Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για την ηλικιακή ομάδα άνω των 60 με προβλεπόμενη κύρωση αυτόματο πρόστιμο από την ΑΑΔΕ 100 ευρώ τον μήνα, δηλ. 1200 ευρώ τον χρόνο, είναι ένα αντισυνταγματικό, αντίθετο με τα ανθρώπινα δικαιώματα, απολύτως αυταρχικό, εξουθενωτικό και φασιστικό μέτρο. Η κατάντια των δημόσιων συστημάτων υγείας και πολύ περισσότερο της μνημονιακής Ελλάδας, οι νεοφιλελεύθερες και αυταρχικές πολιτικές επιλογές της Μητσοτάκης ΑΕ που καμία σχέση δεν είχαν με αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας, ο στρατός των επιστημόνων και δημοσιογράφων που για να καλύψουν την ανικανότητα και τη σκοπιμότητα της κυβέρνησης παραμορφώνουν τα δεδομένα, μας γυρίζουν σε μαύρες σελίδες της Ιστορίας. Η κυβέρνηση, την ώρα που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας πείσει ότι η επιδημία σήμερα, είναι η επιδημία των ανεμβολίαστων και οδηγεί στα άκρα τη ρητορική μίσους και διχασμού, επιτιθέμενη στην πιο ευάλωτη κοινωνικά και οικονομικά ομάδα. Εν μέσω πανδημίας μειώνει τις δαπάνες για την δημόσια υγεία, αλλά προβλέπει ότι τα επιβαλλόμενα πρόστιμα θα ενισχύουν ειδικό ταμείο για το ΕΣΥ! Η αποθέωση του κοινωνικού αυτοματισμού! Ο κατήφορος της χώρας και της Ευρώπης μοιάζει να μην έχει τέλος. Και αυτό ενώ το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης -στο 2361/2021 Ψήφισμα του- τονίζει ότι ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πρέπει να υφίσταται οποιουδήποτε είδους πολιτική, κοινωνική ή άλλη πίεση για να εμβολιασθεί, καθώς επίσης ότι κανείς δεν πρέπει να υφίσταται διακρίσεις επειδή δεν έχει εμβολιασθεί κατ’ επιλογήν του.
Όταν λοιπόν η πραγματικότητα δεν βολεύει τη Μητσοτάκης ΑΕ τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Λόγω της εμμονής της κυβέρνησης στην ανορθολογική αντιμετώπιση και της απόρριψη της ιδέας του προεμβολιαστικού ελέγχου και των γενικευμένων rapid test για όλους, της υστέρησης των εμβολιασμών και της αύξησης των κρουσμάτων, ο πρωθυπουργός αποφάσισε σαν κακομαθημένος έφηβος να εκδικηθεί την κοινωνία με τιμωρητικά μέτρα θεσπίζοντας τον απαράδεκτο υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Η υποχρεωτικότητα όμως μίας ιατρικής πράξης -σήμερα για τους άνω των 60, αύριο, για άλλη κατηγορία πολιτών ή για άλλη «έκτακτη ανάγκη και αιτία»- συγκρούεται με τις συνταγματικές αρχές της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος), της ελευθερίας ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντάγματος), της προστασίας της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας (άρθρο 5 παρ. 5 εδ. α’ Συντάγματος), της προστασίας έναντι βιοϊατρικών παρεμβάσεων (άρθρο 5 παρ. 5 εδ. β’ Συντάγματος), της σωματικής ακεραιότητας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας (άρθρο 7 παρ. 2 Συντάγματος), αλλά και την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 Συντάγματος).
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός συνιστά σοβαρή παρέμβαση στην αυτοδιάθεση και στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και δη στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα αυτού και προϋποθέτει για να είναι συνταγματικώς ανεκτός τουλάχιστον ότι :
1) τα εμβόλια εξασφαλίζουν συλλογική ανοσία,
2) η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του εμβολιασμού στηρίζεται πλήρως σε έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα και ότι είναι γνωστές εκ των προτέρων οι όποιες παρενέργειες – προφανώς ανεκτές, δεδομένου ότι σε αντίθεση με τα φάρμακα χορηγούνται σε υγιείς ανθρώπους,
3) δεν υπάρχουν άλλα ηπιότερα μέσα για να εξασφαλιστεί η συλλογική ανοσία,
4) έχουν ληφθεί οι απαραίτητες προφυλάξεις -τόσο κατά την αρχική εκτίμηση όσο και κατά τη διαδικασία χορήγησης- για να διασφαλισθεί ότι η παρέμβαση δεν θα βλάψει τον εμβολιαζόμενο στον βαθμό που θα διαταρασσόταν η ισορροπία συμφερόντων μεταξύ της προσωπικής ακεραιότητάς του και του δημοσίου συμφέροντος της προστασίας της υγείας του πληθυσμού,
5) παρέχεται δυνατότητα εξαίρεσης από τον εμβολιασμό σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις όταν αυτός αντενδείκνυται π.χ. λόγω φυσικής νόσησης, κυτταρικής ανοσίας ή άλλων προβλημάτων υγείας ή συγκρούεται με άλλο συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα ή δικαίωμα κοσμικής αντίρρησης συνείδησης,
6) ο νόμος δεν προβλέπει τη δυνατότητα φυσικού εξαναγκασμού, παρά μόνο άλλες κυρώσεις και ήπια πρόστιμα.
7) υπάρχει αστική ευθύνη των παραγωγών του εμβολίου φαρμακευτικών εταιριών χωρίς επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητά του και τυχόν άγνωστες παρενέργειες,
8) υπάρχει νόμιμη αδειοδότηση από τον κρατικά αρμόδιο φορέα και ανάληψη αποζημιωτικής ευθύνης από το κράτος από την επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Με τα διαθέσιμα εμβόλια και το σημερινό νομικό πλαίσιο δεν μπορεί να επιβληθεί υποχρεωτικός -άμεσος ή έμμεσος- εμβολιασμός.
Ως πολίτες μιας δημοκρατικής κοινωνίας δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δικαιολογήσουμε την επιθυμία μας να λειτουργούμε δημοκρατικά. Το να πει κάποιος σήμερα «δεν με ενδιαφέρει» είτε γιατί εμβολιάστηκε είτε γιατί δεν ανήκει στη θιγόμενη ομάδα είναι σαν να λέει ότι η δημοκρατία δεν τον απασχολεί και άθελά του εκχωρεί και τις δικές του ελευθερίες και τα δικά του ατομικά δικαιώματα σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Το να διεκδικεί κανείς τη ζωή, την υγεία, τη σωματική ακεραιότητα και την ελευθερία απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας δεν οδηγεί στον ατομισμό, αλλά στη βαθιά και συνειδητοποιημένη ουσιαστική συλλογικότητα.
Καμία κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη δημοκρατία και καμία συλλογική εγγύηση δεν μπορεί να στηρίζεται στον αυταρχισμό.
