενο που θα παραθέσω και το συγκλονιστικό βίντεο έγιναν αφορμή να γράψω κι εγώ με ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση .
«Δεν υπήρχε χώρος για δύο ψυχές ακόμη, αρπάχτηκαν βίαια από τη μάνα και ρίχτηκαν στο τσιμεντένιο κανάλι.
Κι είχε ξεκινήσει όμορφα η μέρα μετά την επίσκεψη σε νηπιαγωγείο που τρέχει πρόγραμμα για τα αδέσποτα, με τα απορημένα πρόσωπα των παιδιών να προσπαθούν να καταλάβουν γιατί δεν έχει πάντα όμορφο τέλος η ιστορία των ζώων.
Γιατί, θα ήθελα να τους πω, οι μεγάλοι ως το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη, νομίζουν ότι μπορούν να ορίζουν τις ζωές των υπολοίπων πλασμάτων χωρίς ηθικούς φραγμούς. Κι ύστερα πλάθουν παραμύθια για να τα διαπαιδαγωγήσουν με την ίδια στάση και συμπεριφορά, ο κακός λύκος δεν αξίζει τα δάκρυά τους, τα τέρατα είναι πάντα ζωόμορφα κι εμείς θα ζήσουμε έτσι καλά κι αυτοί καλύτερα.
Το ένα μικράκι δεν τα κατάφερε από την πτώση, το άλλο είναι σε καλή κατάσταση και φροντίζεται από τη φίλη Σοφία που τα έβγαλε από το κανάλι.
Ελισάβετ Πιπερίδου …μέλος του φιλοζωικού σωματείου της Βέροιας ΖΩ.Η.»
Το είδα πρωί κατά τις 7 και ράγισε η καρδιά μου.
Κλαίει σαν μικρό πονεμένο μωρό!
Είναι μωρό!
Σαν τα δικά μας πονάει, φοβάται, τρέμει η ψυχούλα!
Πώς μπορεί και κοιμάται ήσυχος και βολεμένος αυτός που το έκανε;
Τι είμαστε εμείς;
Τα τέρατα, ως φαίνεται, ανθρωπόμορφα είναι κι όχι ζωόμορφα.
Σε εκείνο το κανάλι στις Σαραντόβρυσες, δίπλα στον ασφαλτόστρωτο δρόμο, χρόνια επαναλαμβάνεται το έγκλημα το οποίο βέβαια στην ελληνική κοινωνία, εδώ και χρόνια πολλά, δεν θεωρείται έγκλημα.
Καλά που βρίσκεται κάποια Σοφία που τυχαίνει να ακούει , γιατί οι υπόλοιποι προσπερνούν μη έχοντες ώτα και οφθαλμούς.
Χθες το πρωί τα έβγαλε από το κανάλι .
Ποιος ξέρει κι αν όλη τη νύχτα δεν βρίσκονταν εκεί!
Αρχίστε αγαπητοί συνάνθρωποι να καταγγέλλετε… και ανώνυμα μπορείτε, τέτοιου είδους εγκληματικές ενέργειες καθώς και τις… πιο ανώδυνες εγκαταλείψεις ζώων ή κακοποιήσεις ζώων που υποπίπτουν στην αντίληψή σας.
Ο νόμος είναι πολύ αυστηρός.
Ένας να τιμωρηθεί και να μαθευτεί στη μικρή μας κοινωνία….κάτι μπορεί να αλλάξει.
Γνωρίζει και η Δημοτική Αστυνομία και ο Δήμος σε ποιες περιοχές εγκαταλείπονται ζώα.
Ανοίγουν πόρτες αυτοκινήτων μικρών και μεγαλύτερων και αδειάζουν τα… « σκουπίδια».
Κάποιος έλεγχος, βρε αδερφέ…
Μία φορά στις δεκαπέντε … έστω!
Κάποιος θα πιαστεί στα πράσα!
Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, λόγω έλλειψης προσωπικού στην αστυνομία, μια προσπάθεια οργανωμένη χρειάζεται κάπου κάπου.
Σε διάφορες συναντήσεις που είχε κατά καιρούς ο Δήμος Βέροιας με φιλοζωικά σωματεία, είχα προτείνει να μπούνε κάμερες στο κυνοκομείο – καταφύγιο, αφού και εκεί συχνά εγκαταλείπονται ζώα.
Η πρόταση καταχωρήθηκε στα πρακτικά και μάλιστα έγινε αρεστή.
Πέρασαν όμως χρόνια, αλλά δεν υλοποιήθηκε.
Τι να πω …
Οι αρμόδιοι φορείς έχουν
και το καρπούζι και το μαχαίρι.
Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα το καλό και το κακό!
Εξελισσόμαστε δυστυχώς σε κοινωνίες με ηθική ανοσία για όλα αυτά που συμβαίνουν τα αδιανόητα και για τους ανθρώπους και για τα ζώα και γενικότερα καταλήγουμε ανάλγητοι φιλόσοφοι συζητητές, ένθερμοι στις μικρές και μεγάλες παρέες μας , αλλά στην ουσία ελάχιστα από αυτά που λέμε κάνουμε πράξη.
Ει. Δα.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1575363869507578&id=100011019408271
