“η κακιά στιγμή” γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη
Ήτανε η “κακιά στιγμή”.
Μαλώσαμε και χάλασε η φάση!
Έτσι απλά!
Νευρίασα, ρε φίλε!
Να μου τη βγαίνει τώρα αυτή;
Τι είναι; Η μάνα μου;
Πόσο την ήξερα;
Πολύ λιγότερο από το laptop μου, από το PlayStation στο ίντερνετ καφέ. …
Το μετάνιωσα!
Άλλαξε η ζωή μου!
Τι καλά που ήμουνα!
Όλα βολικά!
Δεν ακολουθούσε, ρε, τις οδηγίες μου!
Πατούσα το enter και δε λειτουργούσε!
Κατάλαβες; Πανικός!
Αυτό το κορίτσι με τάραξε
Ήξερε πολλά.
Δεν έλεγε όλο ναι… ούτε ένα duck face δεν είχε στο Instagram… ούτε στο fb, ρε συ!
Παράξενη!
Παίρνω το αυτοκίνητο να πάμε μια βόλτα….
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος!
Αλλά χάσαμε τον δρόμο
Εξαιτίας της, ρε!
Είσαι σίγουρος;
Ναι!
Πιστεύεις τις γυναίκες;
Ήταν η κακιά ώρα
Πάνω στα νεύρα μου…τη χτύπησα!
Τελικά…την πέταξα
Όμως πέθανε, ρε συ
Απίστευτο!
Δεν υπήρχε another try!
Ήταν η κακιά η ώρα….
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος…
Κορίτσι μου! τι ατυχία να είσαι κορίτσι…
Ακόμη κι αν τέχνες πολεμικές γνωρίζεις…
Γυναίκα εσύ, νέγρε της γης ,
ακόμη και αν φτάνεις στο φεγγάρι,
ακόμη κι αν κυβερνάς τον τόπο,
μπαίνεις στο μάτι του κυκλώνα!
Έρμαιο του ερπητικού εγκεφάλου.
Της μυϊκής δύναμης που σου στέρησε η φύση.
Γυναίκα, μάνα αγοριών που τα νταντεύεις
και εκτρέφεις το ασίγαστο εγώ του ανθρώπου.
Γυναίκες ομοιώματα της οθόνης,
γυναίκες αντικείμενα του πόθου μόνο
που ορίζετε τις νόρμες και τις φόρμες.
Reality stars που κονομάτε νόμιμα, πουλώντας σώμα και ψυχή,
πρότυπα επικίνδυνα, ναρκωτικά ελευθέρας λήψης.
Κοινωνίες εθισμένες στο… “όλα ο καλός ο μύλος τα αλέθει.”
Πεθαίνουν τα κορίτσια μας, πεθαίνουν!
Η ώρα η κακιά θα φταίει
Και οι όμορφες θάλασσες.
Ωραίο νησί η Φολέγανδρος και το μαγάρισες…
Πεθαίνουν τα κορίτσια μας…
Επιτέλους! Ξυπνήστε!
καλή εβδομάδα με υγεία
Ει.Δα.
